การแสดงธรรมในสงฆ์ Dhamma TIME เดือนสิงหาคม พ.ศ.2557 หน้า 20
หน้าที่ 20 / 40

สรุปเนื้อหา

บทความนี้พูดถึงการแสดงธรรมในสงฆ์และการสนทนาที่เกิดขึ้น ซึ่งช่วยให้เกิดความเข้าใจและการบำเพ็ญธรรมในชีวิตประจำวัน การเล่าเรื่องและการส่งต่อธรรมมีความสำคัญต่อการสร้างบุญและความชำนาญในการปฏิบัติธรรม โดยการแลกเปลี่ยนความรู้ภายในกลุ่มสามารถกระตุ้นให้เกิดการเรียนรู้และการเติบโตทางจิตใจได้ การสำหรับเราก็คือการนำธรรมะไปใช้ในชีวิตจริงและถ่ายทอดให้ผู้คนรอบข้างเข้าใจรวมถึงการทบทวนสำหรับตัวเราเอง.

หัวข้อประเด็น

-การแสดงธรรม
-การสนทนาธรรม
-การถ่ายทอดความรู้
-ผลของการปฏิบัติธรรม
-การสร้างบุญ

ข้อความต้นฉบับในหน้า

อีกแง่มุมหนึ่งของสงฆ์เป็นไปได้ไหม’ ถ้อยความว่า ถ่ายทอดให้บน่าง ๆ ตัว อาจจะเป็นลูก หลานน้อง อย่างนี้ไม่มีใครโต้แย้งให้เสยใจ เสียความมั่นใจ ถ้าผูจกกันอย่างนี้ รงสนานธรรมก็จะดำเนินต่อ เป็นไปในลักษณะของการเล่าให้ฟัง จะดูเหมาะสม ในเวลาเดียวกันใครที่ถูกเขาเสนอแนะมา ในการแสดงธรรมตามกาลนี้ มีสิ่งที่ควร อย่างนี้ก็ต้องรู้ตัว นักเทศนาวนทัพเดียวกันว่า ที่เราว่าวานนี้จะมีอะไรร่องอยู่ ต้องบททวนให้ดี ถ้าด่างฝ่ายต่างบททวน ต่างฟังซึ่งกันและกันการสนทนาธรรมตามกาลนั้นจะเกิดบุญใหญ่จริงๆ ในฐานะที่ 3 กาลแห่งการแสดงธรรม เมื่อสนทนาธรรมกันแล้ว เราจะได้ความรู้ข้อปฏิบัติอย่าในเชิงปฏิบัติเพิ่มมากขึ้น เมื่อโอกาสจะ ถ่ายทอดให้ใครต่อให้บำเทิด เพราะวาเวลาจะเกิดความชาบซึ้งธรรมได้ขนาดนั้นไม่ใชของง่าย และการนำความรู้นันไปแสดงให้คนอื่นรับทราบด้วย ก็เป็นการทบทวนของเรางั้นก็หักที การแสดงธรรมที่สำหรับเราก็คือ การ
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หน้าหนังสือทั้งหมด

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More