ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค๘ - วิสุทธิมคฺคสฺส นาม ปกรณวิเสสสฺว (ตติโย ภาโค) - หน้าที่ 82
วิสุทธิมคฺเค
กมโต วินิจฉโย เวทิตพฺโพ ฯ
ชาติอาทีน นิจฉยาติ ฯ เย เต อริยสัจจานิ นิททิสนฺเตน
ภควตา ชาติปี ทุกฺขา ชราปิ ทุกขา มรณมปิ ทุกข์ โสก
ปริเทวทุกฺขโทมนสฺสุปายาสา ทุกขา อปปิเยหิ สมฺปโยโค ทุกโข
ปิเยหิ วิปปโยโค ทุกโข ยมปิจฉ น ลภติ ตัมปิ ทุกข์ สงฺขิตเตน
ปญฺจุปาทานกฺขนฺธาปิ ทุกขาติ” ทุกฺขนิทเทส ทวาทส ธมฺมา ยาย
ตณฺหา โปโนพุภวิกา นนทิราคสหกตา ตตฺรตตราภินนฺทินี เสยฺยถีท
กามตัณหา ภวตัณหา วิภวตัณหาติ” สมุทยนิทฺเทเส ติวิธา ตณฺหา
โย ตสฺสาเยว ตณฺหาย อเสสวิราคนิโรโธ จาโค ปฏินิสสคฺโค มุตติ
อนาลโยติ” เอว์ นิโรธนิทเทเส อตฺถโต เอกเมว นิพฺพานํ กตม์
ทุกขนิโรธคามินีปฏิปทา อริยสัจจ์ อยเมว อริโย อฏฺฐงคิโก มคฺโค
เสยฺยถีท สมมาทิฏฐิ ฯเปฯ สมฺมาสมาธิติ" เอว มคฺคนิทเทเส
อฏฺฐ ธมมาติ อิติ จตุนน์ สัจจาน นิทเทส ชาติอาทโย ธมฺมา
วุตตา เตส์ ชาติอาทีน นิจฉยาติ เอตฺถ วินิจฉโย เวทิตพฺโพ ฯ
เสยยท์ฯ อย หิ ชาติสุทโท อเนกตฺโถ ๆ ตถาเหส เอกมปิ
ชาติ เทวปี ชาติโชติ เอาถ ภูเว อาคโต ๆ อตฺถิ วิสาเข
นิคฺคณฺฐา นาม สมณชาติ” เอตฺถ นิกาเย ๆ ชาติ ทวีห์ ขนเธ
สงฺคหิตาติ” เอตฺถ สงฺขตลกฺขเณ ฯ ย์ มาตุ กุจนิสมี ปฐม
๑.
ที. มหา. ๑๐/๓๔๐ - ๒. ที. มหา. ๑๐/๓๔๓ - ๓. ที. มหา. ๑๐/๓๔๕
๔. อภิ.ว. ๒๕/๑๓๖ ฯ ๕. อิติสุทโท อติเร โก วิย ทิสสติ ฯ ๖. ที. ซี. ๕/๑๗ ฯ
๓. อง, ตึก, ๒๐/๒๖๔ ฯ ๘. อภิ, ธา, ๓๖/๑๔