ข้อความต้นฉบับในหน้า
ในสมัยของพระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรง
พระนามว่า ปทุมุตตระ วันหนึ่ง ขณะ
ที่พระองค์เสด็จดำเนินออกจาก
พระนครหังสวดี พร้อมกับเหล่าพระสงฆ์
สาวก ขณะนั้น นายมาลาการ ผู้เป็น
ช่างดอกไม้ กำลังนำดอกไม้ทั้งที่เกิด
ในน้ำและเกิดบนบกจำนวนมากเข้าสู่
พระนคร เพื่อจะนำไปเข้าเฝ้าบูชา
พระราชา
เขาพบพระบรมศาสดาในระหว่าง
ทางก็มีจิตเลื่อมใสมองไปเห็นดอกบัว
แดงที่สวยสะดุดตา เกิดความคิดว่า
ถ้าเรานําดอกบัวสีแดง ๓ ดอกอย่าง
ดีเลิศนี้ไปบูชาพระราชา อย่างมากก็จะ
ได้ทรัพย์สักพันหนึ่งเท่านั้น แต่ถ้า
เราบูชาแด่พระผู้มีพระภาคเจ้าผู้เป็น
บรมครูของโลก เป็นที่พึ่งของเทวดา
และมนุษย์ทั้งหลายก็จะได้อริยทรัพย์
คือพระนิพพานอันเป็นอมตะ
เมื่อคิดดังนี้แล้วใจก็เลื่อมใสยิ่งนัก จึง
ดอกนั้นให้มั่นแล้วโยน
จับดอกบัว ๓
ขึ้นไปบนอากาศทำการบูชาพระบรม
ศาสดา ดอกบัวนั้นได้บานขยายเป็น
ดอกใหญ่เอาขั้วขึ้นข้างบนดอกลงข้าง
ล่างลอยอยู่บนอากาศเหนือพระเศียร
ของพระบรมศาสดา
cg Je.๕๑