ป.ธ. : ​ค้นหาหนังสือธรรมะ หน้า 2985 / 3007

Becauseนัน วิปสนาก็งหมายเอาตั้งแต่ธรรมกายไปนั่นแหละ เป็นผู้ที่เห็นอย่างวิสาสะ แจ่มแจ้ง และแตกต่างจากการเห็นด้วยตาสัตว์โลกที่อยู่ในภาพ ๑ คือ เห็นด้วยตาอุปมารูป รูปพรหม เทวดา มนุษย์ เป็นนั้น ต้องกายธรรม

การเห็นและเข้าใจธรรมชาติผ่านตาธรรมมีความสำคัญอย่างยิ่งในวิปสนา ซึ่งเป็นการเห็นที่ชัดเจนและแจ่มแจ้ง แตกต่างจากการมองด้วยตาของสัตว์โลก การเห็นนี้สามารถทำให้เข้าใจถึงสิ่งต่างๆ ได้อย่างชัดเจน โดยสามารถเห็

ธรรมกายถึงจะไปเห็นขันธ์ 5 ว่า รูปเป็นอย่างไร เวทนาเป็นอย่างไร สัญญาเป็นอย่างไร วิญาณเป็นอย่างไร เห็นเหมือนเห็นครูไม่ใหญ่อย่างนี้ มีจิตรวม ใส่แจ้งอย่างนี้ แท่นนั้นรูปนะ ดวงธรรมที่รักษารูปเอาไว้ มันเป็น

การเห็นขันธ์ 5 ในรูปแบบที่แท้จริงนั้นเป็นการเข้าใจความรู้สึก สุข ทุกข์ ความจำและความคิด ทุกคนสามารถฝึกใจให้หยุดนิ่งเพื่อเข้าถึงมรรคผลนิพพานได้ การวิปัสสนากับสมณะต้องไปด้วยกันตลอดเหมือนเท้าทั้งสองข้างท

เตียงคนป่วย ในยามนั้น หมอก็ดี พยาบาลก็ดี หมูญาติมิตร ก็ได้ แต่ต่อยเป็นกำลังใจ คอยช่วยเหลือเราได้แต่เพียง ภายนอกเท่านั้น ถึงตอนนั้นเราจะต้องช่วยตัวเอง ไม่มีใครช่วยเราได้ ในยามนั้น ธรรมะจะเป็นที่พึ่งให้

ในยามที่ป่วยไข้ หมอและพยาบาลอาจให้การดูแลเราได้ แต่ท้ายที่สุด เราต้องหันกลับไปพึ่งพาตนเอง ความเข้มแข็งใจเกิดจากการมีธรรมะเป็นที่พึ่ง ช่วยให้เราสามารถจัดการกับกลัวและความวิตกกังวลเกี่ยวกับการตายได้ ธรร

ในกลางองค์พระ ถ้ายังไม่ได้อะไรเราก็ว่าวนา สัมมาอะหัง เรือไป ในนิ่งอยู่ตรงกลางตรงนั้น แล้วนิคอาราธนาพระนิพนธ์ พระสัมมากัมพุทธเจ้า ทั้งหลาย พระอริยบุคคลทั้งหลาย ให้ลงมาไปปกปักษ์เรา จัดสิ่งที่ไม่ดีภายใน

บทความนี้เสนอแนวทางในการฝึกใจให้หยุดนิ่งในช่วงเวลาที่ป่วย เพื่อที่จะทำให้จิตใจสบายและสดชื่น แม้ว่าจะอยู่ในสภาวะที่กายไม่แข็งแรง การมีศีลธรรมจะทำให้เป็นที่ชื่นชมในสายตาของผู้คนรอบข้างและเป็นกำลังใจให้ก

อาการปวดเมื่อยเนื้อสัตว์ เพราะนั่งอยู่ในท่ากระโหย่งเท้าที่ไม่ดนดเป็นเวลานานถึงชั่วโมงครั้งก็หายไป พร้อมกับปอบแก้บนก็เปลี่ยนไปเป็นดวงใสๆ ใสเหมือนเพาะอยู่กลางท้อง แล้วท่านก็ทำพิธีอุปสมบทนาคผู้นั้นเป็นพร

