ประโยค๒ - ชุมปากภูกาล (ปุโรมา ภาคโย) ธมฺมปทฏฐกถา (ปฐโม ภาโค) หน้า 61
หน้าที่ 61 / 148

สรุปเนื้อหา

เนื้อหานี้เกี่ยวกับชุมปากภูกาลที่สะท้อนถึงความหลากหลายทางวัฒนธรรมโดยนำเสนอในรูปแบบของภาษาไทยโบราณที่มีเอกลักษณ์เฉพาะตัว เน้นถึงความสำคัญในด้านประวัติศาสตร์และวรรณกรรม ศึกษาลักษณะการใช้คำและรูปแบบภาษาที่แตกต่างจากสมัยปัจจุบัน แสดงถึงการเปลี่ยนแปลงของภาษาและวรรณกรรมไทยเมื่อเปรียบเทียบตามยุคสมัย พิจารณาความสำคัญของวรรณกรรมที่มีต่อการรักษาอัตลักษณ์ทางวัฒนธรรมและประวัติศาสตร์ในสังคมไทย

หัวข้อประเด็น

-ชุมปากภูกาล
-วรรณกรรมไทย
-ภาษาไทยโบราณ
-ประวัติศาสตร์วรรณกรรม
-ความสำคัญของภาษา

ข้อความต้นฉบับในหน้า

ประโยค๒ - ชุมปากภูกาล (ปุโรมา ภาคโย) หน้า ที่ 61 จุลกามาภาควาดดู. [๒] สุขานปุโลวสี วีรนุตปติ อิม ชุมปาเสดพูนคริ อุปนิสา สีตำวาิน วิรนุตา จุลกามาภากา อารพุ กฤติ. เสดพูนครสาวิน ที จุลกามาโล มุชิมกาโล มาหากโล ชาติ ตโย ภาคโร กฤตภูมิกา เศษ ชูถณริจากา ทีสว วิริฺตวา ปญจที สกุลมัสติ ภูฒิอา อาหารนุติ มุชิมาโล อาดก วิริฺตวา อภิฺกษิ สุเมะ เต อุโณปิ ภาคโร ปอญที สกุลสติ นานาภูที คหฺวา สาวกูติ คณฺวา สาวคฺูยา เจตนสุด จ อนุเฑร สกฺกานี โมชิสตู. เศษ มาหากโล สายฺหุลเม ยามกฺธิทคุตา สาวกึวิสาโน อรินสาวกา ชุมพาสนาย คจุณฺยก ทีสวา กูรี อิมา คณะดติ ปฎิจิตวา มนฺฑิกา สุวา คํฆี คํฆํติ ปาณฺฑีวา กนฺวี่อาามนฺดฺวา ตตา สกฺกธ อปปมุตติ โหติ อํหิ มโลติ คํฺสาติ คํฺสาติ วตา คณฺวา ตกกํ วนฺฑิตวา ปริสฺเปรียนตด นิสฺกิ. สกฺนา ตํทิวา ตสุก ฌสฺอ วุฒวา ปริสปิรมนุต นิสิทิ. สกฺท ตํทิวา สกฺส อชุมาสเยน อนุปพี่กติ กนฺฑนํ ทกนฺนฺยรตําสน อนปวเรยน นามน อากนิววา โอกา สกฺกสึญฺญ กฤสํ ดี สุกฺวา มาหากโล สุภํ กิริ ปายา คณฺวุพํ ปรโลคํ คจุณฺยํ เนว โกลา ณ อตโโย อนุกฺขุนุติ กิ เม นราวาเสน ปุพพชิสาสมติ จินฺตวา มาหาน วนฺทิตวา ปกนฺเต สตมารํ ปุพพาชิยาสมติ จินฺตวา มาหาน วันที่ที่ข้อความนี้ถูกเขียนนั้นเป็นภาษาที่เขียนด้วยภาษาไทยและเป็นภาษาโบราณ จึงอาจมีความแตกต่างในการแปลความหมายและการสะกดในภาษาสมัยใหม่
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More