ฝันในฝัน วารสารอยู่ในบุญ ประจำเดือน พฤษภาคม พ.ศ.2549 หน้า 62
หน้าที่ 62 / 92

สรุปเนื้อหา

เรื่องเล่าของประสบการณ์ชีวิตของผู้หญิงคนหนึ่งที่เผชิญกับความสูญเสียจากการตายของพ่อและสามี ผ่านการนั่งสมาธิและประสบการณ์ทางจิตที่เกิดขึ้นในชีวิต ทั้งความรักและความทุกข์ได้อธิบายประสบการณ์ที่ลึกซึ้งในครอบครัว ครอบครัวที่เธอสร้างขึ้นมีลูกชายและลูกสาวถึงสองคน การสัมผัสกับองค์พระและเสียงศักดิ์สิทธิ์ที่เพิ่มความมั่นใจในการดำเนินชีวิตต่อไป ได้รับการบอกเล่าในรูปแบบของการเรียนรู้และการเติบโตของจิตใจในช่วงเวลาที่ยากลำบาก. ทั้งนี้เป็นการค้นหาสิ่งที่ถูกต้องในเส้นทางจิตวิญญาณของเธอ ซึ่งจัดการให้เห็นถึงความรักและการเปลี่ยนแปลงทางจิตใจในชีวิตประจำวัน

