พระสัมมา-สัมพุทธเจ้า : ​ค้นหาหนังสือธรรมะ หน้า 102 / 170

ธรรมะเพื่อประช เส้นทางที่เลือกเดิน ៨១ มีกรรมเป็นกําเนิด มีกรรมเป็นเผ่าพันธุ์ มีกรรมเป็นที่พึ่งอาศัย กรรมย่อมจําแนกสัตว์ทั้งหลายให้เลวและประณีตได้” ทุกชีวิตที่เกิดมาในโลกนี้ บางคนเป็นคนปกติมีอาการ ครบ

ทุกชีวิตมีกรรมที่กำหนดถึงความเป็นไปของตน บางคนมีร่างกายและจิตใจสมบูรณ์ ขณะที่บางคนมีอุปสรรคในชีวิต ความอยากมีความสุขและความสำเร็จนั้นเป็นไปตามการเรียนรู้ธรรมะและคำสอนของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ซึ่งเปิดเผย

Bะเพื่อประช เส้นทางที่เลือกเดิน ៨២ เพื่อแก้ข้อข้องใจ แต่ก็ยังไม่พบอาจารย์ที่สามารถจะแก้ปัญหา ของเขาได้ เมื่อได้ยินกิตติศัพท์ของพระบรมศาสดาว่า พระพุทธองค์เป็นศาสดาเอกของโลก สามารถตอบปัญหาของ สมณพราหมณ์

ในบทสนทนานี้ สุภมาณพได้เฝ้าพระสัมมาสัมพุทธเจ้าเพื่อสอบถามถึงความแตกต่างของมนุษย์ในหลายด้าน ทั้งอายุ, โรค, และสถานะทางสังคม พระพุทธเจ้าทรงตอบว่า ความแตกต่างเหล่านี้เกี่ยวข้องกับกรรมที่ทำ ซึ่งอาจส่งผลใน

ธรรมะเพื่อประช ผู้กลัวตาย และไม่กลัวตาย ៨៩ ในสังสารวัฏมีภัยอเนกประการ ภัยที่น่าหวาดกลัวที่สุด คือ ภัยจากอบายภูมิ ภพของอบายนั้น เป็นภพที่เสวยแต่ความทุกข์ อันแสนทรมาน เมื่อพลัดตกไปในอบายภูมิแล้ว กว่าจะก

ในสังสารวัฏมีภัยมากมาย โดยเฉพาะภัยจากอบายภูมิที่เสวยความทุกข์ ดังนั้นการใช้ชีวิตที่มีคุณค่าโดยการสั่งสมบุญจึงเป็นสิ่งสำคัญ พระสัมมาสัมพุทธเจ้าตรัสว่า ชีวิตที่มีความเพียรนั้นประเสริฐกว่าแม้จะมีเพียงวัน

Bะเพื่อประช สู่เส้นทางนิพพาน ៩៨ พระผู้มีพระภาคเจ้าทรงสอนให้เราปล่อยวาง ด้วยการ แนะนําไม่ให้ไปยึดมั่นถือมั่นในสิ่งทั้งหลายทั้งปวง ไม่ว่าจะเป็นคน สัตว์ สิ่งของ จะเป็นสิ่งมีชีวิตหรือไม่มีชีวิตก็ตาม เพราะ

พระผู้มีพระภาคเจ้าทรงสอนให้เราปล่อยวางจากการยึดมั่นในสิ่งทั้งหลาย ไม่ว่าจะเป็นคน สัตว์ สิ่งของ หรือสิ่งที่ไม่เที่ยง เพราะทุกสิ่งมีการเปลี่ยนแปลงอยู่ตลอดเวลา เราต้องเข้าใจว่าทุกสิ่งล้วนเป็นอนิจจัง ทุกข

ธรรมะเพื่อประช มหาพรหม ผู้เห็น ผิด เห็นที่ไม่ตรงตามความเป็นจริง เมื่อไม่มีผู้ใดแก้ไขปัญหาที่ ติดค้างในใจมายาวนานได้ ท่านจึงมีความเห็นว่า การเกิดเป็น มหาพรหมนี้ เป็นสิ่งที่เที่ยงยั่งยืนแล้ว ไม่มีการจุต

บทความนี้พาท่านไปสำรวจเรื่องราวของมหาพรหมที่มีความเห็นผิดเกี่ยวกับการเกิดและความยั่งยืน ตั้งอยู่บนความเข้าใจผิดเกี่ยวกับการเป็นอมตะ ด้วยพระพุทธเจ้าได้เข้าไปช่วยเหลือมหาพรหมจากความคลุมเครือในใจเมื่อท่า

