ข้อความต้นฉบับในหน้า
วันที่ หลวงพ่อจะขอสรุปคุณสมบัติหรือคุณลักษณะของผู้ใฝ่ฝึกการศึกษา โดยยึดพระฤทธิเป็นต้นแบบให้ยึดต่อไปนี้
๑. ฝึกตัวเองให้เป็นคนฉลาดความรู้ มีนิสัยที่จะศึกษ๓. ฝึกความอ่อนน้อมถ่อมตนให้ดี ถ้าขาดคุณธรรมความอ่อนน้อมถ่อมตนก็ไม่มีใครเขาอยากสอนอยากให้ความรู้ ถ้าเป็นคนอ่อนน้อมถ่อมตน ครูอาจารย์ท่านมีวิชาเท่าไร ก็อยากจะสอนให้หมด
๒. ฝึกตรงต่อเวลา ถึงเวลาเรียนเป็นเรียน ไม่มีอ้างข้อแม้ที่จะไม่เรียน
๓. ฝึกเป็นคนว่าง่ายสอนง่าย ไม่โฉนจดชอบเอียง
๔. ฝึกเป็นคนรักวินัย ถึงเวลาจะต้องทำอะไร ก็ทำตามนั้น
๕. ฝึกเป็นคนตระหนักในความกาม ไปถึงไหนก็พยายามจับว่าใครมีอะไรอยู่ในตัวแล้วถ่ายทอดเอาความดีนี้มาใส่ในตัวเรา เราได้เต็มเปี่ยมไปด้วยความรู้และคุณธรรม
๖. ฝึกเป็นคนไม่ดูดาย มีความพยายามอยู่ตลอดเวลา ไปถึงไหนก็พร้อมที่จะยื่นมือเข้าไปช่วยในกิจการที่รวำทำ พร้อมที่จะทำงานอะไรตามที่ไม่มีโทษ เช่น พระฤทธิท่านไม่เคยไหนเมื่อพระภิกษุทำอะไร ท่านก็เข้าไปช่วยหยิบช่วยจับ ช่วยเป็นมือเป็นเท้าให้ พอพระภิกษุว่างท่านมีความรู้จะให้สอนให้ เมื่อพระภิกษุท่านเต็มใจสอนให้ ความรู้เต็มตัวพระฤทธิ่นั้นแท้
๗. ฝึกเป็นคนพึ่งตัวเอง ช่วยตัวเองได้ เช่น พระฤทธิ ๗ ขวบ ไม่พึ่งใครหมอนให้แล้วเห็นว่าถวูก็เป็นที่จะสอนกล้าหาได้ ก็ศรัจกว่ารุ่นนี้ไปก่อน ทางแก้ไขให้ผ่านไปได้นี้คือผู้มีสยองตัวเองได้
๘. ฝึกอดทน เกิดเป็นคนต้องทั้งอดและทนจึงจะเอาตัวได้ พระฤทธิอยู่ในวัฏสงสารตลอดชีวิตถึงเวลาจำเป็นก็อดทนได้
๙. หมันฝึกตัวเองให้มีสติ มีอะไรเกิดขึ้นไม่ตื่นตระหนก ตั้งสติ ใช้ดวงปัญญาหาทางแก้ไข เหมือนพระฤทธิ เหมือนวางน้อยติดบ่วงก็ไม่ตระหนก วางที่นี่ตระหนกเมื่อโดนบ่วงรั้งดึงมันยังกระอักคอคตาย แต่ถ้าวางน้อยมีสติรู้ทัน ดิ่งวิชาให้เรียนรู้และฝึกไว้แล้วมาแก้ไขเอาตัวรอดได้
๑๐. สิ่งสำคัญที่สุด จะเล่าเรียนเขียนอ่านอะไรตาม ความรู้มันต้องเรียนจนสามารถนำไปใช้ชีวิตเราได้จริง ๆ
สุดท้ายขอฝากเป็นข้อคิดว่า เมื่ผู้เรียนจะมีความตั้งใจฝึกจริงๆ ก็ต้องได้ครูอาจารย์ดีมีความรู้จริงในเรื่องนั้น ๆ และท่านเต็มใจถ่ายทอดวิชาความรู้ให้อย่างถูกต้องและครบถ้วน ชนิดไม่หวังวิชาด้วย