การฝึกสมาธิและการสติในการนั่งสมาธิ : หน้า 311/336

พระธรรมกายภายใน อาศัยการนึกถึง “อโลกกสิณ” คือ กสิณความสว่าง เป็น บาทเบื้องต้น เมื่อฝึกสมาธิสัมฤทธิ์ดวง ปฐมมรรคแล้ว ฝึกสมาธิต่อไป ผ่านกาย มนุษยะละเอียด กายทิพย์ กายรูปพรหม กายอรูปพรหม จนกระทั่งถึงพระธรรมกาย แล้ว จึงเจริญวิปัสสนาในภายหลัง ดังนั้น จึงไม่มีความจำเป็นต้องกำหนดลมหายใจเข้า ออกแต่ปรารถนาโอก ๔. เมื่อเลิกจากนั่งสมาธิแล้ว ให้ตั้งใจ ไว้ที่ศูนย์กลางกายที่เดียว ไม่ว่าจะอยู่ใน อิริยาบถใดก็ตาม เช่น ยืน เดิน นอน หรือ นั่ง อย่าย้ายฐานที่ตั้งจิตไปไว้ที่อื่นเป็นอัน ขาด ให้ตั้งใจบริกรรมภาวนา พร้อมกับนึกถึง บริกรรมมิตเป็นดวงแก้วใส่คู๋กันตลอดไป ๕. นิมิตต่างๆ ที่เกิดขึ้น จะต้องน้อม ไปตั้งไว้ที่ศูนย์กลางกายทั้งหมด ถ้านิมิตเกิดขึ้น