วิสุทธิมคฺคสฺส นาม ปกรณวิเสสสฺว วิสุทธิมคฺคสฺส นาม ปกรณวิเสสสฺล (ตติโย ภาโค) หน้า 126
หน้าที่ 126 / 386

สรุปเนื้อหา

เนื้อหาในบทนี้ได้กล่าวถึงวิสุทธิมคฺคและอวิชชาที่เป็นสาเหตุของทุกข์ และความสัมพันธ์ระหว่างจิตและการหลุดพ้นจากทุกข์ โดยเฉพาะการศึกษาเกี่ยวกับความจริงและปัญญาที่เข้าสู่การดับทุกข์ พร้อมทั้งการอธิบายถึงการเข้าใจธรรมชาติของทุกข์และการดำรงอยู่ของชีวิตในแง่พุทธศาสนา ซึ่งในตอนท้ายจะพูดถึงพุทธธรรมที่นำไปสู่ความเป็นอมตะ และความหมายที่ลึกซึ้งของชีวิตที่มีอยู่ภายใต้การสร้างสรรค์นี้ด้วย

หัวข้อประเด็น

-อวิชชาและการหลุดพ้น
-ทุกข์และการดับทุกข์
-พุทธศาสนาและปัญญา
-ธรรมชาติของชีวิต
-วิสุทธิมคฺคและความจริง

ข้อความต้นฉบับในหน้า

ประโยค๘ - วิสุทธิมคฺคสฺส นาม ปกรณวิเสสสฺว (ตติโย ภาโค) - หน้าที่ 126 วิสุทธิมคฺเค อวิชชาปจฺจยา ปน สพฺพาเปตา โหนติ ฯ อุโภปิ วิญญาติโย อสมุฎฐาเปตวา มโนทวาร อุปปันนา ปน สพฺพาปิ เอกูนสติ เจตนา จิตตสังขาโรติ ฯ อิติ อย ติโก ปุริมติกเมว ปวิสตีติ อตฺถโต ปุญญาภิสังขาราที่นเยว วเสน อวิชชาย ปจฺจยภาโว เวทิตพฺโพ ฯ ตตฺถ สิยา กถ ปเนติ ชานิตพฺพ์ อิเม สงฺขารา อวิชชาปจฺจยา โหนติ ฯ อวิชชาภาเว ภาวโต” ฯ ยสฺส หิ ทุกฺขาที่สุ อวิชชาสงฺขาติ อญฺญาณ อปปทีน โหติ โส ทุกเข ตาว ปุพฺพนตาที่สุ จ อญฺญาเป็น สสารทุกข์ สุขสญฺญาย เหตุวา ตสฺเสว เหตุภูเต ติวิเธปิ สงฺขาเร อารภูติ ฯ สมุทเย อญฺญาเณน ทุกฺขเหตุภูเตปิ ตณฺหาปริกขาเร สงขาเร สุขเหตุโต มญฺญมาโน อารภูติ ฯ นิโรโธ ปน มคฺเค จ อญฺญาเณน ทุกฺขสฺส อนิโรธ ภูเต คติวิเสเส ทุกขนิโรธสัญญี หุตวา ทุกขนิโรธสฺส จอมคค ภูเตสุ ยญญามรตปาที่สุ” นิโรธมคฺคสัญญี หุตวา ทุกขนิโรธ์ปฏฐย มาโน ปัญญามรตปาทิเขน วิเธปิ สงฺขาเร อารภูติ ฯ อนิจ โส ตาย จตุสุ สจฺเจส อปฺปหีนาวิชชตาย วิเสสโต ชาติชราโรคมรณาทิ อเนกาทีนวโวกิณฺณมฺปิ ปุญญผลสูงขาติ ทุกข์ ทุกฺขโต อชานนโต ๑. อวิชชาภาเว ภาวโตติ อวิชชาย อตฺถิภาเว สงฺขารานิ ภาวโตติ ฎีกาฯ ๒. อเนกสตปสุพุทฺธสโน วาชเปยยาทิโก ยญฺโญ ฯ อมรณัตถาติ คหิตา ทุกกรกิริยา อมรตโป ฯ อมโร วา เทโว วา ภูเวย์ เทวบุญตโร วาติ ปวตฺตตา วาจริยา อมรตโปฯ ทุกฺขตฺตา วา มโร มาร์โก ตโป อมรสโป ฯ ทิฏเฐ อทิฏฐิสทฺโท วิย มเร อมรสทฺโท ทฏฺฐพฺโพติ ฎีกาฯ
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More