หัวข้อประเด็น

-ประสบการณ์ชีวิต
-การสูญเสียและความรัก
-การนั่งสมาธิ
-การเติบโตทางจิตวิญญาณ

ข้อความต้นฉบับในหน้า

Dream in Dream ฝันในฝัน เพื่อนๆ ตามปกติที่หน้ากรมปศุสัตว์ ตอนกลับ คุณพ่อได้เดินข้ามถนนเพื่อไปขึ้นรถที่จอดอยู่อีก ฝั่งหนึ่ง โดยที่ไม่ทันมองรถที่แล่นมาบนถนน เพราะตอนนั้นเมาอยู่ จึงทำให้ถูกรถชน ศีรษะฟาด พื้นต้องผ่าตัดสมองถึง ๒ ครั้ง หลังจากนั้นอีก ๑ เดือน คุณพ่อก็เสียชีวิตลงด้วยวัย ๕๕ ปี 0 ไปก็พอทนไหว.... แต่ลูกไม่ทนดีกว่า ลูกเลยแยกทาง กับเขาตั้งแต่ลูกสาวอายุได้ ๑ เดือน ต่อมาลูกก็ได้แต่งงานกับสามีคนที่ ๒ ซึ่งเขา รับราชการอยู่ที่กรมศิลปากร สามีเป็นคนไม่ดื่มเหล้า ไม่สูบบุหรี่ ขยันทำงาน เรามีลูกชายด้วยกัน ๑ คน หลังจากแต่งงานกันได้ ๒๓ ปี สามีอายุได้ ๔๘ ปี ก็ได้ล้มป่วยลงด้วยโรคมะเร็งลำไส้ ต้องเข้าออกโรง พยาบาลบ่อยๆ เป็นเวลาปีเศษๆ จนระยะหลังเจ็บ มีคุณแม่ของลูกและตัวลูกคอยผลัดกันมาเฝ้าที่โรง ลูกเป็นลูกคนโต มีน้อง ๒ คน เป็นหญิง คน ชาย 9 คน ตอนที่ลูกยังเล็กก็จะมีโอกาสเข้า วัดทำบุญและปฏิบัติธรรมที่บ้านธรรมประสิทธิ์กับ หนักต้องอยู่รักษาตัวที่โรงพยาบาลเป็นเดือนๆ โดย คุณแม่ ทำให้ลูกรักการนั่งสมาธิมาก พอลูกเริ่มเข้า เรียนที่วิทยาลัยเพาะช่างลูกได้ลองนั่งสมาธิเองที่บ้าน พยาบาล ซึ่งก็นั่งเฉยๆ ไม่ได้คิดอะไร เพราะยังไม่รู้หลักใน การนั่งสมาธิจริงๆ ว่าจะต้องกำหนดจิตยังไงบ้าง รู้เพียงแต่ว่าถ้านั่งเฉยๆ ไม่คิดอะไร จะทำให้ใจ ของลูกสบาย ลูกจึงนั่งต่อไปเรื่อยๆ จนเห็นองค์ พระใสอยู่ที่กลางท้อง ซึ่งลูกมีความสุขมาก เพราะ มันชุ่มเย็นทั้งกายและใจลูกนั่งมององค์พระไปเรื่อยๆ แก่ๆ นั่งอยู่ที่หน้าห้องไหม” พยาบาลก็บอกว่า “ไม่ จนกระทั่งเลิกนั่งแล้ว พระท่านอยู่กับลูกตลอดเวลา วันหนึ่งลูกมาถึงหน้าห้องที่สามีรักษาตัวอยู่ ลูกเหลือบไปเห็นอาแป๊ะแก่ๆ ใส่เสื้อผ้าดิบนั่งอยู่ หน้าห้องซึ่งอยู่ตรงข้ามห้องที่สามีอยู่ พอลูกมองไป ทางอาแป๊ะคนนั้น เขาก็ยิ้มให้ลูก ขณะนั้นลูกได้ ถามพยาบาลที่มาดูแลสามีของลูกว่า “เห็นอาแป๊ะ เห็น” พยาบาลจึงถามลูกว่า “อาแป๊ะคนนั้นมีรูปร่าง ลูกรู้สึกว่าองค์พระกับตัวของเราเป็นหนึ่งเดียวกัน ท่าทางอย่างไร” ลูกก็อธิบายให้พยาบาลฟัง เท่านั้น ไม่ว่าลูกจะทำอะไรท่านก็จะทำตามทุกอย่าง เช่น เมื่อลูกยิ้ม องค์พระท่านก็จะยิ้มด้วย ทำให้ลูกไม่ กล้าทำสิ่งไม่ดี และรู้สึกกลัวว่าจะบาปที่ให้องค์พระ อยู่กับลูกแบบนี้ ลูกจึงเลิกนั่งสมาธิไปและก็ไม่เห็น ตะลึงและเสียวๆ ในคืนนั้นไม่มีพยาบาลคนไหน องค์พระอีกเลยค่ะ จนกระทั่งหลังจากที่สามีเสียชีวิต กล้าเข้ามาที่ห้องของสามีลูกเลยค่ะ ลูกได้มานั่งสมาธิที่วัด ลูกก็เห็นองค์พระอีกครั้ง แหละค่ะ พยาบาลพากันขนลุกกันเป็นแถวเลย และบอกกับลูกว่า อาแป๊ะคนที่ลูกเห็นหน้าห้องนั้น เขาเสียชีวิตไปประมาณ ๓ ปีแล้ว ลูกฟังแล้วก็รู้สึก ครั้งหนึ่งลูกพาลูกชายมาที่โรงพยาบาล ลูกได้ยินเสียงเด็กผู้หญิงดังอยู่ที่ข้างหูว่า “แม่เขา หลวงพ่อสอนว่า เวลานั่งสมาธิแล้วเห็นองค์พระผุด คืนนั้นลูกกับลูกชายก็นอนที่โซฟาข้างเตียงของสามี ขึ้นมาเป็นสิ่งที่ถูกต้องแล้ว ทำให้ลูกรู้สึกมั่นใจว่า เรามาถูกทางแล้ว ปัจจุบันเวลาลูกนั่งสมาธิก็ยังเห็น นอนที่หนูอีกแล้ว” และได้ยินเสียงผู้หญิงตอบกลับ องค์พระอยู่ค่ะ มาว่า “ไม่เป็นไรหรอกให้เขานอนเถอะ เดี๋ยวเขาก็ ลูกเคยแต่งงานมาแล้ว ๒ ครั้ง ครั้งแรก ไปแล้ว” ลูกรู้สึกขนลุกวาบเลยค่ะ แต่ก็ไม่กล้าเล่า เมื่อลูกเรียนจบปริญญาตรี ก็ได้แต่งงานกับสามีคน ให้ลูกชายฟัง เดี๋ยวเขาจะกลัว ตัวลูกชอบเห็นอะไร แรก มีลูกสาวด้วยกัน ๑ คน แต่สามีคนนี้เจ้าชู้มาก แปลกๆ อย่างนี้เสมอ และมักเห็นคนเดียว เป็น ไม่รับผิดชอบครอบครัว ถ้าลูกจะทนอยู่กับเขาต่อ อย่างนี้มาตั้งแต่สมัยที่ลูกเรียนมหาวิทยาลัยแล้วค่ะ
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More