ความเพียรและแรงบันดาลใจในชีวิต วารสารอยู่ในบุญ ประจำเดือน พฤษภาคม พ.ศ.2549 หน้า 37
หน้าที่ 37 / 92

สรุปเนื้อหา

เนื้อหาเกี่ยวกับพระมหาชนกที่มีความเพียรพยายามในการเอาราชสมบัติคืนมา โดยได้ผ่านอุปสรรคมากมายจนสามารถสร้างแรงบันดาลใจให้แก่คนรุ่นหลัง การต่อสู้เพื่อทำความดีและเป็นแบบอย่างในความเพียร เช่น การประสบภัยกลางมหาสมุทรที่พระองค์ยังไม่ย่อท้อ เป็นที่น่าชื่นชมและเป็นกำลังใจให้กับทุกคน

หัวข้อประเด็น

-พระมหาชนก
-ความเพียร
-แรงบันดาลใจ
-การต่อสู้กับอุปสรรค
-วีรกรรมในชีวิต

ข้อความต้นฉบับในหน้า

จะเกิดความปลื้มปีติใจ และมีกำลังใจต่อสู้ชีวิต เพื่อเอาชนะอุปสรรคต่างๆ ที่รายล้อมรอบตัวได้ นอกจากนี้ ผลแห่งการสร้างวีรกรรมอันยิ่งใหญ่นั้น ยังก่อเกิดเป็นแรงบันดาลใจให้อนุชนรุ่นหลังได้ยึด เป็นแบบอย่างอีกด้วย การทำความดีชนิดเอา ชีวิตเป็นเดิมพันเป็นสิ่งที่ทำได้ยาก คนทั่วไปจึง ต้องการต้นแบบดีๆ ให้ดูเสียก่อน จึงจะเกิดพลัง ใจในการทำความดีตาม บุคคลที่เป็นต้นแบบใน การปรารภความเพียรที่ยอดเยี่ยมที่สุด ไม่มีใคร เป็นพระบรมโพธิสัตว์ ดังเรื่องของพระมหาชนก ผู้เปี่ยมด้วยวิริยบารมี ยิ่งด้วยความเพียร ที่ทุกท่าน จะได้ศึกษากันดังต่อไปนี้ ในอดีตกาล มีพระราชาทรงพระนามว่า “มหาชนก” ครองราชสมบัติในมิถิลานคร ทรงมี พระราชโอรส ๒ พระองค์ ต่อมาเมื่อพระราชา เสด็จสวรรคต พระเชษฐากับพระอนุชาเกิดการ แย่งชิงราชสมบัติกันเพราะมีผู้คอยยุแหย่ให้แตกกัน ในที่สุดพระอนุชาเป็นฝ่ายรบชนะ ปลงพระชนม์ พระเชษฐาได้สำเร็จ จึงได้ขึ้นครองราชย์สืบต่อจาก พระราชบิดา ส่วนพระเทวีของพระเชษฐาซึ่ง ทรงพระครรภ์แก่ ก็ได้เสด็จหลบหนีไปอยู่ที่นคร กาลจัมปากะ โดยมีท้าวสักกเทวราชเสด็จลงมา ช่วยเหลือ พระนางได้ประทับอยู่กับอุทิจจพราหมณ์ ซึ่งมีความเมตตาต่อพระนางเหมือนน้องสาวแท้ๆ ต่อมา พระนางได้ประสูติพระโอรสมีผิวดุจ เทพกุมาร พระเทวีได้ขนานพระนามพระโอรสว่า “มหาชนก” เมื่อพระราชกุมารเจริญวัยตามลำดับ จึง ได้บอกความจริงให้ทราบทุกอย่าง จวบจนพระองค์ มีพระชนมายุ ๑๖ พรรษา เรียนศิลปศาสตร์จนจบ หมด ทรงคิดที่จะเอาราชสมบัติคืน จึงตัดสิน พระทัยจะไปค้าขายทางสุวรรณภูมิกับพวกพ่อค้า จะได้เอาทรัพย์มาเป็นเสบียงในการชิงราชสมบัติคืน ในขณะที่เรือแล่นไปได้ ๗ วัน ก็เจอคลื่นใหญ่ กระแทกเรือแตก น้ำไหลทะลักเข้าเรือ แล้วก็ค่อยๆ จมลงกลางมหาสมุทร ก่อนที่เรือจะจมพระมหาชนก ทรงเตรียมตัวเอาผ้าชุบน้ำมัน ทรงนุ่งผ้าให้กระชับ และปีนขึ้นไปบนยอดเสากระโดงเรือ กำหนดทิศ ของเมืองมิถิลา แล้วก็กระโดดจากยอดเสากระโดง เรือ เนื่องจากพระองค์ทรงมีพละกำลังมากกว่า คนทั่วไป จึงสามารถกระโดดได้ไกลมาก จากนั้นก็ รีบว่ายออกไปให้ห่างเรือ ในวันนั้นเอง พระอนุชาเจ้าเมืองมิถิลาได้ สวรรคตลงพอดี พระมหาชนกทรงว่ายน้ำอยู่ใน มหาสมุทร ๗ วัน วันนั้นเป็นวันอุโบสถ พระองค์ จึงทรงใช้น้ำทะเลบ้วนพระโอษฐ์และทรงสมาทาน อุโบสถศีล นางมณีเมขลาเทพธิดาได้ตรวจดู มหาสมุทร ก็เห็นพระโพธิสัตว์กำลังว่ายน้ำอยู่ จึง ถามว่า “ท่านเห็นประโยชน์อะไร เมื่อแลไม่เห็นฝั่ง ยังอุตส่าห์พยายามว่ายน้ำอยู่ท่ามกลางมหาสมุทร เช่นนี้” พระโพธิสัตว์ : “เราไตร่ตรองเห็นปฏิปทาแห่ง โลก และอานิสงส์แห่งความเพียร เพราะฉะนั้นถึง จะมองไม่เห็นฝั่ง เราก็ต้องพยายามว่ายต่อไปให้ถึง เทพธิดา : “ฝั่งมหาสมุทรไกลจนประมาณ ๓๕
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More