ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค๒ - ชุมปลุกอรฤกษา (ปรุโมภาโค) - หน้าที่ 132
ปญฺญว ตูฏฺโณ ยาจิตวา ภควา อสฺสต อลี เทวาทติ โย อิ่มจิตติ
อาราธนโก โหนฺตุติ ปฏิจฺจุโล กสฺสาโล วงฺว โสณฑฺ ไป
ตากาสุสตุ อุกฺกุ มคํ อนํ หิ อุกฺกุวาสนา เอว วามิ สาธุ
ภนฺเต ภิกํ ยาวชีวา อรณฺวีโก อสฺสต ปิณฺฑมิลกํ ปัดฺถลิกา
รฐฺมูลิกา มคฺจิมิ นา ขาเทหยุนฺตติ โย มุจฺจติทํโม
โส มยา สุขํ อาณจตุทฺติ วตวา ปกฺกามิ ตสฺส วตนฺ สุตวา
เอกวจฺ ความพุทธิทา มนุทธพฤติ neatkngε ถาวตฺโต อาหาร
เอตน สทฺธี วิริยุสามาติ เดน สทฺธี เอกโต เวสสสฺ อิติโ ล
ปญฺญาสตฺติ ภิกฺขุ สทฺธี เตติ ปญฺญาติ วตฺถู ลุมปสนฺน ชน
สญฺญาเปนฺโต กุลสฺสุ วิญฺญาบวฏา ภควณฺโฏ สงฺเขภาย ปรากฺกมึ
โส ภควา สุกํ กิริ ตู วาทกฤต สงฺมเหทาย ปรากฺกมึ
วกฺกนฺทะติ ปฺุโณ โสลุง สุกํ ภาวา ควา ครุโก โป
เทวาทตํ สงฺมโตอตํที โอวาทํวา สตฺตุ วนํ อนาหติวา
ปกุณฺโณ อายสมุตติ อนนฺทํ ราชคแ ปินฺทยา จนฺทํ สิวา
อชฺชฏฺอภนามํ อานุโภ อนนฺทํ อนุสฺตรา ภควา อนฺวตา อนฺวตา
ภิกฺษุณฺมฺมา อุโปโล คิริสมามิ สุมามิ คิริสมิมํ อาเณํ โตร
มคฺคุฏฺ ภาวติ โอรฺเราํ ดํ วิริยุ สตฺถุ อุปปุนสมมํสํ โค
หฤฑา เทวาทตํ สงฺมกสฺสุ โลกสฺสุ อนฺตุนิสสิตํ อตฺตโน
อริวัณหํ ปุนกํมํ กโรติติ ปริวิจฺฉาทโกวา
"สุทธานิน ออลฺธํ อตฺถิโน อติคโตโน อติทานินํ"
ย เต หิตดาญ สาธุญํ ตํา ปรมฤทธํ
(Note: The text appears to be in Pali and contains poetic or religious content, which can sometimes be challenging to transcribe perfectly due to script and context.)