ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค ๒ - ชมบำปฏุกฺกภ (ปลูโม ภาโค) - หน้า 12
มา จินดียุตุ มัย โว ปฏิชคิสุขสามาติ เถร อุตําสตวา
กดุตพุทธดํ กตฺตปุตฺตํ กดฺวา คามํ ปริตสุ มนฺสสุ เถร
อิสสวา ภณฺา อมาหา อยูโย กนฺนิโป ปูณิจกา ว่า ปาวติ
สุตวา ยาคุ เปลาสวา สาย ปิณฺทปาติโ อาทาย คณฺวา
เถร วนฺทิตวา ปามุณฺธา ปวัฏฺถนา โสโรวา มัย ภนฺตุ
ปฏิชคิสุขสาม ตูมเห มาน จีณติฏีกํ สมนฺสุขาสโต ปุกฺมิสฺส.
ติว ปฐาย นิพทํ ยากฑุติ วิหารเมวา แปลสุนิฏิ เดโรปี
อิตรา สุตฺฤกษูญ นิวนฺดรุ โอวทติ เต คศูโสวา รคฺวา
อุปกฺกูราฎย ปวารนา สุทธิวา สา ปฏิสมฺภิทํ อรหตฺตุ
ปาปญีสฺสฺ สุตฺตา จ ปน สุตกํ ทฤณามา หฤวา เทฺวา สวา
อหิสู ญฺฉุน สุตฺธํ ทฤณามาหติ เโรโร โสว สวา
จินฺเตส อา ทูพโพ อนตกามฺ จ อนมสุขปริจาคิตา อตฺถิ
อุตฺติ มีย เอตี้ สุตฺธิ คณฺฉนาตุ สุขํ กลิสิสนุต พิกฺขามํ
ลกฺขุ น สกุสุนฺนิติ อิมํ ปุรตฺรมาย เปสิฺตํ อน เม
อาทิ อาวุโส ตํน ห ปรโต คจฺฉทิ ตุพฺบิ ปรํติ
อา ทู ฝาณํ อนฺตํ คจฺฉํ ปจฺฉํ ปนํตฺติ
อหํ ทุพพโล อนฺตรามคฺค จ อนมสุขปริจาคิตา อตฺถุ
อุตฺติ มีย เอาติ สุตฺรี คจฺฉนุต สุภเย กลิสิสนุต สกฺขิํํ
คมฺภิสูมาํติ มา วิว อาวุโส เอวํ จจติฺติ เอวํ สนฺเท เมยาย
อผาสุ ภวิสฺสติ มุตุ ยา กนฺญูโร คณฺหิโ
ตํวา ปรินาโย อาโรเยนโย โส มยฺูษ เมนายํ คณฺญูโว คณฺเห ทิสวา ปฏิสลติ อาสส
มม จญฺญูปิ ปริหนาวา อาโรเยนโย โส มยฺูษ สนฺติํ คณฺเท วิกาฺสติ มุตุํ คณฺหิโว คณฺทิทํา