การสร้างความแตกต่างเพื่อเพิ่มยอดขาย : หน้า 84/120

สาเหตุ ๕ แห่ง ยอดขายวันหนึ่งๆ ทุกสาขารวมกัน ต้องเอากำออกก่อนเลย ถ้าเราพัฒนาเองได้แล้วประมาณหนึ่งล้านบาท ผลกำไรไม่ต้องพูดถึง เราก็เป็นเสมือนแก่นแท้ของบริษัท ซึ่งจะทำให้เราเป็นความมั่นใจในตัวเอง เพราะคุณอย่างมีคุณค่าลูกค้า นักขายมีชื่อ ขายได้วันละสองล้าน ผลิตภัณฑ์เปังก็เป็นแบบคุณภาพ คิดดีว่ามา แต่ก็ไม่แพงกว่านามมากมาย ส่วนผสมทุกอย่างคุณภาพชั้นหนึ่งนั้น แต่ราคาของขนมที่ผลิตออกมาแพงกว่ารานอื่นหลายเท่า แล้วคนก็ยังแท่มซื้อ มั่นอยู่ว่าถ้าเราสร้างความแตกต่างในผลิตภัณฑ์ของเราขึ้นมาได้ หรือว่า ผลิตภัณฑ์นั้นโดดเด่นขึ้นมาจะได อย่างไรก็ไมไดได้รับรางวัล1,000 คน เขาให้ออกไป 100 คน เราอยู่ในจำนวนนั้น 100 คนที่เหลือได้ เราดูเป็นคนที่มีคุณค่าของบริษัท เราต้องสร้างความแตกต่าง ถามว่าจะสร้างอย่างไร หลักการเดียวกันคือ ทุกธุรกิจต้องการคนชื่อสัตย์ให้ได้ คนรับผิดชอบงาน คนที่มีผีมือ มีความรู้ ความสามารถ ถ้าบริษัทว่าพนักงานคนนี้ชื่อสัตย์ ไม่มีลามคมในไม่มีม้ามเข้ากระเป๋า ไว้วางใจได้ แค่ก็เก็บขาด แถมยังยังผิดชอบงานอื่น มอบหมายงานอะไรทำเสร็จไม่อุ่ร ไอ้รอบะรืนถึงทำสุดผิวจนเสร็จ แล้วมันศึกษาธุรกิจเรัพัฒนาตัวเองตลอด ไม่หยุดยั้งอยู่กับที่ สามารถก้าวคืนนี้เทคโนโลยี ทันการเปลี่ยนแปลงของธุรกิจที่รับผิดชอบได้ ถ้าอย่างนี้ก็ไม่มีเจ้านายคนไหนออ มีแต่รักใคร่ เพราะรู้ว่าคนอย่างนี้คือคนที่จะทำบริษัท คนที่บริษัทจะเอาออก คือคนที่เป็นเหมือนส่วนเกิน ตอนธุรกิจดีก็เกลี่ยเอา พอไม่ดีบ้าง ก็ไม่คิดบ้าง มีแต่กิจวัตรไป เวลาสักแต่ว่า เราดูแลจิตใจ ลูกค้าก็บายให้เขาขาย ลูกได้วันละสองล้าน ผลิตภัณฑ์แปรก็เป็นแบบคุณภาพ คิดดีว่า แต่ก็ไม่ได้แพงกว่านามมากมาย ส่วนผสมทุกอย่างคุณภาพชั้นหนึ่งนั้น แต่ราคาของขนมที่ผลิตออกมาแพงกว่ารานอื่นหลายเท่า แล้วคนก็ยังแท่มซื้อ มั่นอยู่ว่าถ้าเราสร้างความ แตกต่างในผลิตภัณฑ์ของเราขึ้นมาได้ หรือว่า ผลิตภัณฑ์นั้นโดดเด่นขึ้นมาจะได อย่างไรก็ไมไดรับรางวัล1,000 คน เขาให้ออกไป 100 คน เราอยู่ในจำนวนนั้น 100 คนที่เหลือได้ เราดูเป็นคนที่มีคุณค่าของบริษัท เราต้องสร้างความแตกต่าง ถามว่าจะสร้างอย่างไร หลักการเดียวกันคือ ทุกธุรกิจต้องการคนชื่อสัตย์ให้ได้ คนรับผิดชอบงาน คนที่มีผีมือ มีความรู้ ความสามารถ ถ้าบริษัทว่าพนักงานคนนี้ชื่อสัตย์ ไม่มีลามคมในไม่มีม้ามเข้ากระเป๋า ไว้วางใจได้ แค่ก็เก็บขาด แถมยังยังผิดชอบงานอื่น มอบหมายงานอะไรทำเสร็จไม่อุ่ร ไอ้รอบะรืนถึงทำสุดผิวจนเสร็จ แล้วมันศึกษาธุรกิจเรัปัฒนาตัวเองตลอด ไม่หยุดยั้งอยู่กับที่ สามารถก้าวคืนนี้เทคโนโลยี ทันการเปลี่ยนแปลงของธุรกิจที่รับผิดชอบได้ ถ้าอย่างนี้ก็ไม่มีเจ้านายคนไหนออ มีแต่รักใคร่ เพราะรู้ว่าคนอย่างนี้คือคนที่จะทำบริษัท คนที่บริษัทจะเอาออก คือคนที่เป็นเหมือนส่วนเกิน ตอนธุรกิจดีก็เกลี่ยเอา พอไม่ดีบ้าง ก็ไม่คิดบ้าง มีแต่กิจวัตรไป เวลาสักแต่ว่า เราดูแลจิตใจ ลูกค้าก็บายให้เขาขาย ลูกได้วันละสองล้าน ผลิตภัณฑ์แปรก็เป็นแบบคุณภาพ คิดดีว่า แต่ก็ไม่ได้แพงกว่านามมากมาย ส่วนผสมทุกอย่างคุณภาพชั้นหนึ่งนั้น แต่ราคาของขนมที่ผลิตออกมาแพงกว่ารานอื่นหลายเท่า แล้วคนก็ยังแท่มซื้อ มั่นอยู่ว่าถ้าเราสร้างความ แตกต่างในผลิตภัณฑ์ของเราขึ้นมาได้ หรือว่า ผลิตภัณฑ์นั้นโดดเด่นขึ้นมาจะได อย่างไรก็ไมไดรับรางวัล1,000 คน เขาให้ออกไป 100 คน เราอยู่ในจำนวนนั้น 100 คนที่เหลือได้ เราดูเป็นคนที่มีคุณค่าของบริษัท เราต้องสร้างความแตกต่าง ถามว่าจะสร้างอย่างไร หลักการเดียวกันคือ ทุกธุรกิจต้องการคนชื่อสัตย์ให้ได้ คนรับผิดชอบงาน คนที่มีผีมือ มีความรู้ ความสามารถ ถ้าบริษัทว่าพนักงานคนนี้ชื่อสัตย์ ไม่มีลามคมในไม่มีม้ามเข้ากระเป๋า ไว้วางใจได้ แค่ก็เก็บขาด แถมยังยังผิดชอบงานอื่น มอบหมายงานอะไรทำเสร็จไม่อุ่ร ไอ้รอบะรืนถึงทำสุดผิวจนเสร็จ แล้วมันศึกษาธุรกิจเรัปัฒนาตัวเองตลอด ไม่หยุดยั้งอยู่กับที่ สามารถก้าวคืนนี้เทคโนโลยี ทันการเปลี่ยนแปลงของธุรกิจที่รับผิดชอบได้ ถ้าอย่างนี้ก็ไม่มีเจ้านายคนไหนออ มีแต่รักใคร่ เพราะรู้ว่าคนอย่างนี้คือคนที่จะทำบริษัท คนที่บริษัทจะเอาออก คือคนที่เป็นเหมือนส่วนเกิน ตอนธุรกิจดีก็เกลี่ยเอา พอไม่ดีบ้าง ก็ไม่คิดบ้าง มีแต่กิจวัตรไป เวลาสักแต่ว่า เราดูแลจิตใจ ลูกค้าก็บายให้เขาขาย ลูกได้วันละสองล้าน ผลิตภัณฑ์แปรก็เป็นแบบคุณภาพ คิดดีว่า แต่ก็ไม่ได้แพงกว่านามมากมาย ส่วนผสมทุกอย่างคุณภาพชั้นหนึ่งนั้น แต่ราคาของขนมที่ผลิตออกมาแพงกว่ารานอื่นหลายเท่า แล้วคนก็ยังแท่มซื้อ มั่นอยู่ว่าถ้าเราสร้างความ แตกต่างในผลิตภัณฑ์ของเราขึ้นมาได้ หรือว่า ผลิตภัณฑ์นั้นโดดเด่นขึ้นมาจะได อย่างไรก็ไมไดรับรางวัล1,000 คน เขาให้ออกไป 100 คน เราอยู่ในจำนวนนั้น 100 คนที่เหลือได้