การบวชเพื่อแม่: สำนึกในความรักและการให้ : หน้า 44/84

เอ่ยถ้อยคำใด ๆ ออกมา เขาคุกเข่าลง มือทั้งสอง ของเขากราบลงไปยังเท้าของแม่คู่นั้น เท้าที่เคย ไปในทุกที่ เพื่อทำมาหาเลี้ยงลูกจนเติบใหญ่ พร้อมกับบอกว่า “แม่ครับ ผมคิดถึงแม่ครับ” น้ำตาแม่รินสายอีกครั้ง เขาเป็นเด็กหนุ่มตัวโตๆ ที่คิดว่าการกราบเท้าแม่ คือเกียรติยศของลูก ไม่ใช่สิ่งที่ควรจะอายต่อสายตาใคร ๆ “ฉันไม่คิด ว่าลูกชายจะทำอย่างนี้ เพราะตอนนั้นมีคนยืนกัน อยู่เต็มสนามบิน หลายชาติ หลายวัย เขาทำได้ แบบไม่อายใครเลย” ๑ ตอนนี้มัสลอง กำลังเตรียมตัวที่จะบวชให้ กับแม่ของเขาแล้ว ในโครงการอุปสมบทพระ ครั้งแรกของยุโรป รุ่นที่ ๑ ที่วัดพุทธแอนท์เวิร์ป “ผมตั้งใจอยากจะบวชให้แม่ครับ เพราะแม่เหนื่อย เพราะผมมามากแล้ว ผมอยากให้แม่ได้บุญมากๆ ครับ” นี่คือคำพูดของมัสลองที่เปล่งออกมาด้วย น้ำเสียงแห่งความภูมิใจ "รู้สึกปลื้มใจมาก ที่เค้า จะบวช เป็นการบวชที่เราเองไม่ได้ร้องขอจากเขาเลย เป็นความตั้งใจของเขาที่อยากจะบวชให้แม่ ไม่มีใครรู้หรอกว่า สามอาทิตย์ที่แม่ลูกไม่ พูดจากันนั้น เป็นทุกข์ในใจแค่ไหนและอาจจะไม่รู้ อีกเช่นกันว่า การที่แม่ได้เห็นลูกชายมากราบที่เท้า และตั้งใจจะบวชให้นั้นน่าปลาบปลื้มเพียงไร ภาพ อันงดงามทั้งปวง ของสองแม่ลูกคู่นี้ เกิดจากจุด เปลี่ยนที่สำคัญคือ “สมาธิ” เพียงได้สัมผัสความ สงบแห่งใจ มีใจดวงนี้เป็นดั่งมารดา ผู้มอบความสุข ให้ทุกครั้งที่เราเข้าหา ไม่เคยต่อว่า เวลาผิดพลาด แล้วเราจะเข้าใจถึงถ้อยคำที่ว่า “แม่คือพระอรหันต์ ของลูก” ได้อย่างซาบซึ้ง เมื่อเราเข้าถึงมารดาใน เรือนใจดวงนี้ มารดาที่พร้อมจะให้ ไม่หวังสิ่งใด ตอบแทน แค่เพียงเราคิดถึงท่าน ท่านก็ทุ่มเททุกสิ่ง ที่มีมอบให้ และมารดาในเรือนใจนี้ ก็ไม่ต่างกับ มารดาในเรือนชานของเราเลย ฝ่าเท้าน้อยๆ ของ ลูก มารดาของเราเฝ้าหอมและจูบด้วยความเอ็นดู ทะนุถนอม กล่อมเกลี้ยงเลี้ยงดูก้อนกายน้อยๆ จนเติบใหญ่ แม่คงไม่หวังสิ่งใดตอบแทนทั้งสิ้น เพียงเห็นลูกเดินเข้าไปหาเพียงบอกว่า “รักแม่" และกราบลงที่เท้ากร้านโลกคู่นั้นของท่าน ท่านก็ ปลาบปลื้มจนระงับน้ำตาไม่อยู่เสียแล้ว สำหรับลูก คนอื่นๆ ทั่วโลก คงไม่ต้องรอให้เกิดเหตุการณ์สาม อาทิตย์ที่ลูกไม่ได้คุยกับแม่หรือไม่จำเป็นต้องรอ วันแห่งการพบเจอในสนามบินแห่งใด แต่วันนี้และ ขณะนี้ ลูกสามารถเข้าไปกราบเท้าและบอกรักแม่ ของตัวเองได้เสมอ แสดงออกให้ท่านรู้และชื่นใจ รวมถึงนั่งสมาธิหยุดใจ มอบพระภายในเป็นของ ขวัญแก่ท่านได้เช่นกัน อยู่ ๒ ๔๒