ข้อความต้นฉบับในหน้า
สามารถใช้เป็นแรงบันดาลใจในการเผยแผ่พระพุทธศาสนาได้อย่างดีเยี่ยม เช่น ความกตัญญูกตเวทิตต่อผู้มีพระคุณ เคราพพระอัสดงชิริผู้เป็นอาจารย์อย่างมาก รักการแสดงหาความรู้ รักความมั่นคงในตนเอง และปฏิบัติพอสมควร
ปริษาทไม่มีสาระแก่สาร มีโมมบรรธรรมที่ดับทุกข์ใจจริง ท่านจึงนำเรื่องนี้ไปปรึกษากับโกลิตะผู้หาย แล้วตกลงว่าจะออกแสดงหาโมธรรมอีกครั้ง หากใครได้พบก่อนให้กลับมาบอกอีกคนหนึ่งด้วย
เวลาผ่านไปหลายเดือน เข้ามองเห็นพระอัสดง ผู้เป็นมหาสากวางดี่ 5 ในกลุ่มพระปัญจวัคคีย์ กำลังเดินนินบาตอยู่ ท่านสังเกตพบว่า พระอัสดงเป็นสมณะผู้ที่อินทรีย์ผ่องใส ผิวพรรณผุดผ่อง บ่งคลังบำราญดูแล้วน่าเอ็นดู ไม่มีเหมือนนักบวชทั่วไปๆ ไปท่เคยพบเห็นมาก่อน
ท่านจึงเดินคิดตัดไปหาคำ ๆ รอจนกระทั่งพระอัสดงจับตาถามว่าเข้าใจกันแล้ว ก็เข้าไปสอบถามอยู่อย่างเดียวกันในศาสนาใด ศาสนาของท่านเป็นใคร และมีคำสอนอย่างไร เมื่อได้ทราบความเป็นมาแล้วท่านก็ขอให้พระอัสดงแสดงธรรม
พระอัสดงกล่าวต่อมาว่า ท่านเป็นผู้บวชใหม่ในธรรมมินนี้ มิอาจแสดงธรรมให้กว้างขวางได้ แต่สามารถกล่าวแสดงโดยยกได้หลังจากนั้นก็แสดงธรรมโดยยกให้ฟังว่า 'ธรรมเหล่าใดเกิดจากเหตุ พระเทวดามีปิตติอัศจรรย์ และความดับไปของธรรมเหล่านี้ พระมหาสมะทรงสอนอย่างนี้' เมื่อการแสดงธรรมโดยย่อจบลง ท่านก็บรรลุธรรมเป็นพระโสดาบันฉับพลันที เมื่อได้พบกับโมกขธรรมที่แสดงหาแล้ว ท่านก็ขออนุญาตกลับไปบอกเพื่อนรักก่อน แล้วจะไปเฝ้าพระมหารศพาร่วมกัน จากนั้นท่านก็แมทราบแทบเท้าอาจารย์ ทำประทับใน 3 รอบ แล้วลากลับไปยังสำนักชีพระ
ท่านเล่าเหตุการณ์ทุกอย่างให้โกลิตะ