บทความนี้กล่าวถึงอาการปวดเมื่อยจากการนั่งในท่ากระโหย่งและการทำพิธีอุปสมบทนาคผู้นั้นเป็นพระกฤษณะ พร้อมกับคำแนะนำเกี่ยวกับดวงปฐมมรรคจากหลวงปู่ สด วัดปากน้ำ ซึ่งแสดงถึงความสำคัญของการรักษาดวงปฐมมรรคเพื่อ

เป็นเอง เห็นได้ชัดเหมือนกับเราสลามตาเห็นวัตถุภายนอก อย่างนั้น จะค่อย ๆ ชดชื่น ๆ ฝึกปฏิบัติให้สมำเสมอ ทำซ้ำ ๆ ทำทุกอธิษฐาน ทั้งนั่ง นอนยืนเดินในทุก ๆ กิจกกรม เราก็ทำไป เพราะสิ่งที่เราได้ รับตอบแทนนั้นส

การฝึกฝนทุกท่าทางอย่างต่อเนื่องช่วยให้เราเข้าใจและเห็นความจริงของชีวิต ส่งผลให้เกิดความสุขและความสบายใจ เราสามารถทำการอธิษฐานได้ทุกที่ทุกเวลา เช่น นั่ง นอน ยืน หรือแม้แต่เดิน ผ่านการปฏิบัติที่สม่ำเสมอ

๓๑ ทำใหู้กหลีกวิชาชา ตั้งใจปฏิบัติธรรมกันให้ดี ทำให้ถูกหลักวิชาชา อย่าให้ ตึงเกินไป อย่าให้ห่อนไป อย่าาาาให้เกินไปจนกระทั่ง ทำให้เกิดความตึงเครียดที่ระบบประสาทและกล้ามเนื้อ พลอยทำให้ท้อใจ เพราะว่านั่ง

การปฏิบัติธรรมต้องตั้งใจทำให้ถูกหลักวิชาชา โดยไม่ควรตึงเกินไปหรือห่อนไป เพราะอาจจะทำให้เกิดความเครียดและไม่เกิดผลดีในการปฏิบัติ สิ่งที่ฟุ้งไปในใจไม่ได้มีสาระประโยชน์ ควรปล่อยวางและกลับมาอยู่กับองค์พระ

ฝึกบ่อย ๆ เดี๋ยวก็ทำได้เอง เดี๋ยวเราก็จะคุ้นเคยกับการตัดใจ ปลดปล่อยวาง ไม่ยึดมั่นถือมั่นในสิ่งที่ไม่เป็นสาระ ไม่เป็นแก่นสาร ไม่เป็นประโยชน์เลย นักแล้วล่ะมามีออยู่กับองค์พระ ให้ใจใส ๆ ดีกว่า ๑๑ พฤษภาค

๓๓ ถึงก็ช่าง ไม่ถึงก็ช่าง เราเป็นมนุษย์ธรรมดาต้องทำแบบคนธรรมดา เราไม่ใช่เทวดาที่จะเนรมิตอะไรก็ได้ เวลานั่งธรรมะก็อย่าไป อึดอัดว่า ทำไมเราอยู่ทางโลกจะทำอะไรคือสำเร็จทุกอย่าง ทำไมทำอย่างนี้ไม่ได้ ก็เลย

การปฏิบัติธรรมต้องมีความเยือกเย็น ค่อยๆ ทำ ไม่ต้องรีบเร่งเหมือนเมื่อแสวงหาทรัพย์ทางโลก ที่ต้องต่อสู้กับปัญหา การเข้าใจว่าถึงหรือไม่ถึงไม่สำคัญ ทำใจให้สบายเหมือนเป็นการนั่งรถไฟที่ค่อยๆ ไป จุดมุ่งหมายคื

หลวงพ่อขอ ยืนยันว่า มันง่าย และก็ไม่เชื่อว่า ใครจะทำไม่ได้ นอกจากคนขาดสติ คนบ้า คนเมา คนนตายแล้ว เป็นต้น ลูกทุกคนสามารถทำได้อย่างง่ายๆ แต่ต้องเอาใจใส่ ต้องขวนขวาย ต้องมีฉันทะ สมัครใจที่จะเข้าถึง ที่จะ

หลวงพ่อได้ยืนยันว่า การเข้าถึงความสุขเป็นสิ่งที่ทุกคนสามารถทำได้ โดยเฉพาะเมื่อมีความตั้งใจและความปรารถนาดีในการเรียนรู้และพัฒนาจิตใจ การทำเช่นนี้จะช่วยดับทุกข์อย่างแท้จริง และสร้างจิตใจที่สูงส่งและเข้

