ข้อความต้นฉบับในหน้า
กอนไปวัด
คำนำ
วัด คือสถานปลูกฝังพระธรรมในพระพุทธศาสนา ซึ่งพระภิกษุใช้อยู่อาศัยเพื่อศึกษาและฝึกฝนอบรมตนเอง
พร้อมทั้งประะพฤติปฏิบัติตามพระธรรมวินัย ขณะเดียวกัน วัดยังเป็นศูนย์กลางเผยแผ่พระธรรมคำสอน แก่พุทธ
ศาสนิกชนทั่วไป โดยมีพระภิกษุเป็นผู้แนะ คือคอยชี้แจงอบรมสั่งสอนและเป็นผู้นำ ด้วยการประพฤติดีปฏิบัติชอบให้ดู
เป็นแบบอยาง
วัด เกิดจากความร่วมแรงร่วมใจของพุทธศาสนิกชนทุกหมู่เหล่าไม่เลือกชั้นวรรณะทั้งที่เป็นคฤหัสถ์และบรรพชิต
สรางขึ้นเป็นสมบัติของพระศาสนาและของคนทั้งชาติ
วัด ให้ประโยชน์อย่างยิ่งแก่สังคมไทยตลอดมา ประชาชนได้อาศัยวัดเป็นศูนย์รวมจิตใจสำหรับปลูกฝังศีลธรรม
นอกจากนี้ยังใช้วัดความประพฤติ วัดกิริยามารยาท วัดคุณสมบัติผู้ดี ฯลฯ ของแต่ละคนว่าดีพอแล้วหรือยังจะได้
แก้ไขปรับปรุงตนให้ดียิ่ง ๆ
ง ๆ ขึ้นไปอีก
วัด จึงเป็นสถานที่ศักดิ์สิทธิ์ที่สุดของชาวพุทธทุกคน ฉะนั้นเมื่ออยู่ในวัดจึงต้องเคารพสถานที่โดยการสำรวมกาย
วาจา และใจตลอดเวลา ระมัดระะวังไม่ทำให้เกิดเสียงรบกวนสมาธิของผู้อื่น พูดเท่าที่จำเป็น แม้ความคิดก็ระมัดระวัง
ประคับประคองให้อยู่ในกรอบแห่งศีลธรรมอันดีงาม ตลอดจนช่วยกันรักษาความสะอาด ความสงบเรียบร้อยทั้งของตนเอง
และของวัดอยู่เสมอและตั้งใจทนุบำรุงให้เต็มกำลังสติปัญญาความสามารถ หากผู้ใดปฏิบัติตนไม่เหมาะสมภายในวัด
ผู้นั้นย่อมได้ชื่อว่าก่อเวรภัยให้แก่ตนเอง ทำร้ายผู้อื่น และบ่อนทำลายพระพุทธศาสนา นับว่าเป็นบาปอย่างยิ่ง
โดยเหตุนี้หนังสือ ก่อนไปวัด เล่มนี้จึงเป็นคู่มือการไปวัดของสาธุชนทุกท่าน ใช้เป็นหลักประพฤติปฏิบัติตน
ให้ถูกต้องเหมาะสม เกิดบุญกุศลเต็มที่ทุกครั้งที่ไปวัด
ก่อนไปวัด ได้พิมพ์เป็นรูปเล่มครั้งแรกเมื่อ พ.ศ. 2517 ได้รับความสนใจจากพุทธศาสนิกชนช่วยกันนำไป
เผยแพร่ในโอกาสต่าง ๆ อยู่เสมอ รวมแล้วประมาณ 300,000 เล่ม ในการพิมพ์แต่ละครั้งได้มีการแก้ไขบ้างเล็กน้อย
สำหรับครั้งนี้มีการแก้ไขเปลี่ยนแปลงเพิ่มเติม ทั้งเนื้อหาสาระและภาพประกอบทั้งหมดอย่างมากมาย เพื่อให้เข้าใจง่าย
และสามารถนำไปปฏิบัติได้อย่างถูกต้อง เหมาะสมกับสภาพสังคมปัจจุบัน กลายเป็นหนังสือเล่มใหญ่มาก จึงได้แบ่งออก
เป็น 2 เล่ม คือเล่มแรกว่าด้วยการเตรียมตัวไปวัด และประเพณีที่ควรทราบ ใช้ชื่อว่า ก่อนไปวัด เช่นเดิน เล่มสองเป็น
ความรู้เกี่ยวกับหลักธรรมเบื้องต้น ในพระพุทธศาสนาให้ชื่อว่า ธรรมเบื้องต้น
1