ธรรมะเพื่อประช มหาพรหม ผู้เห็น ผิด ๑๑๘ แก่ ตาย เป็นสถานที่ที่ยั่งยืนเที่ยงแท้ ไม่มีการเคลื่อน สถานที่ อื่นที่ชื่อว่าออกไปจากทุกข์ยิ่งกว่านี้ไม่มีอีกแล้ว” พระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงรู้ว่า มหาพรหมกำลังหลงผิ

เนื้อหาเรื่องธรรมะเพื่อประชาชนที่เกี่ยวกับเหตุการณ์ที่พระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงเตือนมหาพรหมเกี่ยวกับการหลงผิดในความเชื่อของตน พระองค์ทรงมีพระเมตตาและปรารถนาให้มหาพรหมดำรงอยู่ในความเห็นที่ถูกต้อง โดยกล่าว

ธรรมะเพื่อประช สั่งสมบุญเพื่อตนเอง ๑๓๐ ดิฉันจะเสวยทิพยสมบัติอยู่ในวิมานนี้ ประมาณ ๓ โกฏิ 50,000 ปี จุติจากที่นี้แล้ว จักไปบังเกิดเป็นมนุษย์อีก” พระมหาโมคคัลลานเถระบอกว่า “ดูก่อนอุโบสถาเทพธิดา ท่านอย่า

ในบทนี้กล่าวถึงการสั่งสมบุญเพื่อตนเอง และการเพียรทำความดีเพื่อสร้างบารมีที่ยิ่งใหญ่เพื่อหลุดพ้นจากทุกข์ พระเถระได้ให้กำลังใจเทพธิดาให้อย่าเศร้า ซึ่งแสดงถึงการเห็นความทุกข์ทรมานของสัตว์ในสังสารวัฏ ที่ม

ธรรมะเพื่อประช สร้างผังรวยข้ามชาติ ๑๓๔ เสบียงติดตัวที่ดีที่สุดของการเดินทางไกลในสังสารวัฏ คือ บุญ บุญเท่านั้นที่เป็นเพื่อนแท้ของเราทั้งในโลกนี้และโลกหน้า ใครมีบุญมาก บุญจะช่วยหล่อเลี้ยง ให้เป็นผู้สมบู

บทความนี้ชี้ให้เห็นถึงความสำคัญของบุญในการเดินทางในสังสารวัฏ บุญเป็นเสบียงที่ดีที่สุดที่จะช่วยให้เราดำรงชีวิตอย่างสมบูรณ์และมีความสุข พระสัมมาสัมพุทธเจ้าตรัสถึงธรรม ๔ ประการที่ช่วยให้คฤหัสถ์มีความรุ่ง

ธรรมะเพื่อประช เปลี่ยนวิถีชีวิต ด้วยบุญบารมี ๑๕๔ ดาวดึงส์เกิดความตื่นตาตื่นใจ เห็นทิพยสมบัติอันประณีตที่ยิ่ง กว่านาคพิภพหลายเท่านัก อยากเปลี่ยนวิถีชีวิตใหม่ อยากพ้น จากอัตภาพของตน เมื่อเข้าเฝ้าพระอินท

ในเรื่องนี้ พญานาคจากนาคพิภพรู้สึกตื่นตาตื่นใจกับทิพยสมบัติและต้องการเปลี่ยนแปลงชีวิต หลังจากเข้าเฝ้าพระอินทร์กลับมาที่นาคพิภพเพื่อสร้างบุญและให้ชีวิตดีขึ้น ล่าสุดพญานาคได้อาราธนาพระสัมมาสัมพุทธเจ้าทร

ธรระพี ประช จน ข้ามภพ ร ว ย ข้ า ม ช า ติ (๑) ១៨៩ การดำเนินชีวิต เพื่อให้ประสบความสําเร็จในเวลาอันสั้นด้วย ความไม่ประมาท ตามแนวพุทธวิธีถ้าปล่อยชีวิตให้ดำเนินไปเรื่อยๆ อย่างไร้จุดหมายไร้การตระเตรียมเสบ

การดำเนินชีวิตอย่างมีเป้าหมายและไม่ประมาทเป็นสิ่งสำคัญเพื่อให้สามารถประสบความสำเร็จในชีวิตแม้ในภพชาติถัดไป หากไม่สะสมบุญ จะทำให้ชีวิตอยู่ในสภาวะยากจนและไม่สามารถพึ่งพาได้ ซึ่งพระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงสอน

