ธรรมะเพื่อประช: การเดินทางสู่ความสำเร็จ : หน้า 202/584

ธรรมะเพื่อประช จนข้ามภพ รวยข้ามชาติ (๒) ๒๐๑ ว่าท่านได้ทํากรรมหนักเสียแล้ว ที่ลืมแบ่งพระภิกษุให้มหาทุคตะ แม้ทุกคนจะสงสาร แต่ไม่มีใครยอมแบ่งพระภิกษุให้ ด้วย เสียดายบุญที่ตนจะได้รับ บัณฑิตผู้นั้นรู้สึกละอายใจมาก ได้ กล่าวขอโทษ และแนะนำว่า “สหายเอ๋ย ยังมีพระผู้ทรงพระคุณ อันยิ่งใหญ่เหลืออยู่อีกองค์หนึ่ง คือ พระสัมมาสัมพุทธเจ้า ถ้า ท่านมีบุญ พระองค์ก็คงจะรับอาราธนาเป็นแน่” มหาทุคตะรู้สึกว่า ตนเองพบปัญหาใหญ่ขึ้นทุกขณะ เพราะขณะนี้ตนมีศรัทธา มีไทยธรรม แต่ไม่มีพระมาเป็นเนื้อนา บุญ ส่วนพระบรมศาสดานั้นเล่า ทรงมีอุปัฏฐากเป็นบุคคล สําคัญมากมาย การที่พระพุทธองค์จะทรงรับนิมนต์เราผู้ไม่มี ชื่อเสียงเลย คงเป็นการยากเหลือเกิน ถึงอย่างไรในใจก็ไม่ยอม สิ้นหวัง มุ่งหน้าไปที่ประตูพระคันธกุฎีของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ส่วนพระบรมศาสดา จะทรงรับนิมนต์หรือไม่ เรื่องราวจะเป็น อย่างไรต่อไป คงต้องมาศึกษากันในตอนต่อไป สำหรับข้อคิดในตอนนี้ คือ ทุกย่างก้าวของชีวิต ก่อนจะ พบกับความสําเร็จ มักต้องเผชิญกับอุปสรรคนานัปการ เราเป็น ยอดนักสร้างบารมี ต้องเอาชนะปัญหาและอุปสรรคนั้นให้ได้ เหมือนเรือที่ต้องฝ่าคลื่นลม เมื่อสามารถฝ่าคลื่นลมมรสุมมาได้ ก็สามารถเข้าจอดเทียบท่าได้สำเร็จ เมื่อตั้งใจทำความดีอะไรแล้ว