ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค๘ - วิสุทธิมคฺคสฺส นาม ปกรณืวิเสสสฺว (ตติโย ภาโค) - หน้าที่ 267
มคฺคามคฺคญาณทสฺสนวิสุทฺธินิทฺเทโส
อุทยพพยานุปสฺสน์ นาม ปฐม ตรุณวิปัสสนาญาณ อธิคต์ โหติ
ยสฺสาธิคมา อารทฺธวิปสฺสโกติ สงข์ คานติฯ
อถสฺส อิมาย ตรุณวิปสฺสนาย อารทธวิปสฺสกสฺส ทส
วิปสฺสนูปกิเลสา อุปฺปชฺชนฺติ ฯ วิปัสสนูปกิเลสา หิ ปฏิเวธ ปตฺตสฺส
อริยสาวกสฺส เจว วิปปฏิปนฺนกสฺส จ นิกขิตตกมุมฏฐานสฺส
กุสีตบุคคลสฺส นุปฺปชฺชนฺติ สมมาปฏิปนฺนกสฺส ปูน ยุตตปยุตฺตสฺส
อารทฺธวิปสฺสกสฺส กุลปุตฺตสฺส อุปฺปชฺชนฺติเยว ฯ กาเม ปูน เต ทส
อุปกิเลสาติ ฯ โอภาโส ญาณ ปีติ ปสฺสุทธิ สุข อธิโมกฺโข
ปคคาโห” อุปฏฐาน อุเปกขา นิกนตีติ ฯ วุตตญเหตุ กถ ธมฺมุทธาจ
วิคคหิตมานส์ โหติ อนิจจโต มนสิกโรโต โอภาโส อุปฺปชฺชติ
โอภาโส ธมฺโมติ โอภาส์ อาวชฺชติ ตโต วิกเขโป อุทธัจจ์ เตน
อุทธจเจน วิคคหิตมานโส อนิจฺจโต อุปฏฺฐานํ ยถาภูติ นปปชานาติ
ทุกฺขโต อนตฺตโต อุปฏฺฐานํ ยถาภูติ นปปชานาติ ตถา อนิจฺจโต
มนสิกโรโต ญาณ อุปปชฺชติ ปีติ ปสฺสุทธิ สุข อธิโมกฺโข ปคุคาโห
อุปฏฐาน อุเปกขา นิกฤติ อุปฺปชฺชติ นิกฤติ ธมฺโมติ นิกฤติ
อาวชฺชติ ตโต วิกเขโป อุทธจจ์ เตน อุทธัจเจน วิคคหิตมานโส
อนิจจโต อุปฏฐาน ยถาภูติ นปปชานาติ ทุกฺขโต อนตฺตโต
อุปฏฺฐานํ ยถาภูติ นปฺปชานาตีติ ฯ
ตตฺถ โอภาโสติ วิปสฺสโนภาโส ฯ ตาม อุปปันโน โยคาวจโร
น วต เม อิโต ปุพเพ เอวรูโป โอภาโส อุปฺปนฺนปุพฺโพ อทฺธา
๑. ม. ปคฺคโห ฯ ๒. ขุ. ป. ๒๑/๔๔๕ ฯ