ชุมปลุกอรฤกษา (ปรุโมภาโค) ธมฺมปทฏฐกถา (ปฐโม ภาโค) หน้า 132
หน้าที่ 132 / 148

สรุปเนื้อหา

บทความนี้นำเสนอเนื้อหาที่เกี่ยวข้องกับความหมายของการปฏิบัติธรรมในบริบทที่เป็นรูปธรรม โดยอธิบายถึงหลักธรรมและการปฏิบัติในชีวิตประจำวัน รวมถึงการศึกษาแนวคิดผ่านบทกวีที่มีอยู่ในคำสอน อาทิเช่น ความสำคัญของการทำความเคารพต่อบุคคลที่ทำดีและผลกระทบต่อจิตใจมนุษย์ หากต้องการศึกษาเพิ่มเติมสามารถเยี่ยมชม dmc.tv

หัวข้อประเด็น

-ความหมายการปฏิบัติธรรม
-บทกวีดนตรี
-หลักธรรมในชีวิตประจำวัน
-ความสำคัญของศรัทธา
-การศึกษาผ่านงานเขียน

ข้อความต้นฉบับในหน้า

ประโยค๒ - ชุมปลุกอรฤกษา (ปรุโมภาโค) - หน้าที่ 132 ปญฺญว ตูฏฺโณ ยาจิตวา ภควา อสฺสต อลี เทวาทติ โย อิ่มจิตติ อาราธนโก โหนฺตุติ ปฏิจฺจุโล กสฺสาโล วงฺว โสณฑฺ ไป ตากาสุสตุ อุกฺกุ มคํ อนํ หิ อุกฺกุวาสนา เอว วามิ สาธุ ภนฺเต ภิกํ ยาวชีวา อรณฺวีโก อสฺสต ปิณฺฑมิลกํ ปัดฺถลิกา รฐฺมูลิกา มคฺจิมิ นา ขาเทหยุนฺตติ โย มุจฺจติทํโม โส มยา สุขํ อาณจตุทฺติ วตวา ปกฺกามิ ตสฺส วตนฺ สุตวา เอกวจฺ ความพุทธิทา มนุทธพฤติ neatkngε ถาวตฺโต อาหาร เอตน สทฺธี วิริยุสามาติ เดน สทฺธี เอกโต เวสสสฺ อิติโ ล ปญฺญาสตฺติ ภิกฺขุ สทฺธี เตติ ปญฺญาติ วตฺถู ลุมปสนฺน ชน สญฺญาเปนฺโต กุลสฺสุ วิญฺญาบวฏา ภควณฺโฏ สงฺเขภาย ปรากฺกมึ โส ภควา สุกํ กิริ ตู วาทกฤต สงฺมเหทาย ปรากฺกมึ วกฺกนฺทะติ ปฺุโณ โสลุง สุกํ ภาวา ควา ครุโก โป เทวาทตํ สงฺมโตอตํที โอวาทํวา สตฺตุ วนํ อนาหติวา ปกุณฺโณ อายสมุตติ อนนฺทํ ราชคแ ปินฺทยา จนฺทํ สิวา อชฺชฏฺอภนามํ อานุโภ อนนฺทํ อนุสฺตรา ภควา อนฺวตา อนฺวตา ภิกฺษุณฺมฺมา อุโปโล คิริสมามิ สุมามิ คิริสมิมํ อาเณํ โตร มคฺคุฏฺ ภาวติ โอรฺเราํ ดํ วิริยุ สตฺถุ อุปปุนสมมํสํ โค หฤฑา เทวาทตํ สงฺมกสฺสุ โลกสฺสุ อนฺตุนิสสิตํ อตฺตโน อริวัณหํ ปุนกํมํ กโรติติ ปริวิจฺฉาทโกวา "สุทธานิน ออลฺธํ อตฺถิโน อติคโตโน อติทานินํ" ย เต หิตดาญ สาธุญํ ตํา ปรมฤทธํ (Note: The text appears to be in Pali and contains poetic or religious content, which can sometimes be challenging to transcribe perfectly due to script and context.)
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More