ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค๘ - วิสุทธิมคฺคสฺส นาม ปกรณวิเสสสฺว (ตติโย ภาโค) - หน้าที่ 126
วิสุทธิมคฺเค
อวิชชาปจฺจยา ปน สพฺพาเปตา โหนติ ฯ อุโภปิ วิญญาติโย
อสมุฎฐาเปตวา มโนทวาร อุปปันนา ปน สพฺพาปิ เอกูนสติ
เจตนา จิตตสังขาโรติ ฯ อิติ อย ติโก ปุริมติกเมว ปวิสตีติ
อตฺถโต ปุญญาภิสังขาราที่นเยว วเสน อวิชชาย ปจฺจยภาโว
เวทิตพฺโพ ฯ ตตฺถ สิยา กถ ปเนติ ชานิตพฺพ์ อิเม สงฺขารา
อวิชชาปจฺจยา โหนติ ฯ อวิชชาภาเว ภาวโต” ฯ ยสฺส หิ
ทุกฺขาที่สุ อวิชชาสงฺขาติ อญฺญาณ อปปทีน โหติ โส ทุกเข
ตาว ปุพฺพนตาที่สุ จ อญฺญาเป็น สสารทุกข์ สุขสญฺญาย เหตุวา
ตสฺเสว เหตุภูเต ติวิเธปิ สงฺขาเร อารภูติ ฯ สมุทเย อญฺญาเณน
ทุกฺขเหตุภูเตปิ ตณฺหาปริกขาเร สงขาเร สุขเหตุโต มญฺญมาโน
อารภูติ ฯ นิโรโธ ปน มคฺเค จ อญฺญาเณน ทุกฺขสฺส อนิโรธ
ภูเต คติวิเสเส ทุกขนิโรธสัญญี หุตวา ทุกขนิโรธสฺส จอมคค
ภูเตสุ ยญญามรตปาที่สุ” นิโรธมคฺคสัญญี หุตวา ทุกขนิโรธ์ปฏฐย
มาโน ปัญญามรตปาทิเขน วิเธปิ สงฺขาเร อารภูติ ฯ อนิจ โส
ตาย จตุสุ สจฺเจส อปฺปหีนาวิชชตาย วิเสสโต ชาติชราโรคมรณาทิ
อเนกาทีนวโวกิณฺณมฺปิ ปุญญผลสูงขาติ ทุกข์ ทุกฺขโต อชานนโต
๑. อวิชชาภาเว ภาวโตติ อวิชชาย อตฺถิภาเว สงฺขารานิ ภาวโตติ ฎีกาฯ
๒. อเนกสตปสุพุทฺธสโน วาชเปยยาทิโก ยญฺโญ ฯ อมรณัตถาติ คหิตา ทุกกรกิริยา
อมรตโป ฯ อมโร วา เทโว วา ภูเวย์ เทวบุญตโร วาติ ปวตฺตตา วาจริยา
อมรตโปฯ ทุกฺขตฺตา วา มโร มาร์โก ตโป อมรสโป ฯ ทิฏเฐ อทิฏฐิสทฺโท วิย
มเร อมรสทฺโท ทฏฺฐพฺโพติ ฎีกาฯ