การนึกถึงนิสัมิดและดวงธรรม : หน้า 306/336

แล้วนึกนิสัมิดนั้นขึ้นมาใหม่แทนดวงเก่า หรือเมื่อสามารถนั้นไปปรากฏที่อื่น ที่มีศูนย์กลางกายให้ค่อยๆ น้องนิมิตเข้าสาอย่างค่อยเป็นค่อยไป ไม่มีการบังกิับ และเมื่อนิสมาตหยุดสนิท ณ ศูนย์กลางกาย ให้ร่วงสติลงไปยังจุดศูนย์กลางของดวงนิมิิต ด้วยความรู้สึกคลายมิตดวงดาวดวงเล็กๆ อีกดวงหนึ่ง ซ้อนอยู่ตรงกลางดวงนิมิิตดวงเดิม แล้วสนใจเอาใจใส่แต่ดวงเล็กๆ ตรงกลางนั้นไปเรื่อยๆใจจะปรับจนหยุดได้ถูกส่วน เกิดการตกศูนย์และเกิดดวงส่างขึ้นมาแทนที่ ดวงนี้เรียกว่า “ดวงธรรม” หรือ “ดวงปฏิพฤมธ” อันเป็นประตูเบื้องต้นที่จะเปิดไปสู่หนทางแห่งมรรคผลนิพพาน การระลึกถึงนิิมิตสามารถทำได้ในทุกแห่งทุกที่ทุกอธิษฐาน ไม่ว่าจะนั่ง นอน ยืน เดิน หรือขณะทำกิจกุใดๆ ข้อแนะนำ คือ ต้องทำให้สมำเสมอ