ธรรมะเพื่อประช : ​ค้นหาหนังสือธรรมะ หน้า 75 / 217

บรรลุพระนิพพานแล้ว ธรรมะเพื่อประช ผู้อยู่จบ พรหมจรรย์ ២៥៩ เป็นผู้รู้แจ้งเห็นแจ้งแทงตลอดในธรรม ทั้งหลายทั้งปวง โดยไม่ต้องไปอ่านตารา ไป…

การบรรลุพระนิพพานคือการรู้แจ้งแทงตลอดในธรรม โดยไม่ต้องอิงกับการวิเคราะห์หรือวิจารณ์มากนัก การฝึกอบรมใจให้หยุดนิ่งเป็นสิ่งสำคัญเพื่อเข้าถึงพระธรรมกายและขจัดกิเลสได้อย่างสมบูรณ์ ดังนั้นการพัฒนาจิตใจและป

ธรรมะเพื่อประช ผู้มีชัยชนะที่ไม่กลับแพ้ ๒๖๓ ช่วยเหลือเกื้อกูลกัน ให้พ้นทุกข์ ได้พบกับความสุขยิ่งๆ ขึ้นไป ผู้ที่เจร…

ในข้อความนี้กล่าวถึงความสำคัญของเมตตาและการให้อภัยในการพัฒนาจิตใจที่เยือกเย็น ผู้ที่มีเมตตาจะสามารถช่วยให้ผู้อื่นพ้นทุกข์และมอบความสุขให้แก่ผู้อื่น เหตุการณ์ในอดีตที่เกี่ยวกับพระราชาพรหมทัตที่มีการฝึก

ธรรมะเพื่อประช ผู้มีชัยชนะที่ไม่กลับแพ้ ๒๖๕ หลายครั้ง จนสามารถทำให้พระองค์เชื่อว่า พระเจ้าพรหมทัต เป็นผู้มีศีล ไม่…

เนื้อเรื่องเล่าถึงเหตุการณ์ที่พระเจ้าพรหมทัตและพระราชาต่างฝ่ายพยายามและคุณสมบัติของการชนะที่ไม่เลือกใช้ความรุนแรง โดยเป็นการจับกุมพระราชาอัศวินของฝ่ายตรงข้าม ในขณะที่ทหารทั้งสองฝ่ายไม่ได้เกิดการรบจนเก

ธรรมะเพื่อประช ผู้มีชัยชนะที่ไม่กลับแพ้ ๒๖๗ ทันใดนั้นเอง เพศคฤหัสถ์ก็อันตรธานไป เพศบรรพชิตเกิดขึ้นมา แทนที่ ทรงเหา…

บทความนี้เสนอแนวทางการปฏิบัติธรรมเพื่อสร้างสันติสุขในสังคม โดยสอนให้คนมีความเมตตาและปรารถนาดีต่อกัน ซึ่งจะเป็นการป้องกันไม่ให้เกิดสงครามทั้งใหญ่และเล็ก ในการเอาชนะกิเลสอาสวะภายในใจ และสร้างความสุขที่แ

ธรรมะเพื่อประช ชีวิตที่ไม่หวั่นไหว ๒๗๕ “มุฎฐสส โลกธมฺเมหิ อโสก์ วิรช์ เขม จิตต์ ยสฺส น กมฺปติ เอตมมงคลมุตตม จิตของ…

บทความนี้กล่าวถึงความสำคัญของการมีจิตใจที่มั่นคงในโลกธรรมที่ประกอบด้วยลาภ ทรัพย์สมบัติ ยศ สรรเสริญ และความสุข ซึ่งมีการขัดแย้งกันกับเสื่อมลาภ เสื่อมยศ นินทา และทุกข์ หากจิตใจมั่นคง ไม่หวั่นไหวต่อสิ่งเ

ธรรมะเพื่อประช ชีวิตที่ไม่หวั่นไหว ๒๘๑ “อุบาสกทั้งหลาย พวกเธอมาทำอะไรกัน” อุบาสกจึงทูลตอบว่า “ข้าแต่พระองค์ผู้เจริ…

ในบทนี้ พระพุทธเจ้าตรัสถึงความเป็นจริงของการนินทาและการสรรเสริญว่าเป็นสิ่งที่มีมาแต่โบราณ ทั้งคนดีและคนที่พูดน้อยล้วนได้รับการนินทาและสรรเสริญ การใช้ชีวิตที่ไม่หวั่นไหวต่อความคิดเห็นของผู้อื่นเป็นแนวท

ธรรมะเพื่อประช ชีวิตที่ไม่หวั่นไหว ๒๘๓ ใจเราจะหยุดนิ่งเฉย ไม่เดือดร้อนใจอะไรทั้งนั้น ไม่มี ความยินดียินร้าย พอใจหย…

