การปล่อยวางและเส้นทางนิพพาน : หน้า 99/584

Bะเพื่อประช สู่เส้นทางนิพพาน ៩៨ พระผู้มีพระภาคเจ้าทรงสอนให้เราปล่อยวาง ด้วยการ แนะนําไม่ให้ไปยึดมั่นถือมั่นในสิ่งทั้งหลายทั้งปวง ไม่ว่าจะเป็นคน สัตว์ สิ่งของ จะเป็นสิ่งมีชีวิตหรือไม่มีชีวิตก็ตาม เพราะสิ่งเหล่านี้ ไม่เที่ยง มีการเปลี่ยนแปลงอยู่ตลอดเวลา เป็นทุกข์ และไม่ใช่ ของเรา เพราะเราบังคับบัญชาไม่ได้ เป็นอนิจจัง ทุกขัง อนัตตา อย่าว่าแต่ตัวของเราเลย แม้โลกนี้ยังสลายได้ เมื่อสิ้นกับไปแล้ว ต้องแตกสลาย ไม่ว่าภูเขา ต้นไม้ ก็ต้องเสื่อมสลายหมด หมู่ญาติมิตรของเราก็ต้องสูญสลาย แยกย้ายกันไปหมด ไม่มี อะไรคงที่เลย เปลี่ยนแปลงไปหมดทุกอย่าง ฉะนั้นเมื่อเรา ปล่อยวางในสิ่งที่ไม่เที่ยง ด้วยการทำใจให้หยุดนิ่ง มุ่งไปสู่สิ่งที่ เป็นสาระที่แท้จริงของชีวิต คือการดำเนินจิตเข้าสู่กลางภายใน ให้เข้าไปพบกับพระธรรมกาย ซึ่งเป็นกายที่เป็นอมตะ เป็นที่พึ่ง ที่ระลึกอย่างแท้จริงของเราทั้งหลาย พระสัมมาสัมพุทธเจ้าตรัสไว้ใน วิริยสูตร ว่า “นาห์ ภิกฺขเว อญฺญ่ เอกธมฺมปิ สมนุปสฺสามิ เยน อนุปฺปนฺนา วา กุสลา ธมฺมา อุปฺปชฺชนฺติ อุปฺปนฺนา วา อกุสลา ธมฺมา ปริหายนฺติ ยถยิท ภิกฺขเว วิริยารมฺโภ อารทฺธวิริยสุส ภิกฺขเว อนุปฺปนฺนา เจว กุสลา ธมฺมา อุปฺปชฺชนฺติ อุปปันนา จ อกุสลา ธมฺมา ปริหายนฺติ