สัมพันธ๺ : ​ค้นหาหนังสือธรรมะ หน้า 5 / 11

บทที่ 1 สมาธิ คืออะไร เมื่อกล่าวถึงสมาธิ ต้องเข้าใจในเบื้องต้นว่า สมาธิมิใช่เรื่องของฤาษีชีไพร หรือมิใช่เป็นเรื่องที่ ประพฤติปฏิบัติได้เฉพาะผู้ที่เป็นนักบวชเท่านั้น แต่สมาธิเป็นเรื่องของการฝึกฝนอบรมจิ

สมาธิไม่ใช่เรื่องของฤาษีหรือเฉพาะนักบวช แต่เป็นการฝึกจิตใจที่สำคัญสำหรับทุกคน ทั้งผู้ที่ครองเรือนและผู้ที่นับถือศาสนาอื่น การปฏิบัติสมาธิเน้นการลงมือทำ และสามารถสอบถามจากผู้รู้เมื่อมีข้อสงสัย โดยมีควา

บทที่ 6 การรักษาสมาธิ การประคองรักษาสมาธิ มีความสำคัญในการเกื้อหนุนให้การนั่งสมาธิในรอบต่อๆ ไปได้ผลดี การที่เรารักษาสมาธิของเราให้ต่อเนื่อง จะทำให้ใจของเรามีความละเอียดประณีตไปตามลำดับ จนเมื่อใจของเรา

บทที่ 6 นำเสนอวิธีการรักษาสมาธิในชีวิตประจำวัน โดยเน้นการทำกิจกรรมที่มีความสัมพันธ์กับสมาธิ ทั้งการคิด พูด และทำ สิ่งที่เหมาะสมและไม่เหมาะสมในการเจริญภาวนา รวมถึงหัวข้อ 7 ที่สนับสนุนการรักษาสมาธิ เช่น

กิเลสทั้ง 3 ระดับนี้มีขั้นตอนในการเปลี่ยนสภาพ เพื่อแสดงตัวออกมาดังนี้คือ อนุสัยกิเลสเป็นสิ่งที่ติดอยู่ในใจ ตราบเท่าที่ยังไม่บรรลุธรรมเป็นพระอรหันต์ หมดกิเลสโดยสิ้นเชิง กิเลสก็จะคอยบังคับใจเราอยู่ แม้ว

กิเลสในแต่ละคนมีระดับที่แตกต่างกัน ซึ่งรวมถึงอนุสัยกิเลส ที่ติดอยู่ในใจจนกว่าจะบรรลุธรรมและไม่สามารถแสดงออกได้ ส่วนปริยุฏฐานกิเลสแสดงตัวเมื่อถูกกระทบ และวีติกกัมมกิเลสเป็นการแสดงออกผ่านการกระทำ กิเลสแ

แรงบันดาลไร...4 年 ៦៨ เพราะมิตรภาพ เป็นสิ่งที่สำคัญยิ่งใน การดำเนินชีวิต พระสัมมาสัมพุทธเจ้าจึงทรง สั่งสอนเราถึงวิธีผูกไมตรี ด้วยสังคหวัตถุธรรม ๔ ประการ สรุปสั้นๆ ได้ว่า โอบอ้อมอารี วจีไพเราะ สงเคราะห์

เนื้อหานี้พูดถึงความสำคัญของมิตรภาพในการดำเนินชีวิต โดยเฉพาะอย่างยิ่งสิ่งที่พระสัมมาสัมพุทธเจ้าได้สอนไว้เกี่ยวกับการผูกไมตรีด้วยสังคหวัตถุธรรม ๔ ประการ ได้แก่ การโอบอ้อมอารี วจีไพเราะ สงเคราะห์ชุมชน แ

อย่าเบียดเบียนกันเลย ๙๑ เรื่องนี้ ไม่มีใครเลยที่มีความสุข เพราะเมื่อช้างเกเรทำลายชีวิตลูกนก มันได้ ทำลายความสุขของแม่นก ทำลายความสุข ของป่าที่มันอยู่อาศัย และที่สำคัญมันทำลาย ความสุขของตัวมันเองด้วย แ

ในเรื่องราวนี้เผยให้เห็นถึงความสัมพันธ์ระหว่างชีวิต และผลกระทบจากการเบียดเบียนกัน เมื่อหนึ่งชีวิตต้องทุกข์ทรมาน ความสุขของอีกหลายชีวิตก็พลอยได้รับผลกระทบ มันสร้างวงจรแห่งความทุกข์และการแก้แค้นที่ไม่มี

