ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค๘ - วิสุทธิมคฺคสฺส นาม ปกรณวิเสสสฺว (ตติโย ภาโค) - หน้าที่ 220
วิสุทธิมคฺเค
กงขาวิตรณวิสุทฺธินิทฺเทโส
เอตสเสว ปน นามรูปสฺส ปจจยปริคคหเณน ที่สุ อทธาสุ
กงข์ วิตริตวา จิต ญาณ์ กงขาวิตรณวิสุทธิ์ นาม ฯ
ติ สมฺปาเหตุกาโม ภิกขุ ยถา นาม กุสโล ภิสกฺโก โรค
ทิสวา ตสฺส สมุฏฐาน ปริเยสติ ยถา วา ปน อนุกมฺปโก
ปุริโส มนฺท์ กุมาร ทหร์ อุตตานเลยยก รถกาย นิปนน์ ทิสวา
กสฺส โข อย ปุตฺตโกติ ตสฺส มาตาปิตโร อาวชฺชติ เอวเมว
ตสฺส นามรูปสฺส เหตุปจฺจยปริเยสน์ อาวชฺชติ ฯ
โส อาทิโตว อิติ ปฏิสญฺจิกฺขติ น ตาวิท นามรูป์ อเหตุก
สพฺพตฺถ สพฺพทา สพฺเพสญฺจ เอกสทิสภาวาปตฺติโต น อิสสราท
เหตุก็ นามรูปโต อุทธ์ อิสสราจีน อภาวโต เยปี นามรูปมฤตเมว
อิสสราทโชติ วทนฺติ เตส์ อิสสราทิสงฺขาตสฺส นามรูปสฺส อเหตุก
ภาวาปตฺติโต ตสฺมา ภวิตพฺพมสฺส เหตุปจฺจเยหิ เก นุโข เตติฯ
โส เอว์ นามรูปสุส เหตุปจฺจโย อาวชุชิตวา อิมสฺส ตาว
รูปกายสฺส เอว เหตุปจฺจเย ปริคฺคณฺหาติ อย กาโย นิพฺพตฺตมาโน
เนว อุปปลปทุมปุณฑรีกโสคนธิกาจีน อนุภนฺตเร นิพฺพตฺตติ
น มณีมุตตาหาราจีน อถโข อามาสยปกกาสยาน อนุตเร
อุทรปฎล ปจฺฉโต ปิฏฐิกณฏก ปุรโต กตฺวา อนุต อนุตคุณปริวาริโต
สยมปิ ทุกคนธเชคุจฉปฏิกูโล ทุกคนธเชคุจฉปฏิกูล ปรมสมพาเธ
โอกาเส ปูติมจุนปูติกุมมาส โอฬคลุล จนฺทนิกาที่สุกิม วัย นิพฺพตฺตติ
ตเสวี นิพฺพตฺตมานสฺส อวิชชา ตัณหา อุปาทานํ กมฺมนฺติ อิเม