ธรรมะเพื่อประช จ น ข้ า ม า พ ร ว ย ข้ า ม ช า ติ (๒) ១៩៦ จิตใจเป็นศูนย์รวมของความรู้สึกนึกคิดทั้งมวล เป็นบ่อ เกิดแห่งค่าพูด และการกระทํา ปกติใจของคนเรานั้น ใสสะอาด บริสุทธิ์เป็นประภัสสร แต่เมื่อมีกิเ

บทความนี้พูดถึงความสำคัญของการทำใจให้บริสุทธิ์ โดยเปรียบเทียบใจคนกับน้ำใสที่หากมีสิ่งเจือปนจะขุ่นมัวได้ พร้อมสอนให้เจริญภาวนาเพื่อลดกิเลสและความตระหนี่ โดยยกตัวอย่างจากคำสอนของพระสัมมาสัมพุทธเจ้าที่เน

ธรรมะเพื่อประช จนข้ามภพ รวยข้ามชาติ (๒) ๒๐๑ ว่าท่านได้ทํากรรมหนักเสียแล้ว ที่ลืมแบ่งพระภิกษุให้มหาทุคตะ แม้ทุกคนจะสงสาร แต่ไม่มีใครยอมแบ่งพระภิกษุให้ ด้วย เสียดายบุญที่ตนจะได้รับ บัณฑิตผู้นั้นรู้สึกละ

ในบทนี้พูดถึงความสงสารที่ทำให้ผู้คนลืมแบ่งปันความดี โดยมีตัวละครมหาทุคตะที่มีศรัทธาและต้องการพระภิกษุเพื่อสร้างบารมี ข้อคิดที่สำคัญคือการเผชิญกับอุปสรรคเพื่อความสำเร็จในชีวิต และเมื่อเราตั้งใจทำความดี

ธรระพี ประช จน ข้ามภพ รวยข้ามชาติ (๓) ๒๐๕ ในสถานการณ์ปัจจุบัน ที่โลกผันผวนอยู่ตลอดเวลา มนุษย์กําลังประสบปัญหารุมเร้ารอบด้านจนทําให้เกิดความท้อแท้ เบื่อหน่าย สับสนในชีวิต หมดกำลังใจที่จะก้าวเดินต่อไป ใ

ในยุคที่มีปัญหาต่างๆ วิถีชีวิตของมนุษย์เต็มไปด้วยความท้อแท้และความสับสน สิ่งที่ดีที่สุดในการให้กำลังใจคือการหันมาหาตนเอง โดยการมุ่งหมายที่จะให้ผ่านปัญหาและหาความสงบในใจ เมื่อตนเองหยุดพักและมองปัญหาอย่

ธรระพี ประช จ น ข้ า ม า พ ร ว ย ข้ า ม ช า ติ (๔) ๒๑๓ เราเกิดมาภพหนึ่งชาติหนึ่ง ต้องตั้งใจสั่งสมบุญบารมีให้ เต็มเปี่ยม ครั้งพระสัมมาสัมพุทธเจ้ายังเป็นพระบรมโพธิสัตว์ กำลังสั่งสมบารมีอยู่นั้น พระองค์ม

การสั่งสมบุญบารมีให้เต็มเปี่ยมเป็นสิ่งสำคัญในชีวิตตามพระสัมมาสัมพุทธเจ้าที่สั่งสมบารมีอย่างเป็นมั่นคง ไม่หวั่นไหวต่ออุปสรรคใดๆ ไม่ว่าจะเป็นการสละทรัพย์หรือชีวิต เพื่อการบรรลุถึงพระอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ

ธรระพี ประช จ น ข้ า ม า พ ร ว ย ข้ า ม ช า ติ (๔) ๒๑๙ ปรารภอยากบวชก็จะอนุโมทนา หนูน้อยบัณฑิตจะได้เป็นมหา เศรษฐีประจําเมือง หรือจะเป็นอะไร ต้องติดตามในตอนต่อไป เราจะเห็นว่า การถวายทานด้วยเจตนาอันแรงกล

ในช่วงเข้าพรรษานี้ ผู้คนถูกกระตุ้นให้ทำบุญด้วยการถวายทานและรักษาศีล เพื่อเสริมสร้างบารมีและความกุศล หนูน้อยบัณฑิตถูกกล่าวถึงว่าอาจจะเป็นมหาเศรษฐีในอนาคต การถวายทานด้วยเจตนาอันแรงกล้าจะให้ผลทันตาเห็น ก

