Case Study: ทำบุญกับหลวงปู่ : หน้า 69/108

Dream in Dream Case Study ทำบุญกับหลวงปู่ได้บุญเป็นนัยๆ กับๆ (Case วันที่ 5 ตุลาคม พ.ศ. ๒๕๕๘) ลูกเป็นลูกหลานที่มีเชื้อสายหลวงปู่วัด ปากน้ำฯ เกิดที่ อ.สองพี่น้อง วันนี้ลูกขออนุญาต ส่งเรื่องราว Case study ซึ่งคิดว่าจะเป็น ประโยชน์ต่อนักเรียนอนุบาลฝันในฝันวิทยาทั่วโลก ลูกและเหล่าลูกหลานหลวงปู่ประมาณ ๑๐ คน ได้มาวัดพระธรรมกายครั้งแรก จากการอ่านเจอ ประวัติคุณครูไม่ใหญ่ จากหนังสือโลกทิพย์ เราพา กันมากราบพระเดชพระคุณคุณครูไม่ใหญ่ที่ศาลา ดุสิต ในตอนนั้นป้าละออ ผู้เป็นหลานสาวแท้ๆ ของหลวงปู่ เห็นคุณครูไม่ใหญ่ครั้งแรกก็ร้องไห้โฮ ด้วยความปีติ ร้องไห้เหมือนเด็ก ร้องไม่หยุด จน ลูกต้องถามท่านว่าร้องทำไม ป้าละออก็บอกว่า “พวกเรามาถูกทางแล้ว พวกเรามาถูกทางแล้ว หลวงลุงเคยบอกป้าว่า พระที่ได้ธรรมกายจะสว่าง อย่างนี้แหละ” นับตั้งแต่วันนั้นเป็นต้นมาลูกหลานหลวงปู่ วัดปากน้ำฯ ได้มาสั่งสมบุญที่วัดพระธรรมกายตลอด ตัวลูกเองก็ได้เป็นผู้นำบุญ ผู้นำรถ นำสาธุชนจาก อ.สองพี่น้อง มาเป็นคันรถบัสทุกงานบุญ สถานที่ที่ลูกและเครือญาติประมาณ ๕๐ ครัวเรือนตั้งอยู่บนแผ่นดินใบบัว ซึ่งเป็นบ้านเกิด ของหลวงปู่ ในเครือญาติก็จะรู้จักกันหมด ทำให้ ลูกได้รู้จักปู่ผงและลุงหลอม ซึ่งทั้งสองท่านได้ อุปัฏฐากหลวงปู่ในสมัยที่หลวงปู่ยังมีชีวิตอยู่ ปู่ผง เป็นคนสุพรรณบุรีโดยกำเนิด มีอาชีพ ค้าไม้ค้ำส้ม ซึ่งจะนำไปขายแถวบางมด และก็แวะหา หลวงปู่ที่วัดปากน้ำฯ ทุกครั้ง ตอนที่หลวงปู่อาพาธ ญาติๆ ก็ได้ส่งลูกๆ ของตัวเองมาคอยอุปัฏฐาก หลวงปู่ตลอด ๑ ปีเต็ม ก่อนหลวงปู่มรณภาพ ฝันในฝัน ๑๐ ปู่ผงเล่าว่า หลวงปู่เคยพูดกับท่านว่า “มันดี ร้อย ดีพันแล้วนาที่มึงปฏิบัติกเนี่ย จึงปฏิบัติพระอื่น องค์ ยังไม่เท่าปฏิบัติกองค์หนึ่ง แล้วหลวงปู่ก็ ใช้ให้แม่ชีถนอมซึ่งได้ธรรมกายไปดูว่า ผู้ปฏิบัติ หลวงปู่ตายแล้วจะไปไหน แม่ชีถนอมนั่งเข้าที่อยู่ พักหนึ่งแล้วก็ตอบว่า “คนที่ปฏิบัติหลวงพ่อต้อง ขึ้นสวรรค์เจ้าค่ะ อย่างน้อยก็ดาวดึงส์” ชีวิตผง เป็นชีวิตที่มีความเป็นอยู่ค่อนข้าง ลำบากยากจนถึงขนาดหลวงปู่เอ่ยปากทักว่า “ไอ้ผง มึงน่ะไม่มีสายสมบัติติดตัวมา ถึงถึงได้จน” แล้วก็ สั่งให้ปู่ผงไปหาเงินมา ๒๕ บาท เพื่อเอามาทำบุญ สร้างโรงเรียนปริยัติกับท่าน พอปู่ผงทำเสร็จ หลวง ปูก็บอกว่า “ที่มึงทำกับกูน่ะ ถูกพระธรรมกายนับ อสงไขยองค์ไม่ถ้วนทีเดียว ต่อไปคำว่าจนไม่ต้อง พูดกันล่ะ ต่อไปอีกกี่ภพกี่ชาติก็มีสายสมบัติติดตัวไป จะไม่ยากไม่จนอีก” แล้วท่านก็ให้พระของขวัญมา องค์หนึ่ง ท่านบอกว่าให้เก็บพระของขวัญไว้ให้ดี “มึงรู้ไหม ถ้าใครเอาไปบูชาละก็ เท่ากับมีสมบัติ เป็นพันล้านทีเดียว” ซึ่งผงก็ได้ทำตามที่หลวงปู่ แนะนำ และก็นำพระของขวัญพกติดตัว จนได้พบ กับอานุภาพในวันที่ขึ้นรถเมล์จากสุพรรณบุรีมา นครปฐม พอรถเมล์วิ่งมาถึงสามแยก รถเมล์คว่ำ คนในรถ ๑๑ คน หัวร้างข้างแตก แขนหัก เลือด ออก แต่ผงไม่เป็นอะไรเลย ตั้งแต่ปู่ผงรู้จักวัดพระธรรมกาย ท่านก็ได้ มาวัด แต่ก็มาไม่ค่อยไหว เพราะชรามากแล้ว ลูก สังเกตเห็นว่าปู่ผงจะมีความปีติดีใจในทุกครั้งไม่ว่า วัดจะมีงานบุญอะไรโดยเฉพาะงานบุญที่เกี่ยวข้อง กับหลวงปู่ ปู่ผงบอกว่าหลวงพี่เคยบอกกับท่านว่า “ใครทำอะไรให้หลวงพี่ ไม่ว่าท่านมีชีวิตอยู่หรือ ตายแล้ว ได้บุญไม่ต้องพูดถึงกันล่ะวะ” ลูกจึงถาม ต่อว่า “ทำไมไม่ต้องพูดกันล่ะ ถ้าไม่พูดแล้วจะรู้ เรื่องกันได้ไง” ปู่ผงก็ตอบว่า “ก็ได้บุญมากนะสิ ขนาดประมาณไม่ได้ เป็นขัยๆ กับๆ our un ba