ธรรมะเพื่อประชา : หน้า 277/584

ธรรมะเพื่อประช รอดชีวิตเพราะ พหูสูต ๒๗๖ *เมื่อครั้งพระสัมมาสัมพุทธเจ้าของเรา เสวยพระชาติ เป็นพราหมณ์ปุโรหิต ชื่อว่าเสนกบัณฑิต มีปัญญามาก อยู่ใน เมืองพาราณสี เสนกบัณฑิตเป็นผู้ฟังมาก ศึกษาเล่าเรียนมาก ได้เล่าเรียนศึกษาศิลปศาสตร์ทุกอย่างจากเมืองตักสิลา ต่อมา พระราชาแห่งเมืองพาราณสีทรงแต่งตั้งให้เป็นอำมาตย์ ประกอบ ไปด้วยยศ บริวาร เสนกบัณฑิตได้ถวายอรรถธรรมแก่พระราชา เป็นประจำ ในวันอุโบสถศีลก็แสดงธรรมสั่งสอนมหาชน โดยมี พระราชาของเมืองพาราณสีทรงเป็นประธาน ครั้งหนึ่ง มีพราหมณ์ชราขอทานคนหนึ่ง เที่ยวขอทาน มานาน จนได้ทรัพย์ 9,000 กหาปณะ แล้วนำไปฝากไว้กับ พราหมณ์ผู้หนึ่ง ต่อมาพราหมณ์ที่รับฝากทรัพย์ไว้นั้น ได้นำ ทรัพย์ของพราหมณ์ชราไปใช้สอยจนหมด พอพราหมณ์ชรา มาทวงทรัพย์คืน ก็จนใจที่หาทรัพย์คืนให้ไม่ได้ จึงยกลูกสาวของ ตนให้แทน พราหมณ์ชราก็พานางพราหมณี รุ่นสาวคราวลูกมา บ้านของตน อยู่ร่วมกันฉันสามีภรรยา ต่อมา นางพราหมณีนอกใจสามี ไปคบชายอื่น และ อยากให้สามีจากไปไกลๆ จึงขอให้พราหมณ์ชราไปเที่ยว แสวงหาทรัพย์ เพื่อซื้อทาสมาช่วยทำงานบ้าน พราหมณ์ชราได้ *มก. เสนกชาดก เล่ม ๕๙ หน้า ๒๖๘