หล่อองค์พระประธานในอาคารภาวนา ๖๐ ปี วารสารอยู่ในบุญ ประจำเดือน พฤศจิกายน พ.ศ.2548 หน้า 47
หน้าที่ 47 / 108

สรุปเนื้อหา

การหล่อองค์พระประธานที่จะนำไปประดิษฐาน ณ อาคารภาวนา ๖๐ ปี เป็นการสร้างลักษณะมหาบุรุษที่ใช้เวลาถึง ๓๐ ปีในการพัฒนา โดยเป็นศูนย์กลางของพี่น้องวงบุญที่พลัดกันมาให้ได้มารวมกันและสร้างบุญร่วมกัน รวมถึงการให้อุทิศชีวิตและทรัพย์เพื่อช่วยเหลือผู้คน ปลุกเร้าความเข้าใจในธรรมะและกระตุ้นพี่น้องที่ห่างเหินให้กลับมาร่วมสร้างบุญในอนาคต ไม่เพียงแต่มุ่งเน้นที่ทรัพย์ แต่ยังมุ่งหวังที่จะเชื่อมโยงสายบุญเพื่อไม่ให้ผู้คนพลัดพรากกันในชาติต่อไป

หัวข้อประเด็น

-การหล่อองค์พระประธาน
-ความสำคัญของการสร้างบุญ
-การรวมกลุ่มพี่น้องวงบุญ
-การศึกษาวิชชาธรรมกาย
-คำสอนจากหลวงพ่อธัมมชโย

ข้อความต้นฉบับในหน้า

หล่อองค์พระประธาน เพื่ออัญเชิญประดิษฐาน ณ อาคารภาวนา ๖๐ ปี เรียบเรียงจากพระธรรมเทศนา พระราชภาวนาวิสุทธิ์ (หลวงพ่อธัมมชโย) เมื่อวันอาทิตย์ที่ ๓๐ ตุลาคม พ.ศ.๒๕๔๘ การหล่อองค์พระประธานที่จะนำไป ประดิษฐาน ณ อาคารภาวนา ๖๐ ปีนี้ มีเพียงองค์ เดียวเท่านั้น หลวงพ่อได้พยายามที่จะถอดรูปแบบ ลักษณะมหาบุรุษ ซึ่งใช้เวลายาวนานกว่า ๓๐ ปี พยายามปรับปรุงเรื่อยมาเพื่อที่จะให้ได้ลักษณะ ใกล้เคียงลักษณะมหาบุรุษมากที่สุด องค์พระพุทธ ปฏิมากรนี้มีหน้าตักเกือบ ๒ เมตร จะนำไป ประดิษฐาน ณ อาคารภาวนา ที่จะศึกษาวิชชา ธรรมกายในขั้นสูงต่อไป พระประธานองค์นี้ จะเป็นจุดเชื่อมโยงพี่ น้องวงบุญที่ยังพลัดกันอยู่ให้ได้มารวมกัน เพื่อจะ ได้มาสร้างบุญร่วมกัน มีสายบุญเชื่อมโยง ชาติต่อ ไปก็จะได้ไม่ต้องพลัดพรากจากกัน บางคนก็พลัด กันมายาวนานหลายกัป หลายพุทธันดรก็มี บาง คนก็พุทธันดรเดียว นี่ก็เป็นหน้าที่ที่เราจะต้องตามกันกลับมาให้ได้ เป็นภารกิจที่พวกเราจะต้องทำ ไม่ทำไม่ได้ พี่น้อง วงธรรมะของเราจะกระจัดกระจาย เมื่อรู้เรื่องราว เกี่ยวกับพี่น้องวงบุญของเราที่พลัดกันไป เราจะได้ ไม่เสียดายในตอนนั้น รู้อย่างนี้เราไปชวนเขาก็ดี อย่าให้ความเข้าใจผิดว่า เราเกรงใจเขา กลัวจะไป รบกวนเขา เลิกคิดนะลูก เราไม่เคยรบกวนใคร เพราะเราไม่ได้ไปขอเขา หรือไปเอาเงินเขามาเข้า กระเป๋าเราก็ไม่ใช่ แต่เรากำลังจะไปเป็นผู้ให้ ให้ ธรรมทาน ให้เขารู้เรื่องราวความเป็นจริงของชีวิต ให้เขาเอาชนะความตระหนี่ในใจเขา แล้วก็ตาม รักษาสมบัติของเขาติดไปในภพเบื้องหน้า เราเป็น ผู้ให้ เพราะฉะนั้นเลิกคิดซะเถอะว่า เกรงใจ กลัว จะไปรบกวนเขา กลัวเขาลำบาก วิธีแก้ที่จะไม่ให้เขาลำบากยากจน ต้องแก้ แบบวิธีของพระพุทธเจ้า คือ เราดูตัวอย่างของ มหาทุคตะ ก็แปลว่า คนจนสุด ๆ จนจนกระทั่ง ไม่มีที่อยู่อาศัย ต้องขอเขากินอย่างนั้น พระพุทธเจ้า พระองค์อยู่ท่ามกลางพระราชา มหาเศรษฐี เสนาบดี คหบดีก็มาก ทำไมพระองค์ไม่พูดอย่างนี้บ้าง พวกเธอเห็นมหาทุคตะนั่นไหม อดอยากยากจน พวกเธอมีทรัพย์มาก ทำไมเธอไม่บริจาคทรัพย์มา รวมกันแล้วให้มหาทุคตะนั้นเล่า ทำไมพระองค์ไม่ พูดอย่างนี้ แต่สมัยนี้เขาพูดกันอย่างนี้ เรามาเรีย ไรกันชักชวนกัน เอามาคนละบาทสองบาทให้คนจน แต่เชื่อไหมว่า เขาก็ยังจนต่อไป เพราะผังจนยังไม่ ถูกรื้อ อยู่ * ๔๕
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More