ความเพียรและผลแห่งกรรม : หน้า 38/92

ไม่ได้ ท่านพยายามไปก็เปล่าประโยชน์ ไม่ทัน ถึงฝั่งก็จักต้องตาย" พระโพธิสัตว์ : “เมื่อบุคคลกระทำความเพียร อยู่ แม้ตัวตายก็ได้ชื่อว่า ไม่เป็นหนี้หมู่ญาติ มารดาบิดาและเทวาทั้งหลาย บุคคลเมื่อกระทำ กิจอย่างลูกผู้ชาย ย่อมไม่เดือดร้อนในภายหลัง เทพธิดา : "การงานอันไร้ผล มีความลำบาก เกิดขึ้น การทำความเพียรในฐานะอันไม่สมควรนั้น จะมีประโยชน์อะไร" พระโพธิสัตว์ : “ดูก่อนเทพธิดา ผู้ใดรู้แจ้งว่า การงานที่กระทำจะไม่ลุล่วงไปได้จริงๆ หรือว่า ไม่รักษาชีวิตของตน ถ้าผู้นั้นละความเพียรใน ฐานะนั้นเสีย ก็จะพึงรู้ผลแห่งความเกียจคร้าน ท่านก็เห็นผลแห่งกรรมประจักษ์แล้วมิใช่หรือ คนอื่น ๆ จมลงในมหาสมุทร เหลือเราคนเดียวยัง ว่ายน้ำอยู่ และได้เห็นท่านมาสถิตอยู่ใกล้ๆ เรา เรานั้นจักพยายามต่อไปตามกำลังสติปัญญา ของตน จักทำความเพียรที่บุรุษควรทำ ไปให้ถึง ฝั่งแห่งมหาสมุทร” เทพธิดาได้สดับพระวาจาอันมั่นคงของ พระโพธิสัตว์ จึงสรรเสริญและได้นำพระองค์ไปถึง เมืองมิถิลานครด้วยอานุภาพแห่งเทวฤทธิ์ ในที่สุด พระองค์ก็ได้ครองราชสมบัติในเมืองมิถิลา ใน เวลาที่พระองค์ประทับ ณ พระราชอาสน์ภายใต้ เศวตฉัตร ทรงระลึกถึงความพยายามที่พระองค์ได้ ทรงกระทำในมหาสมุทร ทรงเปล่งอุทานว่า “ความ เพียร ควรทำให้ถึงที่สุด ถ้าเราไม่ได้ทำความเพียร ในมหาสมุทร ก็จักไม่ได้สิริสมบัตินี้ ตั้งแต่นั้นมา พระโพธิสัตว์ก็ทรงบำเพ็ญ ทศพิธราชธรรมได้อย่างครบถ้วนบริบูรณ์ ทรงถวาย ทานแด่พระปัจเจกพุทธเจ้า และทำการสงเคราะห์ พสกนิกรที่ตกทุกข์ได้ยาก ทำให้กรุงมิถิลานคร เจริญรุ่งเรือง ครั้นต่อมา พระนางสีวลีเทวีได้ ประสูติพระโอรสชื่อ “ทีฆาวุกุมาร” พอเจริญวัย ก็ทรงประทานตำแหน่งมหาอุปราช ทรงครอง ကာ