การดำเนินชีวิตในความเป็นมนุษย์ : หน้า 57/63

เวียนเกิดเวียนตายอยู่ ยามเป็นมนุษย์ผึ่งส่งสมบูรณ์ไว้ให้มาก บุญมากความสุขความสำเร็จก็มากไปตามส่วน การดำเนินชีวิตของผู้มีปัญญา จึงว่าตามเส้นทางของท่าน ศีล และวรรณ เมื่อชีวิตนี้มีลูกเป็นพื้นฐาน ทุกชีวิตต้องประสบกับทุกข์ 4 ประการเหมือนกัน ต่างต้องพึ่งพาตนเองจัดสิ่งของตน แต่ไม่ว่าคุณจะเก่งกาจสามารถแก้ไขทุกได้เสมอ ในยามประสบอุปสรรคที่เกินกำลังของตน ก็ต้องการความช่วยเหลือแบ่งปันจากเพื่อนมนุษย์เป็นมิตรแท้ ทุกข์ของชีวิตประการที่ 1 ทุกปะจำกาย ร่างกายนี้จะเป็นประจำกับความหนาวร้อน หิว กระหาย ปวดอเจาะจะ ปวดปัสสาวะ มนุษย์ขาดแคลนปัจจัย 4 ที่จะมาหล่อเลี้ยงร่างกายนี้ให้คงอยู่ได้ตลอดเวลา จึงเป็นที่มาว่าต้องทำมาหากิน แรงหาทรัพย์นั่นเองดูดตนให้เป็นสุขและอิ่มหนำ เพื่อคลายทุกข์นี้ และยามได้ที่ครอบครดแคลนปัจจัย 4 เหล่านี้ หรือหาได้โดยยาก เมื่อเพื่อนมนุษย์มีใจอารีทะยานยินให้ความช่วยเหลือในเวลาที่ต้องการ จะนำขึ้นมาสักเพียงใด เหตุนี้เองพระสัมมาสัมพุทธเจ้าใจทรงสรเสริญกุศลบันทรัพย์ และสรรเสริญการเลี้ยงดูตนให้เป็นสุข ทุกข์ของชีวิตประการที่ 2 ทุกขจากการอยู่ร่วมกัน การดำรงอยู่ของมนุษย์ต้องอาศัยการพึ่งพาชึ่งกันและกัน ตั้งแต่ครอบครัว คณะละครผลิไปจนถึงกลุ่มเพื่อนร่วมกัน การอยู่ด้วยกันมีโอกาสที่จะเกิดการทะนงทับกันได้ เพราะต่างคนต่างใจ ต่างอิจฉา โอกาสเข้าใจผิด พูดทำผิดก็มีได้ และการทะนงทั้งง่ายที่สุดและมากที่สุดก็ไม่เกินคำพูด ดังนั้นการมีศีลเมตตานก็เป็นสิ่งที่ดี เพราะจะสร้างสรรค์ให้เกิดจินใจเป็นเรื่องสำคัญ และการใช้ทรัพย์ที่หาได้เป็นประโยชน์ต่อคนใกล้ชิด เพื่อผูกสัมพันธ์ให้แน่นแฟ้นก็เป็นสิ่งควรทำ ทุกข์ของชีวิตประการที่ 4 ทุกอันเกิดจากสักที่บังเกิดใจ ไม่ว่าจะเป็นความโลก ความโกรธ ความหลง ที่ทำให้มนุษย์เสียและความประพฤติไม่ดี เบื้องเย็นทั้งตนเองและคนอื่น ซึ่งจะเป็นปัญหาอุปสรรคต่อความสัมพันธ์ที่ดีระหว่างเพื่อนมนุษย์อย่างยิ่ง ถ้าหากคนอยู่รวมกันมีความจริงใจต่อกัน มีความเป็นกันเอง มีความประพฤติสัมมอจเทคเชื่อมั่นใจ สามารถพูดและเตือนกันได้ ความเป็นมิตรเสน่ห์ย่อมจะผูกน้ำใจคนและอยู่ช่วยเหลือเกื้อกูลกันไปได้ตลอดรอดฝั่ง เมื่อชีวิตในโลกนี้มักก่อเป็นพื้นฐาน การดูแลและรักษาชีวิตไว้อย่างใดการทำมาหากิน และให้ทรัพย์นั่นเป็นเครื่องหล่อเลี้ยงชีวิต ซึ่งเป็นการจัดการออกไปชั่วคราวเป็นคราวคราวเท่านั้น ถ้าหากจะรักษาชีวิตไว้พอดำเนินไปถึงจุดหมายปลายทางตามพุทธ พ้นไปจากการเกิด แก่ เจ็บ ตาย เข้าสู่สมุคคีพระนิพพาน ก็ต้องดำเนินชีวิตอย่างผู้มีปัญญา อย่างบันติธรรมหลายในกาลเวลานี้การดำเนินชีวิตด้วยหลักธรรมมั่งคง 8 ประการ