๖๔ เรื่องกฎมพีคนใดคนหนึ่ง อุรโคว ตจ์ ชิณฺณ์ เอวํ สรีเร นิพฺโภเค หิตวา คจฺฉติ สนฺตนฺ เปเต กาลกเต สติ ทยุหมาโน น ชานาติ ญาตีน ปริเทวิต ตสุมา เอต น โสจามิ คโต โส ตสฺส ยา คดีติ บุตรของเรา เมื่อสรีระใช้ไม่

ในบทนี้พูดถึงความเป็นไปของสรีระที่ไม่มีอยู่แล้วและความเข้าใจในธรรมชาติของการตาย ผู้เขียนเน้นว่าเมื่อบุคคลถึงแก่กรรม สัมพันธ์ระหว่างญาติและผู้สูญเสียจะไร้ความเศร้าโศกหากเข้าใจในธรรมชาติ การปลดเปลื้องจา

๖๒ การพบเห็นเหล่าอริยบุคคลเป็นการดี การอยู่ ร่วม (ด้วยเหล่าอริยบุคคล) ให้เกิดสุขทุกเมื่อ บุคคลพึงเป็นผู้มีสุขเป็นนิตย์แท้จริง เพราะไม่ พบเห็นพวกคนพาล เพราะว่า คนเที่ยวสมาคมกับคน พาล ย่อมโศกเศร้าตลอดกา

การพบเห็นเหล่าอริยบุคคลเป็นการดี เพราะทำให้มีความสุขอยู่ร่วมกับบุคคลที่มีปัญญา สัมพันธ์กับคนพาลทำให้เกิดทุกข์เหมือนการอยู่ร่วมกับศัตรู ควรเลือกคบหาผู้เป็นปราชญ์ เพื่อการใช้ชีวิตที่ดี มักมีความสุขเสมอ

...กิตติค้น วิชชาธรรมกาย... โต้ตอบคุยกันรู้เรื่องเหมือนคุยกันกับมนุษย์ ในโลก สามารถที่จะไปพบพ่อแม่ ปู่ย่า ตายาย บรรพบุรุษ บุพการี ญาติสนิทมิตรสหาย สัมพันธชนที่ละโลกไปแล้วเพื่อเอาบุญไปให้ได้ ส่วนใครที่

บทความนี้พูดถึงแนวทางการใช้วิชชาธรรมกายในการสื่อสารกับบรรพบุรุษและช่วยเหลือบุคคลที่ตกทุกข์ได้ยากในโลกหน้า แจ้งว่าหลวงปู่ที่วัดปากน้ำเป็นผู้สอนวิธีการนี้ ซึ่งมีความสำคัญยิ่งและไม่สามารถเรียนรู้ได้จากกา

Vriya Deevakul Supporting Contributors Somchai, Wilai, Montha, Winsor Natcha-Eric-Warased Ingram Jason Stebbins Surat-Orathai Saengsurathum Narapol Vongsaroch Thitikorn Nukulkij Tanawan Nattanit Wee S

ในเอกสารนี้แสดงรายการผู้สนับสนุนและครอบครัวต่าง ๆ ซึ่งชี้ให้เห็นถึงความร่วมมือและการมีส่วนร่วมของบุคคลหลายคนในชุมชนและสังคม บทบาทของผู้สนับสนุนเหล่านี้มีความสำคัญในการสร้างสรรค์และส่งเสริมกิจกรรมต่าง

พระภิกษุสงฆ์รุ่น ๑๒ (ปี ๒๕๓๙) พระภิกษุสงฆ์รุ่น ๑๗ สําเร็จวิชชา พระอาจารย์-พระพี่เลี้ยงและสามเณรนวกะ ๓ พระภิกษุสงฆ์รุ่น ‹ พระภิกษุสงฆ์รุ่น ๑๓ (ปี๒๕๔๐) බය ปี ๔๗ คณะสงฆ์ และกัลยาณมิตรศูนย์ปฏิบัติธรรมไทเป

ในปี ๒๕๓๙ และ ๒๕๔๐ มีพระภิกษุสงฆ์จากรุ่นต่างๆ รวมถึงคณะสงฆ์และกัลยาณมิตรจากต่างสถานที่ เช่น ศูนย์ปฏิบัติธรรมไทเปและปีนัง ได้มีการบันทึกความสำเร็จและความทรงจำของนักบวช ดร. กมล จำรัสผลเลิศ และครอบครัวต่