ถ้าเราตื่นเต้นไม่ได้ ก็ช่างมัน ตามใจไปก่อน พอเห็นบ่อย ๆ เข้า จะค่อย ๆ คุ้นไปเอง พอคุ้นหน่อยเข้า วันหลังเรา ก็จะเง ย หายตื่นเต้น เป็นปกติ เหมือนได้รับรางวัลมา ใหม่ ๆ ก็ตื่นเต้น พอนานๆ ไปก็เฉยๆ แล้วก็วก

บทความนี้พูดถึงวิธีการที่เราสามารถจัดการกับความรู้สึกตื่นเต้นได้ โดยการค่อยๆ คุ้นเคยกับสิ่งต่างๆ และเริ่มต้นใหม่อย่างง่าย ๆ การเรียนรู้ที่จะไม่กดดันตนเอง และค่อยๆ ปรับตัวกับสถานการณ์ เพื่อทำให้ความรู้

5 5 เห็น ไม่เห็น ก็ไม่เห็นจะเป็นไร วันนี้เรายังไม่เห็นอะไร ก็ไม่เป็นไร เพราะอย่างไร เราก็ต้องเห็นอยู่แล้ว เพราะสิ่งที่เห็นมันมีอยู่ แต่เป็นสิ่งที่ ละเอียด หน้าที่ของเราคือ ทำใจให้ละเอียดยิ่งกับสิ่งที่

บทความนี้เน้นการทำใจให้ละเอียดเพื่อรับรู้ความงามของสิ่งที่มีอยู่ เริ่มจากการนั่งสมาธิและทำใจให้สงบ เมื่อเราปรับใจให้ละเอียด เราจะสามารถเห็นความงามที่ซ่อนอยู่รอบตัวได้ การเห็นไม่ใช่เพียงแค่การมอง แต่คื

จะเป็นสามี ภรรยา พ่อ แม่ ปู่ ย่า ตา ยาย บุญ ธิดา หรือ เพื่อนร่วมงานของเรา ให้มองว่า เป็นเพื่อนร่วมทุกข์เกิด แก่ เจ็บ ตาย มีความเสมอเหมือนกันหมดทุกคน และมีความปรารถนาดีให้กับเพื่อนเราทุกๆ คน

เมื่อเรามองอย่างนี้ สิ่งที่เราจะได้รับ คือ ใจเราสบาย ไม่หงุดหงิดง่าย ไม่ฉุนเฉียวง่าย ไม่เจ้าอารมณ์ง่าย จะนั่งนอนยืนเดินมีความรู้สึกเหมือนมีมิตรสหายอยู่ห้อมล้อม ตัวเรา เมื่ทำบ่อย ๆ ความรู้สึกนี้จะเกิดข

การมองโลกด้วยใจที่ว่างเปล่า ช่วยให้เราหลีกเลี่ยงอารมณ์ที่รบกวน และทำให้รู้สึกมีมิตรสหายอยู่รอบตัว เมื่อเราฝึกใจให้สงบและไม่ติดยึดกับเหตุการณ์ต่างๆ ในชีวิต วันนั้นจะรู้สึกสบายและเบิกบาน เตรียมตัวสำหรับ

٥٥ นี่กัลยพระทุกครั้ง ใจสูงขึ้นทุกครั้ง การนึกถึงภาพองค์พระกลางดวงแก้วครั้งหนึ่ง จิตสำนึก ของเราก็จะเปลี่ยนแปลงขึ้น สูงขึ้น บริสุทธิ์ขึ้นทุกครั้ง ที่นึกถึงพระ ยังไม่มีภาพมาให้เราเห็นชัดเจนหรื

บทความนี้พูดถึงการนึกถึงองค์พระกลางดวงแก้วและผลกระทบที่เกิดขึ้นต่อจิตใจของเรา โดยเน้นการพัฒนาความบริสุทธิ์ของจิตใจ เมื่อเรานึกถึงองค์พระบ่อยๆ ใจของเราจะเปลี่ยนแปลงและสูงขึ้น ความเต็มเปี่ยมของจิตใจเกิด

