ธรรมะเพื่อประช : หน้า 282/580

ธรรมะเพื่อประช ชีวิตที่ไม่หวั่นไหว ๒๘๑ “อุบาสกทั้งหลาย พวกเธอมาทำอะไรกัน” อุบาสกจึงทูลตอบว่า “ข้าแต่พระองค์ผู้เจริญ ข้าพระพุทธเจ้ามาเพื่อฟังธรรม แต่ยัง ไม่ถูกใจธรรมะของใครเลย พระเรวตะก็ไม่ยอมสนทนาธรรมด้วย มาขอฟังธรรมจากพระสารีบุตร ก็เทศน์นานเกินไป เทศน์แต่ เรื่องที่ละเอียดลึกซึ้ง จากนั้นจึงไปขอฟังธรรมจากพระอานนท์ ก็เทศน์สั้นเกินไป พวกข้าพระพุทธเจ้าไม่สามารถจะเข้าใจได้ จึงรู้สึกไม่พอใจ จึงพากันมาเฝ้าพระองค์ พระพุทธเจ้าข้า” เมื่อพระพุทธองค์ได้ฟังดังนั้นแล้ว จึงตรัสว่า “อตุละเอ่ย การนินทาและสรรเสริญเป็นของเก่า มีมา นานแล้ว ชนทั้งหลาย ย่อมติเตียนทั้งคนนิ่ง ทั้งคนพูดมากและ พูดน้อย คนที่ถูกนินทาหรือถูกสรรเสริญ เพียงอย่างเดียวใน โลกนี้ไม่มีเลย" แม้แต่พระราชาผู้เป็นใหญ่ ปกครองไพร่ฟ้าประชาราษฎร์ ด้วยทศพิธราชธรรม ก็ยังมีทั้งคนนินทาและสรรเสริญ พระจันทร์ และพระอาทิตย์ แม้ส่องสว่างให้แก่สรรพสัตว์ทั้งหลายบนพื้นโลก บางครั้งได้รับการสรรเสริญ บางครั้งถูกนินทา แม้เราตถาคต เองผู้กำลังนั่งแสดงธรรมแก่บริษัท ๔ ในท่ามกลางมหาสมาคม บางพวกก็สรรเสริญ บางพวกก็นินทา ดังนั้น การนินทาหรือสรรเสริญของคนพาล จะเอามา