ข้อความต้นฉบับในหน้า
พระสุรีบูรณ์กล่าวว่า "ผมยังพออดทนได้ อยู่ ร่างกายยังเป็นปกติอยู่ แต่เบ็นศิระของผมรู้สึกเจ็บ ๆ นิดน่อย"
พระโมคัลลานะได้ยินเช่นนั้น ก็กล่าวยโยงขึ้นว่า "พระศรีอตรเป็นผู้มีฤทธิ์มาก มีอานุภาพมาก นับถูกยักษ์ทุพย์ว่ามีอานุภาพมาก แม้ถูกยักษ์ทุพย์ทำร้ายรุนแรง ก็เพียงเจ็บศิระนิดหน่อย" ส่วนพระศรีอตรก็กล่าวชมพระโมคัลลานะว่า เป็นผู้มีฤทธิ์มาก มีอานุภาพมาก เพราะนามองไม่เห็นแม้ปีศาจลำตัว (พระศรีอตรกล่าวเช่นนั้นด้วยอำนาจความมักน้อยของท่าน เพราะในขณะที่ยักษ์ดี ท่านกำลังเข้ามิติดอยู่ ท่านจึงไม่ได้ทอดอาณญัติด้วยตาพิษ ทำไมไม่เห็นยักษ์ ฯ)
4) พระมหาสาวกชั้นผู้ใหญ่ชอบฟังพระศรีอตรแสดงธรรม
มัยยังนั้น พระสัมพุทธเจาประทับอยู่ที่โพซีคลาสวัน พร้อมด้วยพระมหาสาวกผู้ชื่อเสียงหลายรูป คือ พระศรีอตร พระมหาโมคัลลานะ พระมหากัสสปะ พระอนุรุทธะ พระอานนท์ และพระมหาสาวกผู้ชื่อเสียงรู้อื่น ๆ อีก
ครั้งนั้น พระมหาโมคัลลานะออกจากที่หลีกเร้นในเวลาเย็นแล้ว ขณะพระมหาสาวกไปหาพระศรีอตรเพื่อฟังธรรม ซึ่งเป็นเวลาเดียวกับที่พระอนุรุทธะไปหาพระศรีอตรเพื่อฟังธรรมเช่นกัน
ลำดับนั้น พระอานนท์เห็นพระมหาสาวกทั้ง ๓ รูป ไปหาพระศรีอัตร จึงไปบอกพระเรวตะ (ผู้เลิศด้านมนุษยสมบัติ) เข้าไปหาพระศรีอตรเพื่อฟังธรรมด้วยกัน
4) ยักษ์ในเขตพระสุทุ ตอนใน (ไทย) ๒๕๖๔/๑๒/๑๒๑
5) มุจฉาสละษไทยในเขตพระสุทุ ๒/๑๒/๒๓๕/๑๒/๒๕
6) การสมาคมแห่งนี้เป็นพระธรรมภาระ เป็นอุปนิสัย ตำแหน่งบุญตามหลักความดีนี้ คือ ตั้งแต่บรมมาในพระศาสนาอรัญญาเดิม จะเป็นยิ่งขึ้นว่าเป็นพระอนุรุทธะ มติใน วิทยาคมนี้บ้างเล่าและโลกุตตะ