ธรรมะเพื่อประช : หน้า 264/580

ธรรมะเพื่อประช ผู้มีชัยชนะที่ไม่กลับแพ้ ๒๖๓ ช่วยเหลือเกื้อกูลกัน ให้พ้นทุกข์ ได้พบกับความสุขยิ่งๆ ขึ้นไป ผู้ที่เจริญเมตตาอยู่เป็นประจำ ทำให้เป็นผู้มีอารมณ์เยือกเย็น ใครเข้าใกล้ จะสัมผัสได้ถึงกระแสแห่งความเย็น เหมือนอยู่ใต้ ร่มโพธิ์ร่มไทร อันตรายใดๆ ไม่สามารถมากล้ำกรายได้ เมื่อเกิด ภาวะวิกฤติขึ้น กระแสแห่งความเมตตาจะแปรผันสภาวะนั้น ให้กลับดีขึ้นได้อย่างน่าอัศจรรย์ มีเรื่องที่เกิดขึ้นในสมัยก่อนพุทธกาล เกี่ยวกับการให้อภัย นํามาซึ่งชัยชนะที่ไม่มีวันกลับแพ้ คือ การได้ตรัสรู้ธรรมเป็นพระ ปัจเจกพุทธเจ้า เรื่องมีอยู่ว่า "พระปัจเจกโพธิสัตว์องค์หนึ่ง ภพชาติสุดท้าย ได้บังเกิดเป็นพระราชาพระนามว่าพรหมทัต ทรงทำกสิณบริกรรมเจริญเมตตาพรหมวิหารเป็นประจำ พระองค์ทรงสอนตนเองว่า “ความสุขจากสมาบัติ มากกว่า ความสุขจากราชสมบัติ" จึงเสด็จขึ้นปราสาทชั้น ๗ รับสั่งให้ อำมาตย์บริหารราชการแผ่นดินแทนพระองค์ เมื่อเวลาผ่านไปหลายเดือน พระมเหสีซึ่งเป็นหญิงรุ่นสาว มีความยินดีและพอใจในเบญจกามคุณ ได้ประพฤติออกนอกลู่ นอกทางกับอำมาตย์ เมื่อข้าราชการชั้นผู้ใหญ่ทราบเข้า จึง กราบทูลพระราชา ให้ทรงสำเร็จโทษเสีย แต่พระราชาผู้ *มก. ขัคควิสาณสูตร เล่ม ๔๖ หน้า ๙๔