ความรู้สึกและประสบการณ์ของลูกเณร : หน้า 35/336

จากใจ รอยยิ้ม... ความรู้สึกที่ดี... ทุกความประทับใจ... และความคิดที่เปลี่ยนไป... สิ่งเหล่านี้เริ่มเกิดขึ้นกับลูกเณร ตั้งแต่ก้าวแรกที่ได้รับบรรพชา ได้มาเจอพระเดชพระคุณหลวงพ่อและหมู่คณะ ถึงแม่ชีวิตของการเป็นสามเณรนั้น ต้องทนกับบทฝึกมากมาย ต้องอาศัยทั้งกำลังและกำลังใจที่ยิ่งใหญ่ แต่นั่นก็ทำให้ลูกเณรรู้สึกเสมอว่าเป็นบทฝึกที่วัดใจเรา ตลอดระยะเวลา ๘ ปีที่ผ่านไป ลูกเณรได้รู้เรื่องราวของชีวิตอุดมการณ์ และเป้าหมาย ทำให้รู้สึกปีติภาคภูมิใจ และมีความสุขกับการใช้ชีวิตได้ผ้ากาสาวพัสตร์ ลูกเณรไม่เคยคิดเสียสายว่าวันเวลาที่ผ่านมา หากแต่ดีใจที่ได้ใช้เวลาอย่างมีคุณค่า