ประโยคสรรพ - วิญญาวิภาค ๓ ตอน ๒ (ตอนจบ)
…กลิ่นเหม็น
เชคุณโต โดยเป็นสิ่งนำระเกียง
ปฏิคุณโต โดยเป็นสิ่งปฏิกูล
อมฏฺฐานหฺโต โดยเป็นสิ่งใช้กิ้งด (ความปฏิกูล) ได้ด้วยการแต่ง
วิรุณโต โดยเป็นสิ่งน่าเกลียด
วิฺจุณโต โดยเป็นสิ่งน่าขะเขรง
ย่อมเห็นได้โดยความอนัตตา…
เนื้อหาในบทนี้เสนอการวิเคราะห์สรรพสิ่งซึ่งได้แก่ ชาติ, ชรา, พุทธิม, มร, โลภ, ปิฏท, และความเศร้าหมอง ที่เกี่ยวเนื่องกับเหตุผลทางธรรมชาติของจิตมนุษย์ โดยเน้นการตีความในมุมมองทางพุทธศาสนา ทั้งยังชี้ให้เห