ความหวังและการต่อสู้กับโรคมะเร็ง : หน้า 84/116

D M C ช่องนี้มีคำตอบ หลังจากส่งคำถามไปถาม คุณครูไม่ใหญ่แล้ว ก็ได้รับคำตอบดังนี้ ๑. หลังจากที่กัลบุญธรรมทราบว่าป่วยเป็นโรคมะเร็ง เธอก็มความรู้สึกกลัว ว่าการป่วยครั้งนี้รุนแรงและหนักกว่าทุกๆครั้งที่ผ่านมา จะหายยากและคงมีชีวิตอยู่อีกไม่นาน แต่ถึงแม้จะมีความรู้สึกเช่นนั้นก็ตาม เธอก็ไม่รู้สาหวาดกลัวต่อโรคร้ายและบาปภัยที่กำลังจะเกิดขึ้นเลย ๒. ตรงกันข้าม เอกลับรู้สึกเสียใจยังสร้างบารมีได้ นานมีเวลาสร้างบารมีมากจน เมื่อเป็นเช่นนี้เธอจึงรีบส่งสมบูญๆบุญอย่างเต็มกำลัง แล้วพยายามรักษาใจอยู่ในบุญอย่างต่อเนื่อง อีกทั้งยังมั่นคงในบุญออย่างสมังคะ หากยังมีบันดาลใจ แล้วประกอบปฏิบัติธรรมควบคู่ไปกับการรักษาสุขภาพ ด้วยเหตุนี้จึงทำให้เธอมีอาการป่วยด้วยโรคมะเร็งน้อยกว่าคนอื่นๆ ๓.ในช่วงเวลาก่อนจะเสียชีวิต เอกตามหลักวิชาาที่เรียนรู้มาจากโรงเรียนอนุบาลฝันในฝันวิทยา ด้วยการทบทวนบุญทุกๆที่เคยสั่งสมไว้ แน่นอนว่านั้นร่างกายของเธอเจ็บปวดทุกทรมานด้วยโรคมะเร็งตามา แต่เธอก็พยายามประคองใจถึงบุญและบันดาลแก้วใส ๆ ไว้ที่ศูนย์กลางกายตลอดเวลา ทำให้พ่อแม่โสจุ้งใจไว้ในระดับหนึ่ง เมื่อทายายของเธอทนความเจ็บปวด (และมีข้อความในรายการต่อไป)