ข้อความต้นฉบับในหน้า
2. การแตงกาย
ปกติการแต่งกายออกนอกบ้านของสุภาพชน ย่อมคำนึงถึงเหตุผล 3 ประการต่อไปนี้ เพื่อประโยชน์สุขของตนเอง
และสวนรวมคือ
ความสะอาด 1
ความสุภาพ 1
ความเหมาะสมกับงานและสถานที่ที่จะไป 1
ดังนั้นเวลาไปวัดจึงควรแต่งกายดังนี้
1) เสื้อผ้า ควรเป็นสีขาวทั้งชุด หรืออย่างน้อยก็เสื้อสีขาว ยกเว้นเครื่องแบบของราชการ
2) เนื้อผ้า ต้องไม่โปร่งบางเกินไป ไม่ประณีต ไม่หรูหราแพงเกินไป
3) การตัดเย็บ หลวมพอสมควรไม่รัดรูป เพื่อสะดวกในการกราบไหว้พระและนั่งสมาธิ ผู้หญิงไม่ควรนุ่งกระโปรงสั้น
หรือชะเวิกชะวากผ่าหน้าผ่าหลัง และควรนำผ้าคลุมเข้าไปด้วย เพื่อใช้คลุมและนั่งพับเพียบ
4) ทรงผม ผู้ชายควรตัดให้สั้น ถ้าไว้ยาวก็หวีให้เรียบผู้หญิงอย่าแต่งผมประณีตเกินงาม ผู้พบจะได้ไม่เกิดความคิด
ฟุ้งซ่าน
5) น้ำมันใส่ผม ไม่ควรใช้ ถ้าจำเป็นต้องใช้ ควรเป็นชนิดที่มีกลิ่นอ่อนที่สุด จะได้ไม่รบกวนผู้อื่น
6) น้ำหอม ควรเว้นเด็ดขาด
7) การแต่งหน้า เขียนคิ้ว ทาปาก ทาเล็บ ฯลฯ จนเกินงาม ไม่ควรกระทำ
8) เครื่องประดับราคาแพง เช่นแหวนเพชร นาฬิกาเรือนทอง หรือสร้อยทองคำ เส้นโต ๆ ฯลฯ ควรเว้นเด็ดขาด
พึงระลึกเสมอว่า
วัด - ไม่ใช่เวทีประกวดความงามหรือสถานที่พลอดรัก
วัด - ไม่ใช่สถานที่อวดความมั่งมี
วัด - ไม่ใช่สนามกีฬา
วัด-ไม่ใช่ตลาดขายสินค้า
วัด - ไม่ใช่โรงมหรสพ
วัด - เป็นสถานแสวงบุญ กิเลสใดที่พอจะกำจัดได้เองควรกำจัดทิ้งไว้นอกประตูวัด
5