ธรรมะเพื่อประชll พระวนวัจฉะ ผู้อยู่ในป่า ៥៨ ท่านได้สดับพระธรรมเทศนาของพระบรมศาสดา เมื่อฟังแล้ว เกิดความศรัทธาเลื่อมใสจึงได้ออกบวชเป็นบรรพชิต ดำรงอยู่ ในเพศบรรพชิตจนกระทั่งหมดอายุขัย จุติจากอัตภาพนั้นแ

พระวนวัจฉะเมื่อฟังธรรมเทศนาเกิดศรัทธา บวชเป็นบรรพชิตและมีที่อยู่ในป่า สุดท้ายก็ไปเกิดใหม่ในเทวโลกและนกพิราบ รักเคารพพระภิกษุ ก่อนจะบังเกิดในตระกูลพราหมณ์ในกรุงกบิลพัสดุ์ สัมพันธ์กับพระโพธิสัตว์ช่วงเวล

๒๔ ตราบใดที่มนุษย์ยังไม่รู้จักศูนย์กลางกาย ตราบนั้นมนุษย์จะ ไม่เข้าใจว่า ศูนย์กลางกาย โลกียทรัพย์ โลกุตตรทรัพย์นั้นมีความ สัมพันธ์กันอย่างไร และศูนย์กลางกายนั้นมีพลานุภาพเพียงใด ทะเลไม่ว่างเว้นด้วยคลื

บทความนี้กล่าวถึงความสำคัญของการรู้จักศูนย์กลางกายซึ่งมีผลต่อความเข้าใจในความสัมพันธ์ของโลกียทรัพย์และโลกุตตรทรัพย์ โดยเน้นถึงพลานุภาพของศูนย์กลางกายและการเข้าร่วมปฏิบัติธรรมที่จังหวัดเชียงใหม่ช่วยเติ

๘๐ หมวดสถานที่ สวนบัวสวนบุญแผ่ ธรรมกาย บัวบุญเจิดกำจาย ทั่วหล้า สวนบัวบังอบาย บุญเต็มฟ้าทั่วพื้น สุขทั่ว หล้าเอย ธานี (กัลฯ วัฒนาวรรณ จันทระกุล) สุขใจ สบายใจ เพลินใจ ที่สุดของใจ รวมไว้ที่สวนบัว (กัลฯ

สวนบัวสวนบุญแผ่ เอื้อนเอ่ยถึงความสุข ภายในสวนบัวคือพื้นที่ที่มีความหมายซึ่งเต็มไปด้วยบุญจากการทำความดี คำคมที่รวบรวมมาแสดงถึงแนวคิดในการดำเนินชีวิต ทั้งการรักษาใจ การไม่คาดหวัง และการพัฒนาจิตใจให้เข้ม

ธรรมะเพื่อประช ชัยชนะครั้งที่ ๕ (ตอน ชนะ การถูกกล่าวหา จาก นางจิญจมาณวิกา) มงคลทั้งหลายจงมีแก่ท่าน” ๑๑๕ *ชัยชนะอันยิ่งใหญ่ของพระสัมมาสัมพุทธเจ้าอีกอย่างหนึ่ง ที่ทรงแก้คำครหานินทาของชาวเมืองได้ด้วยอากา

บทความนี้พูดถึงชัยชนะอันยิ่งใหญ่ของพระสัมมาสัมพุทธเจ้าที่ทรงเอาชนะการถูกกล่าวหาจากนางจิญจมาณวิกา ซึ่งมีความสัมพันธ์กับผู้คนและส่งผลต่อพระพุทธศาสนา พระพุทธเจ้าทรงสามารถพิสูจน์ความบริสุทธิ์ของพระองค์และ

ประโยคส - อภิธมฺมตฺถวิภาวินิยา ปญฺจิกา นาม อตฺถโยชนา (ทุติโย ภาโค) - หน้าที่ 535 ปญฺจมปริจเฉทตฺถโยชนา หน้า 535 เอตฺถ ภูมิย์ ติฏฐิติ อิติ ตสฺมา สา ภูมิ ฐาน ปาโก จ ติ ฐานญชาติ ปากฏฐาน ปากฏฐานสฺส วโส ปาก

อภิธมฺมตฺถวิภาวินิยา ปญฺจิกา นำเสนอการศึกษาที่ลงลึกในพระธรรม โดยเฉพาะในประเด็นที่เกี่ยวกับองค์ประกอบของจิตใจและกรรม ไม่ว่าจะเป็นกรรมดีหรือกรรมชั่ว สัมพันธ์ต่อการตัดสินใจและการกระทำของมนุษย์ พร้อมขยายค

