ข้อความต้นฉบับในหน้า
เป็นกายมนุษย์ละเอียด กายทิพย์ กายทิพย์ละเอียด กายรูปพรหม กายรูปพรหมละเอียด กายรูปพรหมมละเอียด กายธรรม กายธรรมละเอียด โสดา โสดาละเอียด สักกา สักกาละละเอียดอนาคต อนาคต อนาคตละเอียด อารหัง อรหัตละเอียดยังกิ ปฏิบัติตามธรรมอย่างนี้ ถามมนุษย์มนปฏิบัตินะ ปฏิบัติตามธรรมอย่างนี้ สามจิปฏิบัตินะ ปฏิบัติดียิ่ง ให้ชอบหนีฉันไป ยิ่งหนีฉันไปไม่ถอยกลับ เหมือนพระบรมศาสดาดังนั้น ให้เป็นตัวอย่างดังนั้นอนุโมทนาจรี ประพฤติตามธรรมไม่ขาดสาย อนุโมทจรี ประพฤติดีตามธรรมไม่ให้หลีกเลี่ยงไม่ให้หลีกเลี่ยงจากธรรมไปได้ ให้ตรงศูนย์กลางดวงธรรมที่ทำให้เป็นกายตลอดไป นี่เรียกว่าอนุโมทจรี โส ภิกฺขุ ผู้ที่ศึกษาในธรรมวันนี้นะ สกฺกโรติ ได้ว่าจักภค/ทองคำ ได้ชื่อว่าคักกะว่า คฤคะโภ ได้ชื่อว่าเคารพ มานิติ ได้ชื่อว่านิคา ปูเชติ ได้ชื่อว่าบูชา ตกาคดดี้ ซึ่งเราผู้ตามควรปฺรวาย ปูขายปฏิบัติปูขาย ด้วยปฏิบัติปูขายเป็นอย่างนี้ นี่ประกงอย่างนี้ ให้ได้จริงอย่างนี้."...
"...เมื่อ (สรรพสัตว์) มีความเสื่อมเช่นนี้(แล้ว) พระพุทธองค์(ทรง) ประสงค์อะไร...
จะดึงพวกเราให้พ้นจากความเสื่อมเหล่านี้ ให้ขจัดกิเลสออกไปเสีย ให้เข้าถึงธรรมกายไปนิพพาน ...ต้องการอย่างนั้นหนา ไม้ต้องการที่อื่นหนา...(พระพุทธองค์) จะตอนพวกเราจงบูชาพวกเรา จะเหนื่อยรั้งพวกเราพ้นจากไตรภูมิ วรุฬวัติ วิมาหวัจวี กีลาสววัจวี ให้แน่นจากวัฏสงสาร วัฏสงสารน่ะคือ กรรมวัฏ วิบาปวัฏ กีลาสววัจวี ที่เวียนว่ายตายเกิดในวัฏวัฏสูงสาร นี้จะให้ขึ้นจากภาพ กามภาพ รูปภาพ อรูปภาพ พ้นจากภาพทั้ง 3 ไป ให้มินิพพานมีไปในเบื้องหน้า ประสงค์อย่างนั้นจึงได้ทรงบัญชาเช่นนี้ให้เราได้ผลในความเสื่อมนี้..."6
หากกล่าวไปแล้ว ในชีวประวัติของพระเดชพระคุณหลวงปู่ พระมหาคุณเทพมณี (ลด จนทโลโจ) นั้นเราจะเห็นได้ว่า นับตั้งแต่ท่านได้รับราวทรงอุปสมบทนั้น ความรู้ที่ท่านได้ศึกษา ก็เป็นความรู้ที่อยู่ในพระพุทธศาสนาส่วน ๆ ซึ่งจากการศึกษาของผู้เขียนนั้นสามารถสรุปได้ว่า การที่พระเดชพระคุณหลวงปู่ท่านให้ความสนใจศึกษากับภาษาจีนแตกฉานนี้ การถ่ายทอดความถึงพระพุทธโอวาสสุดท้ายก่อนที่พระบรมศาสดาจะทรงนิพพาน ซึ่งในการนี้พระเดชพระคุณหลวงปู่ท่านได้ถ่ายทอดธัมม์ออกมาว่า "กี่ก่อน กิลงกั้หลาย เข็นท่านทั้งหลายเข้ามาลูบหัวไปไหน" ว่าสังเวชทั้งหลายมีความเสื่อมไปเสมอ...อุปมนคำ ถามทั้งหลาย จึงทีพร้อมด้วยความไม่ผลออกไม่ประมาท ท่านทั้งหลายจึงพร้อมด้วยความไม่ผลในความเสื่อมไปบ้น..."มีความหมายกว้างใกล้ตั้งแต่ความเสื่อมที่เห็นได้ชัดและความเสื่อมที่องไม่เห็นด้วยตามเค้า เป็นความเสื่อมที่เกิดขึ้นแก่สัตว์ในทุกภพภูมิ ทุกภพภูมาน ทั้งนี้ก็จะหลุดพันจากความเสื่อมได้ด้วยตนเอง อธิฏิ อธิฏิ อธิฏิ อภิญญา จะสามารถข้ามพ้นความไม่ประมาทได้