การจัดการกับเวลาว่างในชีวิต วารสารอยู่ในบุญประจำเดือน ตุลาคม พ.ศ.2556 หน้า 97
หน้าที่ 97 / 120

สรุปเนื้อหา

เนื้อหาพูดถึงการวางแผนและจัดการกับเวลาว่างที่มีค่าในชีวิต โดยเฉพาะความท้าทายใน การค้นหาเวลาว่างและการทำให้เวลานั้นถูกใช้ให้เกิดคุณค่า ผู้เขียนแบ่งปันประสบการณ์ ในการทำรายการสิ่งที่อยากทำและเรียนรู้การรอคอยเวลาว่างที่จะมาถึง ไปจนถึงการทำความเข้าใจเกี่ยวกับความว่างและความไม่ว่างในชีวิตตามแนวทางของหลวงพ่อ สะท้อนบริบทของการใช้เวลาว่างที่มีผลต่อการเติบโตและพัฒนาในตัวเรา

หัวข้อประเด็น

-การใช้เวลาว่าง
-การจัดการเวลา
-การพัฒนาตนเอง
-การตั้งเป้าหมาย
-แนวคิดทางจิตวิทยา

ข้อความต้นฉบับในหน้า

รายการทั้งหมดนี้คือส่วนหนึ่งของสถานที่อาจจะไป และคือบางสิ่งที่ผมตั้งใจอยากทำเมื่อมีเวลาว่าง รายการทั้งหมดค่อย ๆ ทยอยยอดเก็บไว้มีบางอย่างผมได้ทำและได้เปลนแล้ว ที่เหลือกือยในช่วงรองหวะและโอกาส แต่รายการบางอย่างคงปรากฏอยู่ได้แค่ในความคิดเท่านั้น บางรายการจดบันทวนจนลืม นั่นคืเป็นเพราะรายการนั้นได้รับอิทธิพลจากกระแส ซึ่งต่างกับบางอย่างที่แม่ไม่ใด้ดเดนไว้ในเตียงมในสมองลำไส้ของเขา ว่ากะต้องทำให้สำเร็จ เหตุที่ไม่ล้มเป็นเพราะจิตใจล้าสนัยกช่วยในทีเขาแล้วเรียนรู้และคอยกระตุ้นเตือนให้ดูถูกครังที่เห็นยังเวลาก่อนเมฆแห่งเวลาว่างเริ่มต้นเตามาแต่ไกล ช่วงเกือบสิบปีที่ได้โอกาสช่วยรับบุญอยู่ในทีมดูแลปฏิทินอผ่อนพ่อ เวลาว่างมักจะว่างมาเยี่ยมเยือนผมเป็นช่วง ๆ บางวันและบางเวลาเข้า บางทีมีเวลาเปีย แต่โดยรวมแล้วจะหมุนเวียนมาแบบขำ ๆ บ่อยครั้งที่มาแบบไร้ใจไม่มีให้ผมได้งัดตัว ด้วยเหตุผมจึงต้องจดรายการต่าง ๆ ที่อยากทำจะเตรียมไว้จนรับในการมาเยือนครั้งต่อไปของเวลา ผมเคยรู้สึกน้อยใจบ่อย ๆ ว่า ทั้งที่พยายามแสวงหาเวลาว่างจนพบแล้ว ทำไมถึงโผล่หน้ามาให้เห็นแค่เพียงบ้างเดียวเท่านั้น ถ้าเป็นนรัปก็บปรากฏไหมมากพอที่จะใช้คำใช้อะไรอะไรให้สำเร็จเป็นชิ้นเป็นอันได้เลย เวลาว่าง บางทีไม่ต้องแสวงหา ถึงเวลาของเขาเอง ทันที่เวลาว่างมาถึง ผมจะว่างากต่าง ๆ ที่เด็กเก็บไว้คามให้เวลาว่างเลือก โดยที่ผมคอยลุ้นคอยเชียร์อยู่ในใจ รายการใดจะเข้าตาในใจและได้ถูกเลือก ครั้งก่อน ๆ มีหลายรายการที่จะคะแนนสูญกนดิจดตัดสินใจไม่ได้ ส่วนครั้งล่าสุดไม่มีรายการใดเลยผ่านเข้ารอบคัดเลือกเพราะคุณสมบัติไม่เหมาะสมกับเวลาที่ ผมจะแต่คิดหารายการใหม่ในที่สุดคงหมดเวลานั้น หลังจากที่เวลว่างกลับไปแล้ว ผมก็กลับมาดูเวลาที่ไม่ว่างเหมือนเดิม ทำอะไรอะไรสารพัดโดยหวังจะได้เวลาว่าง ยิงๆงามเท่าไรเรายังไม่มีเวลาว่าง ยิงๆงามเท่าไรเรากับทำอะไรได้เยอะกว่าตอนที่เรามีเวลาว่าง และพอกับเวลาที่เรามีเวลาว่างมันจริง ๆ เราก็กลับทำให้มันไม่ว่างอย่างนั้น หาทีเรื่องในนั้นนั้นตกลเวลาว่างในความต้องการของเรานั้นคืออะไรแน่ เป็นเวลาหลายปีมาแล้วที่ผมพยายามสังเกตเรื่องเวลาว่างของหลวงพ่อ ถ้ามีใครถามผมถึงเรื่องนี้ว่า ท่านมีเวลาว่างช่วงไหนบ้าง ท่านหาเวลาว่างอย่างไร พอท่านมีเวลาว่าท่านทำอะไรในตอนนี้ ผมยังไม่สามารถหาคำตอบผมพอเข้าใจที่สุดได้ เพราะเท่าที่สังเกตมาก็เป็นเพราะ เวลาว่างของหลวงพ่อก็เวลาที่ไม่ว่าง
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More