ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค๘ - วิสุทธิมคฺคสฺส นาม ปกรณวิเสสสฺว (ตติโย ภาโค) - หน้าที่ 143
ปญฺญาภูมินิทฺเทโส
l
ผสฺโส หิ เวทนาย ปธานเหตุ ยถาผสฺสํ เวทนาววฏฐานโต ฯ เวทนา
จ ผสสสส ปธานผล ยถาเวทน ผสสววภูฐานโต ฯ เสมหสมุฏฐานา
อาพาธาติ” ปากฏตตา เอก เหตุมาห์ ๆ ปากโฏ หิ เอตฺถ เสมโห
น กมมาทโย ฯ เยเกจิ ภิกฺขเว อกุสลา ธมฺมา สพฺเพ เต อโยนิโส-
มนสิการมูลกาติ อสาธารณตตา เอก เหตุมาห์ ฯ อสาธารโณ หิ
อโยนิโสมนสิกาโร อกุสลาน สาธารณานิ วตถารมฺมณาที่นิติฯ
ตสมา อยมิธ อวิชชา วิชุชมาเนสุปิ อญฺเญ วตถารมณสหชาต
ธมฺมาทีสุ สงฺขารการเณสุ อาสาทานุปสฺสิโน ตัณหา ปวฑฺฒิที่ติ
จ อวิชชาสมุทยา อาสวสมุทโยติ” จ วจนโต อญฺเญสม
ตัณหาทีน สงฺขารเหตุนี้ สังขารเหตุติ ปธานตฺตา อวิทวา ภิกฺขเว
อวิชชาคโต ปุญญาภิสังขารมปี อภิสงฺขโรตีติ ปากฏตตา อสาธาร
นตฺตา จ สงฺขาราน เหตุภาเวน ที่ปิตาติ เวทิตพฺพา ฯ เอเตเนว จ
เอเกกเหตุผลทีปนปริหารวจเนน สพฺพตฺถ เอเกกเหตุผลทีปเน ปโยชน์
เวทิตพฺพนฺติ ฯ
เอตถาห์ เอว์ สนฺเต เอกนฺตานิฏฐผลาย สาวชฺชาย อวิชชาย
กก ปุญญาเนญชาภิสังขารปัจจยตต์ ยุชชติ น หิ นิพพืชโต
อุจฉุ อุปฺปชฺชตีติ ฯ ก น ยุชุชิสฺสติ โลกสฺมี หิ
วิรุทโธ จาวิรุทโธ จ สทิสาสทิโส ตถา
ธมฺมานํ ปจฺจโย สิทโธ วิปากาเอว เต จ น ๆ
ธมฺมาน หิ ฐานสภาวกิจจาภิวิรุทโธ จาวิรุทโธ จ ปจฺจโย โลเก
๑. อง. ทสก. ๒๔/๑๑๗ - ๒. ส. นิทาน. ๑๖/๑๐๒ - ๓. ม. ม. ๑๒/๑๐๑