ธรรมะเพื่อประชาชนและการเตือนสติ : หน้า 119/584

ธรรมะเพื่อประช มหาพรหม ผู้เห็น ผิด ๑๑๘ แก่ ตาย เป็นสถานที่ที่ยั่งยืนเที่ยงแท้ ไม่มีการเคลื่อน สถานที่ อื่นที่ชื่อว่าออกไปจากทุกข์ยิ่งกว่านี้ไม่มีอีกแล้ว” พระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงรู้ว่า มหาพรหมกำลังหลงผิด คิดว่าความเห็นของตนถูกต้อง ทรงมีพระหฤทัยที่เปี่ยมด้วยพระ มหากรุณา ปรารถนาที่จะโปรดมหาพรหมให้ดำรงอยู่ในความ เห็นถูก จึงตรัสเตือนตรงๆ ว่า “พกพรหมผู้เจริญ ตัวท่านกำลัง ตกอยู่ในอำนาจของอวิชชา เพราะได้พูดสิ่งที่ไม่เที่ยงว่าเที่ยง กล่าวถึงธรรมที่ไม่อาจนำออกจากทุกข์ว่า เป็นธรรมที่นำออก จากทุกข์ได้ ท่านกล่าวเช่นนี้ เป็นเรื่องที่ไม่สมควรแก่ท่านเลย” ทันใดนั้น มารรีบเข้าสิงร่างของพรหมปาริสัชชะพูด เพื่อให้พรหมทั้งหลายเชื่อ ด้วยอ้านาจแห่งความเชื่อของตน ไม่ ใส่ใจในถ้อยคำของพระผู้มีพระภาคเจ้า ปรารถนาจะทำให้ พระพุทธองค์คล้อยตามความคิดของตน จึงพูดขึ้นอีกว่า “ข้าแต่ พระโคดม พวกข้าพระองค์นั้นมีอยู่มากมาย ที่มีอานุภาพยิ่งใหญ่ ไพศาล มีอำนาจที่แผ่ล่วงความเกิด ความแก่ การเกิดเป็นพรหมนี้ เป็นชาติสุดท้ายแล้ว ขอท่านอย่าเข้าใจเป็นอย่างอื่นไปเลย มหาชนเป็นจํานวนมาก ต่างพากันกล่าวสรรเสริญพวกข้าพเจ้า” พระบรมศาสดาสดับถ้อยคำของพวกพรหม จึงตรัสว่า “ดูก่อนพรหม อันที่จริง อายุของท่านนี้ยังน้อยนัก ไม่มากอะไรเลย