การบรรพชาอุปสมบทธรรมทายาทในพระพุทธศาสนา : หน้า 53/63

หลังจากธรรมทายาททุกท่านได้รับรำพาและอุปสมบทเป็นพระภิษุในพระพุทธศาสนา โดยมีพระครูสละวัตถุเนพิคุณ (สมชาย ธาณุวุฒโต) มาตตามเป็นพระอุปัชฌาย์ ต่างได้เดินทางไปยังศูนย์ปฏิบัติธรรมมักจากนานาชาติไทหิง (Dhammakaya International Meditation Center Tochi) เพื่อใช้เวลาที่มีค่าและจำกัดนี้ในการศึกษาพระธรรมวินัย ทั้งภาคปริยัติและปฏิบัติอย่างเต็มที่ พระธรรมทยาทุกบุคคลได้ตั้งใจศึกษาวิถีชีวิตของสมณะผ่านนิจจวิตกกิจกรรม โดยมีคณะพระอาจารย์และพระพี่เลี้ยงคอยดูแลอย่างใกล้ชิด เริ่มจากพระวินัยเบื้องต้น อาทิตย์ นิสินฺสยะ 4 (เครื่องอาบ 4 อย่าง) อันตรยกธรรม 5 (ข้อปฏิบัติอันเป็นอันตราย 5 ประการ) ลิขสาขบท 227 รวมถึงพระสูตรสำคัญ อาทิ ธรรมจักรกัปวัตนสูตร นอกจากนี้ พระธรรมทยายังได้มีโอกาสศึกษาพุทธประวัติและประวัติศาสตร์พระพุทธศาสนา และที่ขาดเสียไม่ได้ คือ การเจริญสมาธิภาวนา เพื่อให้เข้าถึงพระธรรมกายภายใน อันเป็นหัวใจหลักของการอบรมในครั้งนี้ ด้วยสัปปะะทั้งปวงอันประกอบด้วย อาหาร (บิณฑบาต) สถานที่ (กุฏิ ห้องปฏิบัติธรรม) บุคคล (คณะพระอาจารย์ พระพี่เลี้ยง เพื่อนสนิทมิตรสหาย) และธรรมะ ที่เหมาะสมสมดุล ได้ส่วนสำคัญต่อการศึกษาธรรมะทั้งภาคปริยัติและภาคปฏิบัติ โดยเฉพาะอย่างยิ่งในเรื่องของผลการปฏิบัติธรรม เจริญสมาธิภาวนา ต่างได้ชนชมผลจากการปฏิบัติ ตั้งแต่ความใส่ใจบริสุทธิ์ไปจนถึงแสงสว่างภายใน สร้างความปลื้มปีติใจให้แก่พระธรรมทยาเอง คณะพระอาจารย์ พระพี่เลี้ยง เจ้าหน้าที่ รวมถึงสาธุชนผู้เดินทางมาร่วมสนับสนุนเป็นเวลาตลอดโครงการอบรม โครงการบรรพชาอุปสมบทธรรมทายาทชาวญี่ปุ่นและชาวต่างชาติในครั้งนี้ ได้แสดงให้เห็นองค์ประกัณแล้วว่า การศึกษาและปฏิบัติธรรมของพระสัมมาสัมพุทธเจ้านั้น เชื่อชาติเสถียร หรือแนวคิดที่แตกต่าง ย่อมไม่เป็นอุปสรรค ต่างได้รับผลแห่งการปฏิบัติตามความวิริยะอุตสาหะที่มี สลายลูกขัดของชาวญี่ปุ่นที่ว่า いも昔は凡夫なり (notoke mo mukashi wa bonpu nari) แปลว่า “เม่พระพุทธเจ้าเอง ในอดีตก็เป็นบุคคลเช่นกันกับเรา” อันเป็นการเสริมสร้างกำลังใจ ให้พระพุทธปฏิบัติธรรม พระองค์เอง แล้ววันหนึ่งก็จะเป็นเช่นพระองค์ ด้วยกำลังสามารถแห่งความเพียร