ข้อความต้นฉบับในหน้า
พระคุณเจ้า ดินนี้ก็เหมือนกัน เพียงแค่ถอดหนี้งมันกำมือเดียวแดพระสงฆ์ แต่ได้อานิสงส์กันควรเกินคาด ดินนี้รู้สึกอัศจรรย์ในผลแห่งบุญนี้เหลือเกิน"
เทพิดาดท่านสุดท้ายเล่าให้พระเณรฟังว่า "ดินฉันถวายสอดาเท่ากับมือเดียว แดพระภิกษุปูชนึ่ง ด้วยความศรัทธาเลื่อมใสบูชานิษฐผลให้ฉันได้ทิพยสมบัติที่อาพรอย่างนี้"
พระเณรฟังบรรดาเทพิดาแต่ละท่านพูดสิ่งที่เคยทำไว้ในใจยังคงเป็นมนุษย์ ซึ่งต่างก็สรรบุญเพียงคนละเล็กคนละน้อยแต่ผลที่ได้ลิขสิทธิ์ใหญ่โผกาฬ มีทิพยสมบัติอันน่ารื่นรมย์อย่างเกินควรเกินคาด ท่านเกิดความอัศจรรย์ใจในผลบุญของพวกนาง เมื่อสูญจากครรภ์คืนดาวดึงส์ ถึงมุจรดไปยังพระ- คันฑภูจิองพระผู้มีพระภาคเจ้า แล้วกราบทูลถามว่า “มิด้วยหรือพระเจ้าข้า แด่บุคคลถวายมะลักเพียงผลเดียว แล้วไปบังเกิดบนสวรรค์ได้” พระผู้มีพระภาคตรัสว่า “โมคลลานะ ก็เธอไปอุปโลมจนมามาเป็นเรือ เป็นอย่างนั้นแหละ เพราะการทำบุญนี้เน้นบุญ แม้ทำ ตัวอย่างของเทพดิถงหลายท่านนามเล่าทั้งหมดนี้ เป็นเครื่องยืนยันพุทธวจนว่ารักษาคำสัตย์ ขจัดความโกรธ คึมสิทธิไป เทวโลกได้ ขอเพียงมีความตั้งใจทำกันอย่าง จริง ๆ จัง ๆ ไม่ใช่ทำตามอารมณ์หรือทำบาง โอกาส แต่ทำงานเป็นนิสัยและทำลอดชีวิต ความดีที่เราคิดว่าเล็ก ๆ น้อย ๆ นี้แหละ จะเป็นหัศคุตผลที่จะนำพยผลให้เรามีความสุขในโลกได้"
อีกประกาศหนึ่ง การทำทานนั้น ถ้าทำในบุญเขตและทำด้วยจิตเลื่อมใส ของที่วางอาจดูเหมือนเล็กน้อย แต่ผลที่เกิดขึ้นนั้นเกินควรเกินคาด ยากที่เราจะจินตนาการได้ ดังนั้นเมื่อเราได้โอกาสเกิดมาเป็นมนุษย์ ได้พบพระพุทธศาสนา ซึ่งนับว่าเป็นบุญลาภอันประเสริฐแล้ว ให้ทุกท่านรับโอากาสนี้เร่งส่งสมบูรณ์บารมีติดตัวไปให้มากที่สุด บุญจะได้แก่หนูให้เราประสบความสุขและความสำเร็จไปทุกขณะติดตามที่สุดแห่งธรรม