ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค๒ - ชมพูปทุมภาค (ปฏิโมภ คาโค) หน้า ที่ 126
เทวดา ปาติ ปรุวา ปิตา ภิษา สุวะฤติติ อน น ปุตโต
อมรม อิติ ปฏิญา ห่อญั ปวณาม น าทิกสุวา มว
ปนยูสติ สบายสุด โต่ ปฏิญา ปุว้า ขาดิตาโมหมัคติ
วุฑเด ฏุบปาดิมา องฺญาย ปติยา ปฏิญา สุวา เปเสส.
ยาว อารามชุมเย วสี ดาวสุ เทวตา ทีพพญโม ปริอิสมุ. โส
เอตุกัปชี อานนโต ปพุชฌนาม ก็ ชานิสุตฺ ตสุมา กา
เอกาสา ปพุชฌา นามาติ ภาสา ปฏิยา โอหาโร เกษมสุขา
กามายนิวะภณ ภูฏูด ถา ว วิถละมนญเก วา นิปชิญตวา
ปิณทาย จรนตูม วิหารตุพ์ เอสา ปพุชฌา นามาติ วุฒเต
ภาคี อุ้ สุขาโล นา หา ฆ ศุกา
อมหสุ เอณน อปพุทฺชินฺฏ อาต. อต. อนโส โอโล โก โอโล โกฺมุนฺโฑ
นามาติ ปูจิค ภาคฺฏูราษฏฺฐานิป อานนฺโต กุลปุตโต กมุนฺโธ นาม ก็ ชานิสุตฺ เอกวิสา ทิณณี ขติยาน โกอูปา
ภกฺติ นาม ก็ อุฏฐิติ อภูรฺหติ กำมิพลํ อาค โภกฺข อุุทฺฐิตํ
อัด นํ ภาคิิโย คุํ ภาคสฺส อุฏฺฐานฺญํ นา ชานสฺ ภกฺคุเนาม อุกลิยา อุกลิยา.