การสร้างสันติสุขในใจและชุมชน : หน้า 44/112

66 เมื่อใครคนหนึ่งเกิดสันติสุขขึ้นในใจ เพื่อนบ้านของเขาก็จะมีความสุข และสามารถแผ่ขยายความสุขนี้ไปยังชุมชน สังคมก็จะสงบสุข และภายในเวลาไม่กี่ปีทุกคนก็จะมีความสุขโดยไม่จำเป็นต้องพึ่งพา วัตถุสิ่งของหรือเงินทองมากมาย " มากมาย มาก และผมอยากเรียนรู้วิธีการสอนสมาธิให้ผู้อื่นด้วย เพราะตลอดชีวิตที่ผ่านมาผู้คนมักใช้สิ่งของมาก เพื่อแก้ปัญหา ดังเช่น การประชุมกันเรื่องสันติภาพ เขาใช้ทุกสิ่งทุกอย่าง แต่ปัญหาก็ยังเกิดอยู่เสมอ แต่ผมเชื่อว่า เมื่อใครคนหนึ่งเกิดสันติสุขขึ้นในใจ เพื่อนบ้านของเขาก็จะมีความสุขและสามารถแผ่ขยาย ความสุขนี้ไปยังชุมชน สังคมก็จะสงบสุขและภายใน เวลาไม่กี่ปีทุกคนก็จะมีความสุขโดยไม่จำเป็นต้อง พึ่งพาวัตถุสิ่งของหรือเงินทองมากมาย สิ่งแรกที่ผมได้เรียนรู้จากการบวช ก็คือการ คุกเข่า เพราะที่แอฟริกาผู้ชายจะไม่คุกเข่า มันเป็น ปัญหาแต่ก็ท้าทาย แต่ผมก็ใจชื้นขึ้นเมื่อได้กำลังใจ จากคนรอบข้าง เพราะผู้คนที่นี่น่ารัก ถึงแม้จะพูด คนละภาษา แต่ทุกคนก็ยิ้มแย้มแจ่มใส ผมรู้สึก เหมือนอยู่ที่บ้าน ดังนั้นจึงไม่มีปัญหาอะไรเลย หลังจากบวชแล้ว คนที่บ้าน เช่น ผู้ปกครอง ญาติพี่น้องก็มีความรู้สึกแตกต่างกัน มีหลากหลาย ความคิด แรก ๆ บางคนก็มองว่าผมเป็นเหมือนกับ พระวัดเส้าหลิน เพราะพระในทีวีของเขา ก็คือ พระวัดเส้าหลิน ในขณะที่หลาย ๆ คนก็เคารพกับ การตัดสินใจครั้งนี้ เพราะรู้ว่าจุดมุ่งหมายที่แท้จริง ในการบวชของผม คือ การเรียนสมาธิ และการมา ฝึกฝนอบรมตัวเอง ซึ่งหลาย ๆ คนเป็นกำลังใจให้ เมื่อใช้ชีวิตนักบวชมาระยะหนึ่งแล้ว ผมได้ เรียนรู้เยอะมาก อย่างแรกก็คือ การมีความอดทน เรื่องของศีล ระเบียบวินัย และเรื่องของความเพียร การได้ใช้ชีวิตอยู่กับผู้คนจากหลากหลายสถานที่ ได้ ยินได้ฟังเรื่องราวใหม่ ๆ มากมาย และเรื่องธรรมะ ต่าง ๆ ที่ไม่เคยได้ยินมาก่อน รวมถึงที่ ก็คือ การที่ได้ไปร่วมงานศพและได้สวดศพด้วย ถึงที่น่าตื่นเต้น