การรักษาสมาธิในชีวิตประจำวัน : หน้า 69/93

บทที่ 6 การรักษาสมาธิ การประคองรักษาสมาธิ มีความสำคัญในการเกื้อหนุนให้การนั่งสมาธิในรอบต่อๆ ไปได้ผลดี การที่เรารักษาสมาธิของเราให้ต่อเนื่อง จะทำให้ใจของเรามีความละเอียดประณีตไปตามลำดับ จนเมื่อใจของเรามีความละเอียดเพียงพอ ก็จะเข้าถึงธรรม การที่เราจะรักษาสมาธิได้ต่อเนื่องตลอดทั้งวันนั้น การทำกิจกรรมของเราในแต่ละวันมีความ สัมพันธ์กันอย่างยิ่ง สิ่งที่เราคิดพูดทำทุกอย่างจะมีผลต่อการรักษาสมาธิของเราให้คงอยู่ต่อไป เนื้อหาในบทเรียนจะให้คำแนะนำว่า เราควรจะทำอย่างไรในชีวิตประจำวันเพื่อให้สมาธิของเรามีความ ละเอียดอยู่ตลอดเวลา สิ่งที่เหมาะสมและไม่เหมาะสมต่อการเจริญภาวนา นักศึกษาควรเรียนรู้สิ่งที่ไม่เหมาะแก่การเจริญสมาธิ(อสัปปายะ) และสิ่งที่เหมาะแก่การ เจริญภาวนา(สัปปายะ) ที่เป็นเครื่องช่วยในระหว่างประคองใจรักษาสมาธิของเราให้คงอยู่ ใน คัมภีร์วิสุทธิมรรค ได้อธิบายไว้ว่าเป็นสิ่งที่จะช่วยทำให้รักษาสมาธิของเราไว้ได้ คือช่วยรักษานิมิต ในการทำสมาธิ ตั้งแต่เบื้องต้นจนถึงขั้นเป็นปฏิภาคนิมิต ซึ่งแบ่งออกเป็น 7 หัวข้อ คือ 1. อาวาส ที่อยู่ ที่อาศัย ที่หลับและที่นอน 2. โคจร สถานที่ที่ควรไป 3. ภัสสะ ถ้อยคำ 4. บุคคละ บุคคล 5. โภชนะ อาหาร 6. อุตุ ฤดู 7. อิริยาบถ การเดิน นั่ง นอน 1 วิสุทธิมรรค, พระพุทธโฆสาจารย์, (กรุงเทพมหานคร : ธรรมบรรณาคาร, 2466), หน้า 270. 60 DOU สมาธิ 2 ห ลั ก ก า ร เ จ ริ ญ ส มา ธิ ภ า ว น า