ธรรมะเพื่อประช: ชีวิตที่ไม่หวั่นไหว : หน้า 284/580

ธรรมะเพื่อประช ชีวิตที่ไม่หวั่นไหว ๒๘๓ ใจเราจะหยุดนิ่งเฉย ไม่เดือดร้อนใจอะไรทั้งนั้น ไม่มี ความยินดียินร้าย พอใจหยุดโลกธรรมก็ทำอะไรไม่ได้ เราจะ เป็นผู้ไม่หวั่นไหว เหมือนศิลาแท่งทึบ ไม่หวั่นไหวต่อแรงลมที่พัด มาจากทิศทั้ง ๔ ใครหยุดใจได้อย่างนี้ ถือว่าได้บรรลุความเป็นมงคล สูงสุด เข้าถึงเนื้อแท้แห่งมงคลแล้ว เกิดสิริมงคลอย่างแท้จริง หลวงปู่วัดปากน้ำ ภาษีเจริญ ท่านกล่าวว่า “ใครทําหยุดได้ เป็นตัวมงคล เป็นเนื้อหนังของมงคล แต่ถ้าทำหยุดไม่ได้ก็เป็นอัปมงคล” ท่านสอนลึกซึ้งทีเดียวว่า “สิริมงคลทั้งหลายเริ่มเกิดขึ้น ที่จิตใจก่อน แล้วเกิดตอนใจหยุด” ถ้าเราควบคุมใจตนเองได้ รักษาใจให้สงบ ให้หยุดนิ่งได้ ไม่ว่าจะพบปัญหาหรืออุปสรรค อะไรก็ตาม จะไม่หวั่นไหวในทุกสิ่ง ทำใจหยุดได้เวลาใด เวลานั้น ถือว่าเป็นมงคล เป็นเวลาฤกษ์งามยามดี มีมหาโชคมหาลาภ แต่ถ้าเวลาใดเราหวั่นไหวต่อเรื่องราว เหตุการณ์ หรือบุคคล ใจไม่หยุดนิ่ง ฟุ้งซ่าน ไม่เป็นตัวของตนเอง เมื่อนั้นถือว่าไม่ใช่ เวลาที่เป็นมงคล ความเป็นสิริมงคลที่แท้จริงจะเกิดเมื่อใจ หยุดนิ่ง ใจใสสะอาดบริสุทธิ์นั่นเอง เป็นเวลาแห่งมงคลอันสูงสุด เมื่อใจหยุดนิ่ง จิตก็บริสุทธิ์ เมื่อบริสุทธิ์ก็ผ่องใส จิตเกษมผ่องใส ดวงจิตดวงนี้เป็นมงคลแท้ๆ เป็นความเจริญของใจ