การสร้างบารมีในการเป็นเทพ : หน้า 81/106

เต็มที่นิดเอาชีวิตเป็นเดิมพัน เมื่ทำได้สำเร็จ สวรรค์ก็อยู่ไม่ไกลเกินเอื้อม ในมัยพุทธกาล พระมหาโมคคัลลานะ- เคราะห์ร้ายขึ้นบนสวรรค์ชั้นดาวดึงส์ ท่าน เทียมชปไดวามินต่าง ๆ เมื่อพบเทพสุร- เทพด่ากันได้ในสมัยก่อนาเทวของดิ้น ๆ พระ- เคราะห์จะเข้าไปถามถึงบุญในอดีตของเทวดานั้น เพื่อเดินไปบอกเล่าแก่ๆและผู้มีบุญหลายจะได้ มีใจกในการสร้างบารมีให้ยิ่ง ๆ ขึ้นไป ขณะกำลังเทียวชมวิมานอยู่นั้น พระ- เคราะห์ได้เห็นเทพิดอันหนึ่ง มีร่มกายา ว่าสวย มีรูปร่างงามเป็นพิเศษในวิมา- แห่งหนึ่ง ท่านจึงเข้าไปบ gateาคว่า ครั้งที่ชอบเป็นมนุษย์ เธอได้ส่งบุญอะไรไว้ จึงมาบังเกิดบนสวรรค์ มีวนาใหญ่โต อย่างนี้ เธอช่วยแก้ข้อข้องใจให้แก่ดวงด้วย ถือ เทวดาตัวเองว่าที่เราได้สมบัติ มากมายอย่างนี้ก็เพียงรักขาดพูดอย่างเดียว คือเป็นคนพูดคำจริง จึงรู้สึกอายที่จะบอก- ครั้งที่จะบอกพระเคราะห์ถามเป็นครั้งที่สอง เธอจึงบอกว่า “พระคุณเจ้าผู้เจริญ ในครั้งที่ฉันยังเป็นมนุษย์ ไม่เคยสงสัยอะไรเลย การ กราบไหว้บูชาพระรัตนตรัยที่ ๆ เขาทำกัน ฉันก็ไม่มีโอกาส การเข้าวังสรรค์จากพระพักตร์ก็ไม่เคยโอกาสได้ไปกับเขาสักครั้ง ฉันพูดแต่คำจริงอย่างเดียว และไม่เคยคาดคิดว่าการพูดคำจริงจะมีผลส่งผลสมบัติมากมายถึงเพียงนี้” เมื่อพระเคราะห์ได้ฟังความเป็นมาแล้ว ก็อนุโมทนา จากนั้นก็เหลาไปยังวิมานหลังอื่นอีก ท่านได้เข้าไปถามเจ้าของวิมานว่า “ครั้งที่ยังเป็นมนุษย์ เธอสมุ่งบุญอะไรไว้ จึ่งมีวิมานใหญ่โต มีรั้วรางงาม มีปรางค์งาม ว่างานก็ชอบเทอิอ๊นี". เทวดาได้ฟังคำถามเช้าค่ำ ก็รู้สึก เป็นอายที่จะตอบท่านว่า “ดิฉันเกิดในมัย ของพระสัมพุทธเจ้า เป็นหญิงรับใช้ เจ้าหน้าที่