หลวงพ่อและการเผยแผ่ธรรมะในช่วงความไม่สงบ : หน้า 65/84

เผยแผ่ธรรมะนั้นทำได้ไม่สะดวกเหมือนก่อน ระหว่างการเดินทางเต็มไปด้วยความไม่ปลอดภัย แม้ชาวพุทธจากที่อื่นๆ เขามีศรัทธาแต่ก็ถูกปิดกั้น ด้วยความกลัวจึงไม่สามรถมาถึงวัดได้” หลวงพ่อ เป็นบุคคลหนึ่งที่ได้ประสบกับเหตุการณ์และได้ พบกับบุคคลที่ก่อความไม่สงบ “อาตมาเจอมา ๒ ครั้งแล้ว ครั้งแรกมีผู้ชายมา ๓ คนเดินเข้ามาในวัด แล้วถามว่าเจ้าอาวาสองค์ไหน บังเอิญอาตมาเห็น ปืนที่เขาเอามาเสียก่อนและเห็นท่าไม่ดีจึงตอบเลี่ยง ไปว่าท่านไม่อยู่ อาตมาหมายถึงเจ้าอาวาสองค์เดิม ที่มรณภาพไปแล้ว เมื่อเขากลับไปแล้วอาตมาก็โทร ไปถามตำรวจว่ารถที่เขานั่งมามีอยู่ในทะเบียนรถไหม ตำรวจก็ตอบว่าทะเบียนรถนี้ไม่มีอยู่ในทะเบียน ของบริษัทรถเลย หลังจากนั้นอีก ๑๕ วัน อาตมา ออกไปงานศพในอำเภอเมือง มีผู้ชาย ๒ คนขับ มอเตอร์ไซค์ตามหลังรถและพยายามแซงดักหน้า ดักหลังรถ บางวันก็ดักตามถนนเมื่อเขาเห็นเจ้า หน้าที่เขาก็หลบไป จึงรอดมาทุกครั้ง เมื่อก่อน อาตมาก็กังวลในความปลอดภัยแต่เมื่อได้มาดูดาว ธรรมช่อง DMC แล้ว คิดอย่างเดียวว่าถ้าเราไม่ได้ ทำกรรมไว้เราก็ต้องไม่เป็นอะไร เรื่อง Case study กฎแห่งกรรมที่หลวงพ่อธัมมชโยท่านไขปัญหามี ประโยชน์ต่ออาตมามาก ตอนนี้ไม่กลัวอะไรอีกแล้ว ถ้าตายก็ขอตายอยู่กับโยมที่นี่จะไม่ขอทิ้งชาวบ้าน ทิ้งวัดเป็นอันขาด เราไม่ได้ทำชั่วอะไรทำไมต้อง หนีด้วย" หลวงพ่อท่านได้กล่าวถึงกิจกรรมถวาย ไทยธรรม ๒๖๖ วัด ทุกๆ เดือนว่า “บอกตามตรง อาตมาไม่เคยเห็นใครที่จะมีเมตตาสูง และทำเป็น รูปธรรมได้อย่างต่อเนื่องเท่ากับหลวงพ่อธัมมชโยเลย ท่านรวมสงฆ์ได้ทุกเดือนทำได้ยังไง ปกติจะนานๆ จะทำกันสักที ท่านทำให้พระสงฆ์มารวมเป็นหนึ่ง เดียวไม่ธรรมดา อานิสงส์ก็มาก อาตมาไปร่วม งานทีไรกำลังใจเกิดขึ้นอย่างมากมาย ได้พบพระ เห็นผ้าเหลืองแล้วโล่งใจ สบายใจ มีความสุข ได้พูด คุยกับเพื่อนสหธรรมิกด้วยกัน ความเหน็ดเหนื่อย ความท้อเจือจางไปหมด ๑๔ ครั้งที่ผ่านมามีคุณค่า มหาศาลต่อประชาชนและพระสงฆ์มาก ปัจจัย ทุกบาทที่ได้รับมา มันสู้ความจริงใจและกำลังใจที่ หลวงพ่อธัมมชโยท่านมอบให้ไม่ได้หรอก อาตมารับ มาแล้วก็นํามาจ่ายค่าไฟบ้าง มาสร้างศาลาบ้าง ขอให้ทุกคนที่ถวายปัจจัยมาได้บุญมากๆ แม้เหตุการณ์ยังไม่เอื้อต่อการเผยแผ่แต่ หลวงพ่อท่านยังมีความมุ่งมั่นในการที่จะมอบ ธรรมะไปสู่ทุกดวงใจของทุกคน “อาตมาอยากให้ อยู่ไทย ) ๖๓