ข้อความต้นฉบับในหน้า
peiยมไปด้วยพรหมวิหารธรรม หมวดหมู่แห่งธรรม ธรรมกาย โคตรญาณอยู่ในกลางกายของกายอรูป-สีเปรียบเทียบเป็นยอดของกายพรหมที่นี่และคือกายของผู้มีความบริสุทธิ์ มีความผ่องใสที่อยู่ภายในตัวเราใครเข้าสู่เมื่อไร ก็เป็นพรหมในตัวนี้ได้ปัจจุบัน เข้าเข้าสมภาวะเป็นพรหมกาย ตัวเราก็เป็นพรหมได้ตั้งแต่เป็นมนุษย์ ถ้ใจเกาะอยู่ในภายในตัวเราเป็นพรหมในตัวเราเป็นพรหมอยู่ในใจ
ดัชนะเป็นพรหมปฏิบัติ มักอุดม คุมใจเป็นแก้ว ที่เชื่อว่าโคตรโรว เพราะว่าใจหยุดใจจงกระทั่งสุดพันจากภาพไปได้ แต่ถ้ายังไม่เป็นพระอริยเจ้า ในกลางของกายธรรมโคตรรก จะเข้าสิ่งพระอริยบุคคลผูมีชีวิตอันดับประเสริฐ ตั้งแต่เข้าสิ่งกายธรรมพระโสดาบัน พระสกทาคามิ พระอนาคามิ จนถึงกายธรรมพระอรหันต์ สงโยนิต่างก็หมดสิ้นไป
จิตก็กล่วงกวาวขนาดใหญ่โต มีความสุขมากทีเดียวไม่ดีอะไรทั้งในทิศทั้งสาม ติดแต่อตตน นิพพานเท่านั้น เป็นพระอริยเจ้าหรือละอรหันต์ผู้ห่างไกลแล้วจากกิเลสอาสวะทั้งหลาย กายต่างๆ เหล่านี้มีอยู่ในตัวของพวกเรากูกๆ คน นี้ให้รู้จักกันเอาไว้ เกิดนามภาพหนึ่งนี้ ก็จะมา ฝึกฝนอบรมใจของเราเข้าให้ดีอย่างนี้ ควรมีในทางพระพุทธศาสนาองค์ให้เราได้เข้าถึงกันอย่างนี้ ก็เหลือแต่พวกเราจะทำอย่างไร จึงจะเข้าถึงกายที่อยู๋ภายในต่างๆ เหล่านี้ เพราะหากเข้าถึงกายธรรมเมื่อไร การที่จะไปสูัญเห็นเรื่องราวความลึกลับของชีวิตทั้งหมด จนจะถึงอายตนะนิพพานได้ ก็อยู่ในสัษฐิพวกเรา ทุกคนจะไปดูไม่เห็นได้ เพราะฉะนั้น เมื่่อเราเข้าใจอย่างนี้แล้ว ก็ให้นั้ลฝึกฝนใจให้หยุดนิ่งเป็นประจำ จนกว่าจะเข้าสิ่งพระธรรมกายภายในกันทุกๆ คน
พระธรรมเทศนาโดย: พระเทพญาณมาหาโน นามเดิม พระราชครูปวิสิฐ (ไชยบูลย์ มุมฉาย) *มก.เล่ม 4 หน้า 30