ธรรมะเพื่อประช : หน้า 292/580

ธรรมะเพื่อประช กาลเวลาพิสูจน์ความดี ๒๕๑ เดียรถีย์ ซึ่งอยู่ใกล้ๆ กับวัดพระเชตวัน ในตอนเช้า เมื่อสาธุชนออกจากพระนครไปเข้าเฝ้า พระผู้มีพระภาคเจ้า นางท่าทีเหมือนกับเพิ่งออกมาจากวัด พระเชตวัน เดินสวนทางกับสาธุชนเหล่านั้น ครั้นเขาถามว่า “แม่นาง เมื่อคืนเธอไปนอนที่ไหนมา” นางตอบว่า “เมื่อคืนฉัน พักอยู่ในวัดพระเชตวันนี่แหละ” ทำอยู่อย่างนี้เป็นเดือน เมื่อถูก ถามอีก จึงบอกว่า “ฉันพักอยู่ในพระคันธกุฎีเดียวกันกับพระ สมณโคดม” พุทธบริษัททั้งหลายที่เป็นปุถุชนอยู่ เกิดความ คลางแคลงสงสัย บางคนก็เชื่อ เกิดมีเสียงวิพากษ์วิจารณ์กัน มากขึ้นทุกวัน ล่วงไป ๓-๔ เดือน นางทำเหมือนว่าเริ่มตั้งครรภ์ โดยเอาผ้าพันท้องให้ดูหนาขึ้น ให้พวกเดียรถีย์ไปโพนทะนาว่า นางได้ตั้งครรภ์กับพระสมณโคดม เวลาผ่านไป ๙ เดือน นางทำ เป็นครรภ์แก่ โดยเอาไม้กลมวางที่หน้าท้อง เอาผ้าห่มทับอีกที ให้พวกเดียรถีย์เอาไม้ทุบที่หลังมือหลังเท้า ให้ดูบวมขึ้นมา เหมือนคนใกล้จะคลอด เย็นวันหนึ่ง ในขณะที่พระบรมศาสดา ทรงแสดงธรรม แก่มหาชน นางได้เดินเข้าไปท่ามกลางฝูงชน หยุดยืนต่อหน้า พระพักตร์ของพระพุทธองค์ พูดขึ้นด้วยเสียงอันดังว่า “พระองค์ ดีแต่แสดงธรรมให้คนอื่น หม่อมฉันครรภ์แก่แล้ว ไม่เห็นมา