ธรรมะเพื่อประช จ น ข้ า ม า พ ร ว ย ข้ า ม ช า ติ (๕) พระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงมีอานุภาพไม่มีประมาณ เป็น บุคคลอจินไตยเกินกว่าการนึกคิดคาดเดาของมนุษย์และเทวา กว่าพระองค์จะมีพุทธานุภาพที่ไม่มีใครเทียบได้นี

พระสัมมาสัมพุทธเจ้ามีอานุภาพที่กว้างใหญ่และต้องสร้างบารมีนานมา เพื่อช่วยให้สรรพสัตว์หลุดพ้นจากทุกข์ ทุกคนควรตั้งใจสร้างบารมีตามแบบพระองค์และหมั่นฝึกใจให้หยุดนิ่งเพื่อเข้าถึงพระรัตนตรัยภายใน. พระองค์ตร

ธรรมะเพื่อประช รอดชีวิตเพราะ พหูสูต ๒๗๖ *เมื่อครั้งพระสัมมาสัมพุทธเจ้าของเรา เสวยพระชาติ เป็นพราหมณ์ปุโรหิต ชื่อว่าเสนกบัณฑิต มีปัญญามาก อยู่ใน เมืองพาราณสี เสนกบัณฑิตเป็นผู้ฟังมาก ศึกษาเล่าเรียนมาก ไ

พระสัมมาสัมพุทธเจ้าในอดีตเป็นพราหมณ์ชื่อเสนกบัณฑิตที่มีปัญญา วิเคราะห์ผ่านการศึกษาและธรรมะ เขาได้รับการแต่งตั้งเป็นอำมาตย์และช่วยพระราชาสั่งสอนมหาชน แต่การใช้ทรัพย์ที่ไม่ระวังนำไปสู่เหตุการณ์ที่พาหมาย

ธรรมะเพื่อประช สั่งสมปัญญาบารมี ๒๘๓ ผู้ใดปรารถนาจะไปสู่อายตนนิพพาน ต้องเป็นผู้ที่มีบุญ มหาศาล รักในการสั่งสมบุญอยู่เป็นนิตย์ อยู่ที่ไหนก็สามารถหา โอกาสสร้างบุญบารมี และคิดเสมอว่า จะใช้วันเวลาทุกอนุวิน

ข้อความนี้เน้นการสั่งสมบุญเพื่อมุ่งสู่การเข้าถึงอายตนนิพพาน โดยยกตัวอย่างความจำเป็นในการใช้ชีวิตอย่างมีคุณค่า ให้ทุกวินาทีมีความหมาย และสร้างบุญอย่างต่อเนื่อง พระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงยกตัวอย่างความสำคัญ

ธรรมะเพื่อประช สั่งสมปัญญาบารมี ២៨៤ ได้ปัญญา ได้ความรู้มาเป็นอุปกรณ์ในการทำมาหากิน ให้ดำรง ชีวิตอยู่อย่างมีความสุข โบราณท่านได้กล่าวไว้ว่า มีปัญญา เหมือนมีทรัพย์อยู่นับแสน เพราะปัญญาเป็นรัตนะของนรชน ท

เนื้อหาหารือเกี่ยวกับความสำคัญของปัญญาในการใช้ชีวิต มีการแนะนำให้ศึกษาพระไตรปิฎกเพื่อเพิ่มพูนความรู้และความเข้าใจในการปฏิบัติที่ถูกต้อง เพื่อหลุดพ้นจากอาสวกิเลส และค้นหาเส้นทางสู่ความบริสุทธิ์และนิพพา

ธรรมะเพื่อประชา ปัญญา พิชิตปัญหา ២៩២ ปัญหาและอุปสรรคที่เกิดขึ้นในระหว่างการสร้างบารมี เป็นเครื่องวัดกำลังใจและความสามารถของเรา บางปัญหาเรา สามารถแก้ไขได้ บางปัญหาต้องอาศัยเวลา ปัญหาทุกๆ ปัญหา มีไว้ให้

ปัญหาและอุปสรรคมีไว้ให้เราแก้ไข ไม่ได้มีไว้ให้กลุ้ม โดยการใช้ปัญญาและการเจริญภาวนาสามารถช่วยให้ใจสงบและนำไปสู่อายตนนิพพาน พระสัมมาสัมพุทธเจ้าตรัสถึงแสง 4 ประการ โดยแสงปัญญาเป็นเลิศ เป็นการแสดงให้เห็นถ