เนื้อหานี้อธิบายถึงการหยุดใจให้สงบซึ่งเป็นหนทางสู่การมีชีวิตที่มีความเป็นมงคลและไม่หวั่นไหวต่อปัญหาหรืออุปสรรคต่างๆ โดยการควบคุมอารมณ์และทำให้ใจสงบเป็นสิ่งสำคัญ หลวงปู่วัดปากน้ำได้กล่าวว่า เมื่อใจหยุด

ธรรมะเพื่อประช กาลเวลาพิสูจน์ความดี ๒๘๗ ชีวิตเปรียบเสมือนการเดินทางไกล การเดินทางจำเป็น ต้องมีเสบียงติดตัวไป เพื่อ…

บทความนี้พาเราไปสู่ความเข้าใจในธรรมะว่าชีวิตเหมือนการเดินทางต้องมีเสบียงคือบุญที่ช่วยให้จิตใจบริสุทธิ์ วิธีการดำเนินชีวิตตามคำสอนของพระสัมมาสัมพุทธเจ้าที่ให้ละชั่ว ทำความดี และมีใจที่ผ่องใส นอกจากนี้ย

ธรรมะเพื่อประช กาลเวลาพิสูจน์ความดี ๒๕๑ เดียรถีย์ ซึ่งอยู่ใกล้ๆ กับวัดพระเชตวัน ในตอนเช้า เมื่อสาธุชนออกจากพระนครไ…

บทความนี้พูดถึงเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในวัดพระเชตวัน โดยมีนางหนึ่งที่สร้างเรื่องว่าตั้งครรภ์กับพระสมณโคดม ทำให้เกิดความสงสัยในหมู่สาธุชน หลังจากนั้นได้เดินเข้ามาในการแสดงธรรมของพระบรมศาสดา ซึ่งกำลังตัดสิ

ธรรมะเพื่อประช จิต ที่ไม่หวั่น ไหว ២៩៧ สรรพสิ่งในโลกนี้ มีการเปลี่ยนแปลงอยู่ตลอดเวลา ไม่คงที่ ดังนั้น เมื่อเราเกิด…

เนื้อหาเกี่ยวกับการฝึกจิตใจให้มั่นคงในทุกสถานการณ์ โดยไม่หวั่นไหวต่อการเปลี่ยนแปลงต่างๆ ในชีวิต เช่น ลาภ เสื่อมลาภ มียศหรือเสื่อมยศ และการสร้างความดีตามแนวคำสอนของพระสัมมาสัมพุทธเจ้าเพื่อที่จะก้าวไปสู

ธรรมะเพื่อประช จิตที่ไม่หวั่นไหว ២៩៩ เผือกทั้งสองก็ทรงโปรดปราน ให้นำไปเลี้ยงไว้ในกรงทอง ให้กิน ข้าวตอกคลุกกับน้ำผึ…

เนื้อหาเล่าถึงลิงสองตัวที่ถูกเลี้ยงดูในกรงทอง แต่เมื่อมีการนำลิงตัวใหม่เข้ามา การดูแลและลาภสักการะที่ได้รับมีการเปลี่ยนแปลง ลิงน้องชายเริ่มรู้สึกไม่พอใจและอิจฉาลิงตัวใหม่ แต่พระโพธิสัตว์เตือนให้รู้จัก

ธรรมะเพื่อประช จิตที่ไม่หวั่นไหว ๓๐๑ มีอารมณ์คล้อยตามไปกับสิ่งที่มากระทบได้ง่าย อย่างนี้มีจิต หวั่นไหว คือ หวั่นวิ…

บทความนี้สอนเกี่ยวกับการฝึกจิตใจให้ไม่หวั่นไหว ไม่ติดตามอารมณ์ที่เปลี่ยนแปลง โดยการตั้งใจหยุด ณ ศูนย์กลางกายฐานที่ 7 ซึ่งเป็นที่ที่สามารถเข้าถึงดวงธรรมและสบความสุขที่แท้จริง ดวงธรรมคือ เส้นทางไปสู่นิพ

ธรรมะเพื่อประช ผู้มีจิตมั่นคง ๓๐๕ บุญเป็นบ่อเกิดแห่งความสุขและความสําเร็จในชีวิต ตั้งแต่ปุถุชนจนกระทั่งเป็นพระอริย…

บุญเป็นบ่อเกิดแห่งความสุขและความสำเร็จในชีวิต ตั้งแต่ปุถุชนจนถึงพระอริยเจ้า บุญที่ดีที่ทำไว้อย่างมีกุศลจะติดตามเราไปทุกภพ ทุกชาติ และนำเราไปสู่สุคติภูมิและสวรรค์ การทำบุญอย่างถูกต้องสำคัญมากสำหรับผู้ส