ประโยค - อภิธมฺมตฺถวิภาวินิยา ปญฺจิกา นาม อตฺถโยชนา (ตติโย ภาโค) - หน้าที่ 382 อภิธมฺมตฺถวิภาวินิยา หน้า 382 ภาโว อนุทธฏตต์ ฯ อว...เนปีติ สตีติ ลักขณวนต์ ฯ เอตถาติ ทฏฺฐพฺพาติ อาธาโร ฯ โลกิย...วาติ ทฏฺ

เนื้อหานี้เกี่ยวกับอภิธมฺมตฺถวิภาวินิยา สัมพันธ์กับวาจาทางธรรมที่กล่าวถึงโลกุตตรและกุสล โดยเฉพาะการวิเคราะห์และนำเสนอแง่มุมที่เกี่ยวข้องกับปฏิสัมพันธ์ระหว่างปัจจัยทั้งหลายที่ส่งผลต่อการเกิดขึ้นและเกิด

ๆ ประโยค - อภิธัมมัตถสังคหบาลี และอภิธัมมัตถวิภาวีนีฎีกา - หน้าที่ 13 จะยังความขะมักเขม้นให้เกิดแก่นักเรียนทั้งหลาย ฯ การกล่าวคือชื่อก็เพื่อ สะดวกแก่การเรียกฯ นี้ความรวมในอารัมภคาถานั้น ๆ ส่วนความเรีย

เนื้อหานี้นำเสนอความสำคัญของอภิธัมมัตถสังคหะซึ่งเกี่ยวกับพระสัมมาสัมพุทธเจ้าและการตรัสรู้ของพระองค์ โดยนำเสนอการอธิบายทั้งในด้านวินิจฉัยและความหมายทางธรรม รวมถึงการชี้ให้เห็นถึงคุณสมบัติของพระสัมมาสัม

ประโยค - อภิธัมมัตถสังคหบาลี และอภิธัมมัตถวิภาวีนีฎีกา - หน้าที่ 121 อุเบกขามีการเสวยอารมณ์ที่เป็นกลางเป็นลักษณะ ฯ มหัคคตจิตและ โลกุตตรจิต ชื่อว่า ๔๔ อย่าง เพราะมีอย่างละ ๑๑ โดยต่างแห่งโลกิยะ และโลกุต

เนื้อหานี้เน้นการวิเคราะห์อุเบกขาเป็นกลางซึ่งเกี่ยวข้องกับมหัคคตจิตและโลกุตตรจิต มาจากการสังเคราะห์โลภะและเหตุอันมีส่วนเกี่ยวโยง สิ่งเหล่านี้ถูกพิจารณาว่าเป็นรากเหง้าของการดำรงอยู่ของธรรม โดยใช้หลักกา

ประโยค - อภิธัมมัตถสังคหบาลี และอภิธัมมัตถวิภาวีนีฎีกา - หน้าที่ 154 แล้วปรากฏ ๑ ดังนี้ บัณฑิตไม่สามารถจะรู้ได้ว่า ความตั้งอยู่แห่ง ธรรมที่เกี่ยวเนื่องกัน อันมีสภาพะเป็นบัญญัติ ซึ่งเป็นอสังขตะ พระผู้ม

ในบทนี้กล่าวถึงการวิเคราะห์ของจิตและคุณสมบัติของธรรมที่เกี่ยวข้องกันตามอภิธัมมัตถสังคหบาลี โดยการสำรวจอำนาจของอุปปาทขณะ ฐิติขณะ และภังคขณะ การทำความเข้าใจในอารมณ์และความสามารถในการรู้แจ้งของจิตตลอดจนล

ન્ ประโยค - อภิธัมมัตถสังคหบาลี และอภิธัมมัตถวิภาวีนีฎีกา - หน้าที่ 159 [อธิบายวิถีจิต] บทว่า สมฺปฏิจฉนฺติ ได้แก่ เป็นเหมือนรับรูปนั้นนั่นแลไว้ บทว่า สนฺตีรยมาน คือ เป็นเหมือนกำหนดรูปนั้นนั่นแลด้วยดีฯ

บทความนี้อธิบายเกี่ยวกับวิถีจิต รวมถึงความสัมพันธ์ระหว่างอารมณ์กับวิบากที่เกิดขึ้นในสภาวะต่างๆ เช่น ในช่วงเวลาสลบหรือใกล้ตาย ผ่านการใช้ภาพพจน์และอุปมาเพื่อให้เข้าใจได้ง่ายขึ้น จัดทำเพื่อสร้างความเข้าใ