26 อย่าให้หาย ภาพที่เราเห็นตอนหลับตานั่งสมาธิ พอเราได้แล้ว อย่าให้เลือนหายไป แม้ต้องทำกิจวัตรกิจกรรมอย่างอื่น ในชีวิตประจำวัน เราก็แปะภาพนี้ติดไว้ ต้องหมั่นประคับ ประคองในทุกอิริยาบถ ฝึกให้ชำนาญในทุก

เนื้อหานี้พูดถึงการรักษาภาพที่เราเห็นขณะนั่งสมาธิไม่ให้เลือนหาย แม้จะต้องทำกิจกรรมในชีวิตประจำวัน โดยแนะนำให้ติดภาพไว้และฝึกให้ชำนาญในการรับรู้ ไม่ว่าจะหลับตาหรือเปิดตา ต้องให้เห็นภาพชัดเจนทั้งสองแบบ

59 ต้องนั่งธรรมะทุกวัน ต้องฝึกหยุดนั่งให้ได้นะ อย่าท้อ ต้องไม่ท้อ เราเกิดมาสร้างบารมี หาพระรัตนตรัยในตัว นั่งไป ทุกวัน อย่าเว้นเลยแม้แต่เพียงวันเดียว เขาว่าห่างดคนตรี (นารี) 3 วันเป็นอื่น แต่ขาดนั่งธร

การนั่งธรรมะทุกวันเป็นสิ่งจำเป็นอย่างยิ่งและไม่ควรเว้นแม้แต่วันเดียว เนื้อหานี้เน้นความสำคัญของการฝึกนั่งสมาธิเพื่อที่จะได้เข้าสู่ความสงบและค้นพบพระรัตนตรัยในตัวเรา แม้ต้องเผชิญกับความยากลำบาก เช่น อา

นั่งทุกวัน ต้องสมหวังอย่างแน่นอน ให้ยืนยันเท่านั้น แล้วมันสังเกตว่า มันถึงไปไหม หย่อนไปไหม มืออยู่ แค่นี้ ตึงกับหย่อน ตั้งใจมากไปหรือเปล่า หรือว่าวันนี้ไม่ค่อยตั้งใจเท่าไร ปรับให้พอดี ทำเถอะ ๆ นิ่

การนั่งสมาธิทุกวันเป็นวิธีที่ช่วยให้เราหามาตรฐานในชีวิตและสังเกตตัวเอง เราควรปรับพลังงานของเราให้สมดุล ไม่ต้องตึงเครียดหรือรู้สึกอึดอัด เน้นการนิ่งเฉยและเปิดใจจะช่วยให้เราเข้าใจและเห็นความชัดเจนในชีวิ

ไม่เคยมีใครเลย ที่ทำความเพียรแล้วจะไม่พบความ躁ภายใน ต้องนั่งจนอ้วนตัวจะกลวง จะโล่ง มันไม่มีมิดนั่นแหละ พอที่จะเป็นที่พึ่งทางใจได้บ้าง พอเพ่งส่ว่างแล้ว มันมีกำลังใจนะ แต่ก่อนจะได้กำลังใจอย่างนี้ เราต้อง

การปฏิบัติธรรมให้เข้าถึงพระธาตุในตัวนั้นต้องใช้เวลาและความเพียรในการนั่งสมาธิให้ได้ทุกวัน เมื่อสามารถเข้าถึงพระธาตุได้ จะเกิดกำลังใจและความรู้สึกใหม่ ๆ ที่สามารถแนะนำผู้อื่นเกี่ยวกับพระธรรมกายได้ ความ

21 ฝึกหยุดนิ่งในทุกวิธีษาญ จะยกตอนแรกๆ นิดหนึ่ง เพราะเราไม่คุ้นเคยกับ การนิ่งอยู่ตรงนี้ แต่กากไม่มาก ยกพอสู ถ้าสู้อย่างถูก หลักวิชา ก็ไม่ยาก ค่อยๆ ทำความเพียรไป ให้นั่งเวลาหยุด นั่งเวลานิ่ง นั่งเวลาก

บทความนี้พูดถึงการฝึกหยุดนิ่งและการทำความเพียรในชีวิตประจำวัน โดยเน้นการนั่งเวลาหยุดและการเข้าหาพระรัตนตรัยที่มีอยู่ในตัวเราจริง ๆ โดยเชื่อมโยงกับความตระหนักในชีวิตประจำวัน เช่น การดูแลบ้าน ช่องทางการ