ธรรมะเพื่อประช ผู้มีจิตมั่นคง ๓๐๗ ชาวเมืองเวฬุกัณฏกะ ลุกขึ้นในเวลาใกล้รุ่ง นั่งสมาธิภาวนาตาม ปกติ อยู่บนปราสาทชั้น…

เรื่องราวเกี่ยวกับชาวเมืองเวฬุกัณฏกะที่มีจิตมั่นคง กำลังนั่งสมาธิภาวนาและสวดปารายนสูตร ภายในปราสาท โดยได้รับการอนุโมทนาจากท้าวเวสสวัณมหาราชที่ทอดพระเนตรทุกสิ่งอย่างพร้อมทั้งความซาบซึ้งในรสพระธรรมอันยิ

ธรรมะเพื่อประช ผู้มีจิตมั่นคง ๓๐๙ ผู้มีฤทธิ์มากอย่างนี้ นันทมารดากล่าวว่า “ข้าแต่ท่านผู้เจริญ มิใช่เพียงเท่านี้ แม…

ในบทนี้ นันทมารดาได้เล่าถึงความสงบของจิตในยามที่มีบุตรถูกประหารชีวิตและสามีที่เสียชีวิตแล้วกลับมาในรูปลักษณ์ยักษ์ โดยที่เธอไม่รู้สึกกลัวหรือวิตกกังวลเลย สิ่งที่น่าอัศจรรย์คือเธอสามารถรักษาจิตใจให้มั่น

ธรรมะเพื่อประช ผู้มีจิตมั่นคง ๓๑๑ รักษาใจเป็นกลางๆ อย่าไปดีใจ หรือเสียใจกับโลกธรรมที่เกิด ขึ้นมากจนเกินไป จนทำให้ส…

ธรรมะเพื่อประช ยอมรับความจริงกันดีกว่า ๓๑๗ พบพระดาบสผู้มีตาทิพย์ และขอให้พระองค์เสด็จไปสนทนา ธรรมกับพระดาบส เพื่อจ…

ในเรื่องนี้ พระราชาได้ไปพบพระดาบสผู้มีตาทิพย์เพื่อหาความจริงเกี่ยวกับพระนางอุพพรี ที่ประสบวิบากกรรมส่งผลกระทบต่อชีวิตของพระนาง ซึ่งมีความเกี่ยวข้องกับการที่พระนางไม่ทำกุศลกรรมในชาติก่อนหน้านี้ หลังจาก

ธรรมะเพื่อประช ผู้มีปัญญาย่อมไม่โศก ဓာတ်က ผู้มีปัญญา ย่อมรู้ว่าการมีชีวิตอยู่ร่วมกันของสรรพสัตว์ เป็นเพียงการเกี่ย…

บทความนี้พูดถึงการที่ผู้มีปัญญามองเห็นการมีชีวิตอยู่ร่วมกันของสรรพสัตว์อย่างไม่ยึดมั่น จึงไม่มีความเศร้าโศกเมื่อเผชิญกับความตาย พระโพธิสัตว์ได้สอนให้ครอบครัวเตรียมใจให้รู้ถึงความตายอยู่เสมอ เพื่อไม่ให

ธรรมะเพื่อประช ผู้มีปัญญาย่อมไม่โศก ๓๒๕ หนึ่ง ท่าทีว่าเดินผ่านมาในที่แห่งนั้น แล้วถามพราหมณ์ว่า “ลูกชายของท่านตายจ…

เนื้อหาพูดถึงแนวคิดของการไม่เศร้าโศกเมื่อสูญเสียบุตร โดยพราหมณ์และนางพราหมณีอธิบายว่า ลูกของเขาไม่สามารถรับรู้ความเศร้าโศกได้ และชีวิตคือการเดินทางที่ไม่สามารถควบคุมได้ เมื่อบุคคลจากไป เขาจะไปตามเส้นท

ธรรมะเพื่อประช ผู้มีปัญญาย่อมไม่โศก ๓๒๗ คนดี เป็นผู้เพียบพร้อมด้วยเมตตาธรรม เขามีความกรุณาต่อ ฉันเป็นอย่างยิ่ง นาย…

เรื่องราวนี้กล่าวถึงความสำคัญของการมีเมตตาธรรมและการทำใจให้เข้มแข็งเมื่อเผชิญกับความสูญเสีย โดยมีตัวอย่างจากผู้หญิงที่ไม่ร้องไห้เมื่อสูญเสียนายของตน เพราะเข้าใจว่าความตายไม่สามารถย้อนกลับได้ ท้าวสักกะ